GÜL RENGİ

40. Bölüm

Dila

"Bence biraz rahatlamaya ihtiyacın var"

Azerin gözlerinin içine bakarak söylediğim sözler gözlerinin kararmasına neden olurken nefes alış verişlerimin hızı arttı

    "Çok tehlikeli sular bunlar"

Azerin sözleri girmiş olduğum çekim alanından beni kurtarırken istem dışı sırıttım yere değen ayaklarıma baskı uygulayıp Azerin kucağından kalktım bacaklarımın arasında kalan bacaklarıma ellerimi koyup Azere doğru eğildim dudaklarına yaklaşıp derin bir nefes aldıktan sonra ellerimi bacaklarından çekip göğsüne yerleştirdim ve var gücümle geriye doğru ittim

    "Lütfen arkanı döner misin?"

İnanamıyormuş gibi başını iki yana sallayan Azer gülerek yüz üstü döndü

    "Evet Dila hanım tamamen size aitim"

Sırıtarak yatağa çıkıp Azerin sırtına oturdum. Yavaş ve yumuşak haraketlerle omuzlarından masaja başladım.
Pür dikkat kendimi işime vermişken birden Azer tarafından yatağın diğer tarafına tabiri caizse fırlatılınca şaşkın gözlerle Azere baktım

    "Bu kadar oyun yeter"

    "Azer oyun oynamıyordum ki sadece gercekten rahatlaman için"

    "Güzelim üzerimde biraz daha kıvırmana izin verseydim inan bana hiç iyi sonuçlanmayacaktı"

Azer derin bir nefes alıp şaşkınlığı ve kırgınlığı aynı anda barındıran gözlerime bakıp elimi tutup avuç içimi öptü

    "Bakma öyle sonsuz iradeye sahip bir erkek değilim en azından senin karşında"

Eğilip anlımdan öptükten sonra doğrulup odamın içindeki banyoya doğru yürüdü

    "Toparlan çıkalım artık"

Bir süre giden Azerin arkasından neden bir anda böyle yaptığını düşünürken birden aklıma gelenlerle utançla başımı yastığa gömdüm resmen gider ayak adama işgence etmiştim. 

•••

   "Yemek yiyelim mi?"

    "Pizza"

    "Canın mı çekti?"

    "Benim burada bir pizzacım vardı çok beğenirdim pizzalarını seninde tatmamı istiyorum"

    "Olur gidelim"

Azere yolu tarif ederken lezzeti damağımda olan pizzalardan yemeyi sabırsızlıkla bekledim.
Nihayetinde geldiğimizde birer büyük boy karışık pizzaları mideye gömmeye başladık

"Gerçekten tadı iyimiş"

"Buradayken çok yerdim hâlâda geldikçe her fırsatta gelirim"

Azerle bir süre daha sohbet ettikten sonra İstanbul'a dönmek üzere yola çıktık. Her ne kadar bir şey yokmuş gibi davransamda Azerin yurt dışına çıkma olayı beni geriyordu sanırım her görevinde böyle olacaktım istem dışı bir gerginlik hep olacaktı üstümde

    "Rahatla artık hatun bu ilk değil"

    "Olabilir ama ben ilk defa açıkça biliyorum"

Mırıltı şeklinde dudaklarımdan dökülen sözler Azerin başına bana çevirmesine neden oldu

    "Ecrin sana emanet yengesi"

Azerin kafamın dağılması için farklı bir konuya geçmesi gülümsememi sağlamıştı