GÜL RENGİ

45. Bölüm

Selam geldim :) acaba minnoş parmaklarınızdan birazcık yorum ve vote alabilirmiyim 🙂🙂🙂

                                             ***

Gözlerimi karnıma saplanan keskin bir sancıdan dolayı açmak zorunda kaldım. Sabahın erken saatleri olduğunu varsayıyordum güneş tüm ihtişamıyla odamın canımdan içeriye ışıklarını gönderirken ikinci bir sancı elimde olmadan inlememe sebep olmuştu. Yataktaki hareketlenmeden Azerin yanımdaki varlığını hissederken onu uyandırmamak için dişlerimi birbirine geçirip her zamankinden dahada yavaş hareketlerle yataktan çıkıp odamdaki banyoya yol aldım.
    Nihayet kendimi banyoya atabildiğimde zar zor ayaklarımı sürüyerek klozete vardım ve pijamamı iç çamaşırımla birlikte aşağı çektim gördüklerim tahminimin doğru olduğu yönünde beni desteklerken derin nefesler eşliğinde tekrar banyodan çıkıp odama girdim ve yatakta uyuyan kocama yaklaştım

    "Azer"

    "Hımm"

Allahım sana şükürler olsun ki kocamın uykusu ağır değildi

    "Doğuruyorum"

Yataktan adeta havaya uçan kocamla birlikte acı bir kıkırtı dudaklarımdan özgürlüğünü ilan etti.

    "Tamam sakin ol"

  Dikkatle yüzüme bakan kocama acı eşliğinde bir tebessüm gönderince yataktan kalkıp beni kucağına aldı

    "Çok özür dilerim lütfen biraz daha sık dişini yok yada sıkma tutma kendini biliyorum canın yanıyor belli etmemek için sıkıyor..."

    "Azer hayatım sakin ol ilk doğumum değil bu"

    "Ama acı yine aynı"

    "Telaşlanma iyim ben"

Panik halinde evin kapısından çıkar çıkmaz dışardaki iki korumaya bağıran Azeri sakinleştiremeyeceğimi anlayınca mahçupça korumalara baktım ama onlar Azerden daha panik olmuş halde şaşkınca hep birlikte arabalara koşturmaları oldukça komik bir sahneye neden olmuştu.

    "Azer bey hastahaneyi aradım doktorlar hazırlanıyor"

Bunu olağanca kuvvetiyle bağırarak söyleyen korumayla yüzümü buruşturup yüzümü Azerin göğsüne gömdüm hayır burda doğuran benim bağırıp ortalığı ayağa kaldıran kocamla korumalarımız iyimi.
  Korumayı ondan aşağı kalmayacak bir ses tonunla onaylayan kocam kulak zarlarımı biraz daha zorladı. Onları sakinleştiremeyeceğimi anlayınca kulağımı Azerin kalbinin üzerine koyup sakinleşmeye çalıştım

    Nihayet hastahaneden içeriye girdiğimizde sabahın köründe ortalığı ayaklandıran Azer ve korumalar sayesinde bütün hemşireler doktorla ve hasta yakınları başımıza toplanmıştı. Hayır hadi Azeri anladım peki ya korumalar neden bu kadar panik yapıp bağırıyorlardı onu anlamıyordum hayır birde hepsi birden arabalara atlayıp bizimle gelmişlerdi ama bu durum sinirlenmeme ve panik yapmama değilde tam tersi rahatlamamı sağlamıştı çünkü bu halleri gerçekten çok komikti ve ben elimde olmadan acımı çok kısada olsa unutup onların bu halleriyle eğleniyordum. Sonunda doktorum Esin hanım yanımıza yaklaşıp Azeri ve korumaları bir güzel paylayıp beni kucağından ısrarla indirmeyen kocamın kollarından beni alarak sedyeye yatırmış ve doğumhaneye sokmuştu.

****
Azer

    "Murat"

    "Efendim abi"

    "Oğlumun hepiniz burada mısınız?"

Sıkıntılı bir şekilde ensesini kaşıyıp yere eğdiği başını mahçupça kaldırıp bana baktı