vrienden of toch meer? deel 2✅ (Compleet)

part 11

Dylan pov
"Wat moet jij hier?" Riep ik met enorme woede richting Sydney.
Sydney stond ineens hier voor het ziekenhuis.
" ik zei altijd al dat we bij elkaar hoorde Dylan en diep in je hart weet jij dat ook maar blijf je nu alleen bij Lola door de kinderen"  riep ze over het plein heen met een stem vol woede en verdriet.
"Sydney accepteer het ik ben gelukkig met Lola gelukkiger ben ik nog nooit geweest" zei ik op een rustige toon terug in de hoop dat zij dat ook zou gaan doen maar helaas gebeurde dat dus niet.
"Dit is bijna dezelfde situatie van de youtube serie malibu surf, zij is jouw rio en ik ben ally. Je denkt dat je van rio houd maar stiekem hou je nog van ally. Dat is nu ook zo je wilt bij mij zijn maar wilt dit niet toegeven. Wij horen bij elkaar Dylan we zijn als patat en zout. Als gember voor mijn citroen thee. Als de slagroom op de slagroomtaart. Dit hoort allemaal bij elkaar en zonder elkaar is het niet zoals het hoort te zijn en is alles verpest. Dylan na al die tijd wil ik je nog steeds terug. Ik mis je nog iedere dag dit zegt toch iets over ons of niet soms" riep ze maar dan wel rustiger als daarvoor.
Ze kwam ineens op me afgerend en sprong in mijn armen niet veel later voelde ik een kus op mijn lippen.
Ik probeerde haar van me af te duwen maar het lukte niet. Na een paar seconde lukte het dan eindelijk en stond ze een stukje van me af.

Ik heb geen idee waarom maar ik keek even naar de kamer van Lola ik denk uit schuld gevoel en ja daar zag ik haar staan, voor het raam met haar armen in haar zij en een gezicht dat op onweer staat.
"Kijk wat je hebt gedaan, ik hoef je nooit meer te zien. Echt je denkt alleen aan jezelf. Je kunt beter wegblijven want geloof me de politie zoekt je al en dit ga ik ook zeker melden. Dag Sydney en nu hopelijk voor altijd" zei ik recht in haar gezicht in de hoop dat het nu echt binnen zou komen, daarna rende ik als een gek naar boven om Lola uitleg te geven voordat ze denkt dat ik dit wilde.
Toen ik boven aankwam zag ik Lola in de armen van Holland huilen.
Niet veel later zag Lola me staan en draaide haar hoofd om. Ze kon me niet eens aankijken.
"Dylan misschien is het even beter als je naar huis gaat en bij de kinderen gaat kijken, ik denk dat je Lola momenteel beter even kunt laten gaan" zei Holland terwijl ze zich ook naar mij omdraaide.
"Nee ik wil uitleggen wat er net gebeurde, want ik weet zeker dat jullie beide iets heel anders denken. Mag ik het dan tenminste uitleggen als jullie mij daarna nog niet willen zien ga ik weg" vroeg ik met een zekerheid in mijn stem aangezien ik Lola duidelijk wilde maken dat ik voor haar wilde vechten. Ik wil haar alles behalve kwijt, dat kan ik niet aan.

"Oke je mag het vertellen, ga je gang"hoorde ik Lola zeggen.
"Nou het zit zo ik vertelde haar net dat ik gelukkig was met jou en toen kwam ze met een onzin verhaal over 1 of andere serie die ze kijkt. En toen rende ze op me af en zoende me. Ik kon echt niks doen ik duwde haar al van me af en na een paar seconde lukte het en toen zag jou staan. Ik wilde zo snel mogelijk naar boven komen maar moest haar eerst vertellen dat ik haar nooit meer wilde zien want ik wil mijn leven met jou delen voor altijd met ons mooie gezinnetje. Alsjeblieft Lola geloof me nou"  vroeg ik haar terwijl ik haar overal op haar arm kuste wat ze wonder boven wonder toeliet ookal had ik dit niet verwacht, ik vond het erg fijn dat ze het toeliet.

"Ik geloof je schat, jij kan namelijk niet liegen dus ik zie meteen wanneer je liegt en wanneer niet. En nu doe je het niet. Het is goed echt waar maar je moet me 1 ding beloven" zei ze terug met een dringende stem.
"Ja alles voor jou lieverd, zolang wij maar samen blijven vind ik alles goed" zei ik snel voordat ze zich bedachtte en besloot me toch niet te geloven.
"We zorgen ervoor dat Sydney een straat verbod krijgt zodat ze uit de buurt blijft van ons en van onze kinderen" zei ze met een serieuzez blik.
Snel knikte ik dat het oke was en net toen ik haar een knuffel wilde geven hoorde ik iemand mijn naam zeggen. En daar stond ze dan in de deur opening iemand waarvan we niet gedacht hadden dat ze hier zou zijn.
Sydney.....

"Wat moet jij hier" zei Holland met een harde stem terwijl ze opstond en voor Lola haar bed ging staan. Snel deed ik hetzelfde zodat ik Lola en Holland kon beschermen.

"Nou ik ben hier omdat......."

In de volgende part krijg je te horen wat Sydney kwam doen... dus hou het goed in de gaten