Φλογερές Ψυχές

↬Ρωτάω

Chapter 9

Ace

«Ξύπνα.»

Άνοιξα τα φώτα στο δωμάτιο της και απομάκρυνα το ζεστό πάπλωμα από το κρεβάτι της.

«Ace!»

Παραπονέθηκε και για να την εκνευρίσω ακόμα περισσότερο αποφάσισα να ανοίξω τις κουρτίνες. Γρύλισε από τα νεύρα της και γέλασα. Μου αρέσει να την πειράζω.

«Σήκω νιάνιαρο δε θα αργήσω πάλι εξαιτίας σου.»

Με αγνοούσε και της πετούσα τα λούτρινα ζωάκια της. Ούρλιαζε από τα νεύρα και είχα ξεκαρδιστεί.

«Η Sky πάντως θα με ξυπνούσε με φιλάκι!»

Φώναξε και την κοίταξα αγριεμένος. Το γέλιο μου κόπηκε και η όρεξη μου χάθηκε κατευθείαν.

«Συγγνώμη.»

Σηκώθηκε από το κρεβάτι της και έτρεξε προς το μπάνιο. Ξεφύσηξα. Γιατί πρέπει να την αναφέρει συνέχεια; Τόσο ανίκανος αδερφός είμαι;

Έφτιαξα στα γρήγορα τα μαλλιά μου και φόρεσα οτι βρήκα εύκαιρο. Σήμερα είχα λίγες ώρες μάθημα κι δεν σκόπευα να πάω, αλλά θέλω να δω τους φίλους μου να περάσει η ώρα. Δεν έχω τίποτα καλύτερο να κάνω.

Δεν έχω κανέναν πια να με περιμένει σπίτι να μου φτιάχνει τη διάθεση. Δεν υπάρχει η επιθυμία να μένω στο σπίτι μαζί της, επειδή δεν είναι πια εδώ. Όταν γυρνάω από το μάθημα δεν την βλέπω να μαγειρεύει, ούτε να παίζει με την αδερφή μου. Όταν πέφτω για ύπνο τα χέρια της δεν τυλίγονται γύρω μου. Η μυρωδιά της έχει χαθεί από το κρεβάτι μας. Κάθε μέρα που περνά είναι όλο και χειρότερη από τη προηγούμενη. Δίχως νόημα.. κανένα νόημα.

«Έτοιμη!»

«Πάμε Barbie.»

Γέλασε. Της έμοιαζε με αυτό το ροζ φόρεμα. Απορώ γιατί ντύνεται έτσι για να πάει στο σχολείο.

«Με τον Aaron τα βρήκατε;»

Κούνησε αρνητικά το κεφάλι της.

«Μου έλειψε.»

Είπα με ειλικρίνεια.

«Μην μου μιλάς άλλο για αυτόν.»

Άρπαξε νευριασμένη το κράνος της από τα χέρια μου και την βοήθησα να ανέβει στην μηχανή. Ξέρω οτι είναι λίγο ανεύθυνο να την ανεβάζω στη μηχανή μου. Είναι μικρή ακόμη, αλλά είναι προτιμότερο από το να την αφήνω να περπατάει μόνη της εώς το σχολείο.

Καθημερινά περνάω πρώτα μπροστά από το λύκειο για να την δω. Ακριβώς τέσσερα λεπτά πριν το κουδούνι διασχίζει το στενό πριν το σχολείο, μα σήμερα δεν ήταν εκεί. Θυμός κατέκλυσε το σώμα μου. Και αν ήταν με αυτόν τον βλάκα που της έχει γίνει κολλιτσίδα τώρα τελευταία; Κάθε μέρα μαζί της πάει στο σχολείο, λες και δεν μπορεί μόνη της!