Vol. 3 Chap. 55: Morgan x Rukia

150 11 0
                                    

Rukia's Pov

"I am Morgan Montgomery and I will send you to hell."

What a fancy way to say it. Napangisi ako. Send me to hell? Baka naman ang ibig nitong sabihin ay ibalik ako sa hometown ko? Heh.

I clapped my sullied hands, oh-so-slowly.

"That was so cute."

"What did you say?" Kunot-noong tanong nito.

"Nah. I was talking to myself, dear," Ani ko habang pilit ikukubli ang aking tawa. "You said you're a Montgomery, right? How come you're here in town? Akala ko ba lahat ng myembro ng pamilya Montgomery ay sa ibabaw ng bundok lang nakatira?" Sarkastiko kong wika.

Nakita kong napatiim-bagang ito. Nakuyom narin ito ng kamao. Hahaha. This is so funny. Did I already pissed her off?

"You know what? Let's just finish this nonsense convo," sabi ko at muling binalingan ng tingin ang pathetic filthy bitch. Gosh. She's such a sore eye. "Give her back to me and mind your own business, Morgan. I don't have anything to do with you. So, could you please give us back our quality time together?"

Napakuyom ako ng kamao nang mas lalo pang nagtago ang babae sa likod ni Morgan. Napasulyap ito sandali sa babae at muling binalik ang malamig na tingin sa akin.

Napasinghap ako. Mas lalong hindi ko mabasa ang ekspresyon sa kanyang mga mata. Shit. So this is the one of the infamous members of Montgomery Households? Damn. You're one hell lucky bitch tita Mira. Dumping your only son in front of the Montgomery Household.

Tss.

But I won't back down without a fight.

I am not a coward.

"No. This girl is my business now, weirdo."

"What did you just call me?"

Napangisi ito. "Nah. There's no way I will say it again, weirdo."

Morgan's Pov

I smirked. Now, I'm getting excited about this. Her reaction is getting weirder and weirder. She looks like she really want to grind me like a meat now.

"What? Cat got your tongue?" I sarcastically asked.

"Shut up." Sigaw nito.

"Hey missy. You should run away now." Bulong ko sa babaeng kanina pa nakaupo sa may damuhan. Mukhang wala yatang balak umalis.

"A-ah. Y-yes. Thank you." Aniya at tumayo sabay takbo.

Napatingin naman si weirdo rito at biglang nanlaki at nanlisik ang kanyang mga mata.

"Oh no, bitch. I won't let you get away from me."

Napatingin ako sa paligid. I don't have any weapon to use so I grabbed the stone near the decapitated head of the poor boy. It was painted by his blood.

Binato ko ito sa tumatakbong weirdo. Sumigaw ito ng napalakas at hinawakan ang brasong natamaan ng bato.

Napalingon ito sa akin.

"You." Humihingal na aniya.

"I am your enemy, weirdo," malamig kong sabi. "Don't you dare look the other way. Just keep your eyes on me."

She shrieked once more and run towards me with so much killing intent. It can even drown an elephant.

Nakangisi lang ko habang iniilagan ang mga atake niya. She was using the same knife she'd used to kill earlier. I don't have any weapon to use since I already threw it away. But I am not worrying or whatnot for her actions were all sloppy and unorganized. Even a kid who's still learning basic self-defense could dodge it.

"What do you think you're doing, weirdo? Could you attack me more seriously? I felt like I was just dancing in the air." I taunted.

Umatras ito at biglang tumalon sa mga puno. Whooah, now that's something. He's just like Cyan. Wala akong makita since napakadilim ng paligid. Hindi narin nakakapasok pa ang sinag na nanggagaling sa malaking bilog na buwan dahil sa dikit-dikit na mga sanga ng mayayabong na puno.

Napabuntong-hininga ako.

Calm down, Morgan.

Isa ito sa mga natutunan mo sa pag-eensayo niyo ni Cyan. Unti-unti kong pinikit ang aking mga mata at biglang bumalik ang nakaraan ko.

"Kapag hindi mo nakikita ang kalaban mo. Ang dapat mong gawin ay pakiramdaman ito." Bulong ni Cyan sa may tenga ko.

Nakapiring ako ngayon sa ensayo namin ni Cyan.

"But I'm afraid."

I was still new to our peculiar bloody life. I was just a little girl when they thought me how to properly hold a katana. I was still a small child when I lose my innocence.

"There's nothing to be afraid of, Morgan. Nothing at all." Muling bulong nito hanggang sa wala na akong marinig sa paligid.

Ngunit paunti-unti naririnig ko na ang huni ng mga ibon kung saan sila nanggagaling. Tunog ng dalawang palaka na naninirahan sa malapit na sapa. Kalansing ng katana na iwinawasiwas.

Sinusundan ko lamang kung saan ito nanggagaling hanggang sa maramdaman kong papalapit ito ng papalapit sa akin.

Hinawakan ko ito at ibinuka ang aking mga mata. Nakadilat ang mga mata ni weirdo na hindi makapaniwalang na huli ko ito sa kanyang akmang pagsugod sa akin.

"Game's over, little girl."

"But.."

Hindi ko na ito hinayaan pang makapagsalita. I immediately sliced her throat using my fingernails. Mabilis naman na kumalat ang dugo sa pababa sa kanyang katawan.

She tried to cover it with her naked hands but it was pointless. It was slipping freely out of her body.

Napatingin ito sa akin. Pati mga mata nito ay lumuluhan narin ng dugo. Nakatingin lamang ako ng blanko.

She made a gurgled sound one last time and slumped in the grass full of her warm, flesh blood, unmoving.

"Rest in peace, little girl and just wait for me in Hell."

Project SilverWhere stories live. Discover now