6.Bölüm : Pişmanlık

4.1K 123 16
                                    

Önceki Bölümden :
-Özür dilerim.Her şey için özür dilerim.Affet beni.
-Dileme özür falan Kerem. Dileme.Senden nefret ediyo...
Ben tam bunları söylerken bir çift dudak ile susturuldum.

Kerem'in Ağzından:
Daha fazla dayanamadım ve onun dudaklarına yapıştım.

Yeni Bölüm:
Zeynep'in Ağzından :
Ona tam ondan ne kadar nefret ettiğimi söyleyecekken o,beni yumuşak dudakları ile susturmayı tercih etmişti.Şu an gerçekten kendimi boşlukta hissediyordum.Bu hissin ne olduğunu anlamaya çalışıyordum ama nafile,olmuyordu.Pişman mıydım,yo hayır.Pişman değildim.Ama kendimi hemen açamazdım değil mi ? Bu olaya bir son vermeliydim.Onu tüm gücümle ittirdim.Anında tokadı yapıştırdım.
-Sen ne yaptığını zannediyorsun ha ? Ne sanıyorsun kendini ?
Kerem bu söylediklerimin aksine yüzünü piç smile yapmış bir şekilde :
-Immm.Çilek, güzel seçim.
-Sapık kashayvanı seni !Defol buradan ! Derhal !
Cevap vermedi.Vermesine gerek de yoktu.Şimdi eve gidip 2 hafta boyunca depresyonda kalmayı planlıyorum.Göt Herif !  İlk öpücüğümü çaldı ama ya.Bu benim yıllarca hayalini kurduğum bir şeydi.Hayallerimin böyle bir olay sonucu yıkılmasını istemiyordum ben.Pislik herif.Kashayvanı,öküz.Şu an onu içimde binlerce defa öldürmüş olsam da rahat değildim.
Ağlaya ağlaya merdivenlerden çıktım.Yatağım gözüme mükemmel bir depresyon mekanı gibi gözüktü.Yorganımın içine girdikten sonra çok zor da olsa bugün olanları düşünmemeye çalışarak uyumayı bekledim.

**************
Kerem,onun burada ne işi vardı ? Harika ya.Gerçekten.Şaşırdık mı ? Tabii ki hayır.
-Ne işin var be senin burada ?
-Seni görmeye geldim güzelim .
-Güzelim deme bana.Nefret ediyorum senden.
-Etmiyorsun.
-Ediyo....
Aaaah yeter ama.Yine yapıştı dudaklarıma pis kas yığını.Alıştı iyice.
İğrenç kabusumun etkisiyle yataktan fırladım.Terden sırılsıklam olmuştum.Yatağımdan kalktığımda o muhteşem baş ağrısıyla tekrar karşılaştım.Ama hiç umursayacak değildim.Daha önemli sorunlarım vardı.
Aynaya bakmaya tenezzül bile etmedim.Çünkü biliyordum ki zombi Zeynep bana oradan nanik yapacaktı.O yüzden hiç gerek yoktu.Şaşılır derecede ki Alina beni aramadı.Neyse.Dolaba yöneldiğimde bugün süslenmek istemediğimi farkettim.O yüzden altıma dar bir kot,üstüne de desenli ,bol bir bluz giydim.Saçlarımı toplama gereği duymadığım için salık bıraktıktan sonra çantamı ve telefonumu alıp aşağıya yöneldim.

Aç değildim.Ya da öyle sanıyordum.Mutfağa girmeden portmantoya yöneldim ve converse'lerimi giyip dışarı çıktım.Arabama bindikten sonra arabayı çalıştırıp okula doğru yol aldım.Düşünmemeye çalış Zeynep.Düşünmemeye çalış.Sabret.Geçecek.Neyse ki bugün trafik yokmuş,çabucak okula geldim.Dersimin başlamasına 1 saat olduğunu görünce yıkıldım.Kantine doğru ilerledim.Kahve alacaktım.Ayılmaya ihtiyacım vardı.Göz ucuyla masalara bakarken bizimkilerin orada olduğunu gördüm.Belki arkamı dönmezsem beni göremezler ve seslenmezlerdi.Kahvemi alıp dışarıya çıktığımda derin bir nefes verdim.Neyse ki beni görmemişlerdi.Çimenlere oturup kahvemi içmeye başladım.Yanıma birisinin oturduğunu hissettim.Kafamı çevirmeye bile yeltenmedim çünkü kim olduğunu biliyordum.
-Naber kıvırcık ?
-.....
-Vaaaayy selamı da kesmişiz demek.
-.....
-Öpücüğümün etkisinde mi kaldın güzelim ? Anlıyorum.
Kafamı bir hışımla çevirip Kerem'e döndüm.
-Sen ne kadar aşağılık bir insansın ya ? Hiç mi utanma yok sende ?
-Benim olayım bu canım.
-Olayını yesinler senin.Ben istemiyordum anladın mı ? BENİ ÖPMENİ İSTEMİYORDUM ! Dedim son kısmı bastırarak.
-Canım ben senin isteyip istememene bakmam.Ben istediğimi öperim.Senin de diğerlerinden bir farkın yok.Ayrıca seni öptüm diye de havalanma ben bunu herkese yaparım ayırmam.
Kafamı yapmacık bir şekilde salladım.
-Bana inanmıyorsun demek ha.Bekle ve gör.
Oturduğu yerden kalkıp gözüne bir kızı kestirdi ve kıza gülümsedikten sonra vakit kaybetmeden dudaklarına yapıştı.Kız da dünden gönüllüymüş zaten karşılık vermeye başladı.Birkaç saniye sonra kızdan geri çekildi ve yanağından makas alıp yanıma doğru ilerledi.Bana sahte bir gülümseme yollayarak :
-İşte böyle.
Dedi ve yürüdü gitti.Hayvan herif işte n'olucak.Duygusuz.Sinirlendim ve yerimden hızlı bir hamleyle kalkıp snıfa doğru ilerledim.İçeri girdiğimde sınıfta bir tek Alina vardı.Bana içtenlikle gülümsedikten sonra sarıldı.Benden ayrıldıktan sonra.
-Dün çektin gittin ZeyZey.İyi misin ?
-Gerçeği söylemek gerekirse hiç iyi değilim.
-Ne oldu ?
-Kerem.. Beni öptü.
-Ohaaaaaaaa cidden mi ?
-Evet hem de zorla.
-Kızım yine neler kaçırmışım görüyor musun ? Valla ben şu an düğününüzü hayal etmeye başladım cicim.
-Ya şakanın sırası değil Alina sinirlerim bozuk zaten.
-Tamam ya celallenme hemen.
Berk'in bize doğru yaklaştığını görünce Alina'nın gözleri parladı.
-Naber kızlar ?
-İyi valla senden ?
-İyi denemez.
-Aaa niye ?
-Kerem'İn bugün pek keyfi yerinde değil de.
Gözlerimi devirdim.
Biz tam bunları konuşurken Alina'nın ağzı açık,ultra bir şaşkınlıkla tek bir yere odaklandığını görünce kafamı çevirip oraya doğru baktım.Kerem beyimiz.Yine bir kızı sınıfın ortasında öpüyordu.Kızı rahat bırak bıraktığında kız memnun bir ifadeyle gülümsedi.Kerem kıza göz kırptığında sınıftan çıktı.Çantamı falan alıp arkasından koştum.Kantinin önünde durdurabildim kashayvanını.Kolunu tutup ona baktığımda önce koluna,sonra bana baktı.
(ŞARKIYI AÇIN HEMEN)
-Ne var Zeynep ?
-Sen ne yaptığını zannediyorsun ya ? N'oluyor böyle sınıfın ortasında kızları öpmeler falan.
-Sanane ha! Sanane! İstediğimi yaparım sanane!
Hey hey hey.Bu kadar sinirleneceğini düşünmemiştim.Kolunu güçlü bir hamleyle benden kurtardı.Kolumu kırdın yuh Kerem.
-Benden intikam aldığını falan mı zannediyorsun aklınca ?
Birden tüm kantin halkının önünde gürlemye başladı.Çok korkmuştum.
-Ya bırak peşimi Zeynep! Bırak.Anlamamakta ısrar ediyorsun.Sen de diğer kızlar gibisin işte.Kullanıp attıklarımdansın.Bir kere seni öptüm diye havalanma hemen ! Senin onlardan bir farkın yok ! Sok kafana şunu !!
Gözlerim doldu.Bu kadar sert tepki vereceğini düşünmemiştim.Ben ona ne yapmıştım ki ? Tüm kantin halkı bana alaylı bir ifadeyle bakıyordu.Birkaç tanesini şu an beni aşağıladığını ve dalga geçtiğini duyabiliyordum.İşte bu sefer kalbimi çok kırmıştı.Hadi ama Zeynep! Sen onun neyisin ki ?
-Üz..Üzgünüm.Ben .. öyle demek istememiştim.
Dedim hıçkırıklarımın arasında konuşmaya çalışarak.Ardından tekrar beni alayla süzen topluluğa son bir kez baktıktan sonra çıkış kapısına doğru koşmaya başladım.

Kerem'in Ağzından :
Kerem sen az önce ne yaptın ? Şu an Zeynep'i resmen herkesin önünde kırdın ve parçaladın.Malsın sen Kerem.Öküzsün.Gerçekten bu dünyadaki en mal kişisin.

Zeynep'in Ağzından:
Koşarak vakit kaybetmeden arabama atlayıp eve doğru sürmeye başladım.Nefret ediyordum.Kerem'de,diğerlerinden,herkesten herşeyden nefret ediyordum.Artık okulun zavallı kızlarından biriydim.Eminim ki artık herkes fırsat buldukça dalga geçer ya da laf sokarlardı.Evin kapısının önüne geldiğimde anahtarları hızlıca çıkarıp içeri girdim.Alina'da anahtarlarımın olup olmadığını hatırlamaya çalıştım.Kafamı yan doğru çevirdiğimde anahtarların kavanozun içinde olduğunu gördüm ve hafifçe gülümsedim.Bu da demek oluyor ki bana yardım edemeyecekler.Ya da bana ulaşamayacaklar.

Kerem'in Ağzından :
Nereye gittiğini bilmiyordum.Öğrenmenin tek bir yolu vardı.Vakit kaybetmeden sınıfa çıktım.Koşarak kapıdan içeri girdiğimde Berk'le Alina'nın olduğu yere ilerledim.
-Alina...Zeynep...
-Ne ? Ne oldu Zeynep'e ? Ne yaptın arkadaşıma ?
-Bi..bilmiyorum.Kantinin ortasında tartıştık.Sonra..sonra ağlayarak dışarı koştu,arabasına atlayıp uzaklaştı okuldan.
Alina birden bire bana vurmaya başladı.
-Pislik herif ! Ne yaptın arkadaşıma ? Söylesene !
Alina'ya olayları anlattım.Bana vurmaya devam ederken Berk'in onu kendine doğru çekmesiyle vurmayı kesti.
-Bak.Şu an bunun sırası değil inan.Zeynep'i bulalım bi ondan sonra ne yapıyorsan yap.Kendine bişey yapmasından şüpheleniyorum.
-Sıçtın işte.Sıçtın lan arkadaşımın hayatına.Zaten sorunları vardı.Zaten mutlu değildi.Mahvettin dimi onu ?
-Sakin ol Alina.Bak Kerem ne diyor ? Nereye gitmiş olabilir Zeynep ?
-Eve gitmiş olabilir.Koşun ilk önce eve bakalım.
Koşarak çıkış kapısına gittik ve arabama atladık.Zeynep'in evini bildiğimden direk yolu uzatmadım ve olabildiğince hızlı olarak Zeynep'in evine sürdüm arabayı.

Zeynep'in Ağzından :
Yukarı çıkıp odama yöneldim.Hala ağlıyordum.Mini şortumu ve bol bluzumu üstüme geçirdikten sonra masya baktım.Kalem,kalemtıraş ve defterler.Kalemtıraşı elime alıp jiletini çıkardıktan sonra yatağa oturdum ve düşünmeye başladım.
Beni bu hayata bağlayan ne vardı ? Babam desen ölmüştü,annem esen adını bile ağzıma almak istemiyordum.Alina desem kızı hayattan soğutma yolunda başarıyla ilerliyordum.Kerem desen..Ah Kerem.Sana değer veriyordum.Neden yaptın bana bunu ? Adamın olayı buydu ama haklıydı yani.Bir günde iki farklı kızı hiçbir duygu hissetmeden öpmüştü.Seni niye birşey hissederek öpsün ki ?Değersizsin Zeynep.Kocamaaaan bir hiçsin.Yaşamana bile gerek yok Zeynep.Dünya sensiz daha güzel olacak.Buna emin olabilirsin.
Kısa bir analiz yaptıktan sonra kararımı verdim.Jileti bileklerime götürüp yavaaş yavaş kesmeye başladım.Çok acıtıyordu.Gerçekten çok acıtıyordu.Bu acıyı Kerem'in benim üzermde bıraktığı acıyla kıyaslarsak...Kerem birinci gelirdi zaten açık arayla.Ona aşıktın Zeynep işte.Ona düpedüz aşıktın.Aşık olduğunla da kalacaksın zaten.
Etrafım bulanıklaşmaya başladı.Kapı çalıyordu.Son hatırladığım Kerem'in,Alina'nın ve Berk'İn dışarıdan ''Zeyneeeeep'' diye bağırışlarıydı.
Bekle baba,yanına geliyorum.
Hoşçakal Alina,hoşçakal anne,hoşçakal Kerem..
(ŞARKIYI TEKRARDAN AÇIN)
Kerem'in Ağzından:
Neredeyse 10 dakikadır Zeynep'in kapısını kırarcasına çalıyordum ama cevap yoktu.
-Kerem,abicim belli ki Zeynep evde değil işte zorlama.
-Hissediyorum Berk,o burada hissediyorum.
Kapıdan birkaç adım geriledim.Tüm gücümle kapıya doğru koştum ve kırdım kapıyı.Hemen gözlerimle salonu ve mutfağı taradıktan sonra koşarak merdivenlerden çıktım.Yoktu hiçbir yerde yoktu.Tuvalete ve oturma odasına baktım.Yine Yoktu.Son çare olarak odasına ilerlediğimde kalbimin atmadığını ve hayattan soyutlandığımı hissettim. O odada gördüğüm tek şey kanlar ve o kanların içinde yatan kıvırcık kafamdı.Rüya olmalıydı bu heralde.Hemen yanına koştum.Bileklerini kesmişti.Benim yüzümden.Herşey benim yüzümden.
-Zeynep? Zeynep.Uyan.Zeynep kendine gel.
Ağlamaya başladım.Kendimi affetmeyecektim.Kendimi asla affetmeyecektim.Kulağımı direk kalbine götürdüm.Olamaz.Atmıyordu.Kalbi atmıyordu.
-Olmaz Zeynep.Şimdi gidemezsin taam mı ? Olmaz şimdi.
Ses yoktu.Ona öyle birşey yapmasaydım belki şu an tatlı tatlı tartışıyor olabilirdik.Gitmişti.Değer verdiğim kadın ellerimden kayıp gitmişti.
-ZEYNEEEEEEEEEEEEAAAAPPPP GİTMEEEEEE !
Şiddetli bir şekilde ağlarken Alina'nın yere yapışıp benim gibi ağlamasını izledim.Berk Alina'yı sakinleştirmeye çalışırken Berk'e döndüm.
-Berk.. Ambulans.. Ambulansı arayın..Hemen.
Berk hemen telefonunu çıkarıp ambulansı aradı.
-Acil.Burada bir kız var.Bileklerini kesmiş ve çok kan kaybetmiş durumda.Acil ambulans göndermeniz gerek.Cihangir,şebnem sokak,numara 13.Tamam bekliyoruz.
Dudakları morarmıştı.İlk defa bu kadar ifadesiz bakıyordu.Suratı beyazlaşmıştı.Göz altları mordu.Kendimi çok kötü hissediyordum.Hepsi benim yüzümdendi.Alina haklıydı.Kızın hayatına resmen sıçmıştım.Bile bile.Annesiyle olan sorunlarını bile bile.Sadece kendimi düşünmüştüm.
Ambulans seslerini duyduğumda Zeynep'i hemen kucağıma alıp aşağıya indim.Görevliler Zeynep'i alırken ambulansın arabasına ben de bindim.Sana birşey olmasına izin vermeyecektim.

Zeynep'in Ağzından:
Yine aynı yerdeyim.Hani şu muhteşem yerde.Yemyeşil bir bahçe,harika çiçekler.Hamağıma oturmuş bu muhteşem güzelliği seyrederken yanıma döndüğümde Kerem'i görüyorum.
-Bakıyorum da huzur bulmak için buralara geliyorsunuz küçük hanım .
-Evet canım bazı öküzler rahat vermiyor da.
-Bugün formumuzdayız bakıyorum.Harika.
Gözlerimi devirip gülüyorum.
-Sen gerçekten beni rahat bırakmayacaksın değil mi ?
-Aaaağğıımm.Evet galiba.
Gülüyoruz.Onu ilk defa bu kadar içten görüyorum.Daha sonra ban parmağıyla bir yeri gösteriyor.O tarafa doğru baktığımda Alina ile Berk'i sarmaş dolaş gülüşürlerken görüyorum.Ardından Kerem konuşmaya başlıyor.
-Çok yakışıyorlar değil mi ?
-Evet.Çok tatlı bir çift oldular.
-Bence biz onlardan daha tatlıyız ha ne dersin ?
Şaşkınlıkla Kerem'e döndüğümde o yosun yeşili gözlerine odaklanıyorum.Keşke hep böyle olsa diye geçiriyorum içimden.Keşke hep böyle davransa bana.Ben gülümseyerek Kerem'in gözlerine bakmaya devam ederken Kerem gözlerini benim gözlerimden ayırıyor ve dudaklarım bakmaya başlıyor.Yavaşça bana yaklaşırken onu bekliyorum.Beni tutkuyla öpmeye başladığında ise karşılık vermeye çalışıyorum.Benim bu acemi tavırlarım ise onu pek bir keyiflendiriyor.Dudaklarını benden ayırdığında dudaklarından hafif bir kıkırtı dökülüyor ve :
-Ah Zeynep..Bu haline bayılıyorum.
-Ne varmış benim halimde ?
-Şaşkın,sevimli,acemi,bana ayak uydurmaya çalışan halin.Gerçi her halin bir başka güzel ama.
-Vaaay Romantik Öküz.Senden böyle güzel sözler çıkar mıydı ?
-İstenildiği zaman çıkıyormuş Zeynep Hanım.
-Yaaa demek öyle.
-Aynen.
Bana sıkı sıkı sarıldığında kendimi en mutlu insan ilan ettim.Gerçekten bu kollar bana güven veriyordu.Sonsuza kadar böyle kalabilirdim.Şu an başlayan fırtınaya rağmen bile.
- Zeynep koş ıslanmayalaım hadi.
-Yaaa üff dışarıda kalsak olmaz mı ?
-Hasta olmak istiyorsan olur tabii ki güzelim.
-Of Kerem yaa .
Kerem 'le evimize doğru koşarken Kerem'in koşuşu dikkatimi çekti.Bu adamın içine Usain Bolt falan mı kaçmıştı ? Öpücüğümün etkisiyle mi aldı bu hızı anlamadım ki.
-Kerem yuh yavaşla bi yetişemiyorum.
-Zeynep ben koşmuyorum ki.
Kerem eve doğru gitmye devam ederken ona koşuyordum ama yetişemiyordum.Kerem evin kapısına vardığında beni izlemeye başladı ve bana elini uzattı ve içeride olan Alina ve Berk'i gösterdi.
-Hadi Zeynep,herkes seni bekliyor.
-Kerem,yetişemiyorum sana,gelemiyorum oraya yaa.
-Hadi Zeynep,dayan.Bak buradayım ben..
Kerem'e varmaya çalışırken birisinin beni kendisine çektiğini farkettim,sonrası karanlık..

EVEEEETT CANOLAR BU BÖLÜM BİRAZ KISA OLDU.ÜZGÜNÜM BU ARADA NE ZAMANDIR YAZAMIYORUM BEKLETTİM SİZİ.UMARIM SİZİ MEMNUN EDEBİLMİŞİMDİR.UMARIM BÖLÜMÜ BEĞENMİŞSİNİZDİR.MULTİMEDİA'DAKİ ŞARKI TAM ANLAMIYLA BU BÖLÜMÜ VE ZEYKER'İ ANLATTIĞI İÇİN KOYDUM.MULTİMEDİA'DAKİ RESİM İSE ZEYNEP'iN KEREM'LE KONUŞURKENKİ HALİ.
YENİ BİR BÖLÜMDE GÖRÜŞMEK ÜZERE BALLARIM.
ÖPTÜM SİZİ xoxo

Kıvırcık ve Turuncu (ZEYKER)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin