The student

Κεφάλαιο 35ο

Εκείνη τη στιγμή είχα μείνει κόκαλο, τι έπρεπε να της απαντήσω; Γιατί είχε το κινητό του Luke; Είχα φρικάρει.

"Γ-γεια Σας"

"Θα σας παρακαλούσα να έρθετε από το σπίτι μου, νομίζω ξέρετε που μένω"

Ήμουν πλέον σίγουρη ότι η σχέση μου με τον Luke τελείωνε εδώ, ήμουν σίγουρη ότι δεν είχα μέλλον ως καθηγήτρια, με βλέπω στη φυλακή για παιδοφιλία...

"Μάλιστα, Ναι, έρχομαι"

"Σας ευχαριστώ"

Το μόνο που με ανακουφιζε ήταν ότι ακουγόταν πιο πολύ στεναχωρημένη πάρα νευριασμένη, είχα αρχίσει να χάνω σιγά σιγά τη γη κάτω από τα πόδια μου, ποιος ξέρει τι Έχω να ακούσω μόλις πάω εκεί.
Ντύθηκα γρήγορα και ξεκίνησα για να παω στο σπίτι του Luke, στον δρόμο ήμουν πολύ αγχωμένη, θυμήθηκα την πρώτη μέρα που θα έπιανα δουλειά στο Σχολείο, θυμήθηκα και την πρώτη φορά που τον είδα, ήταν τοσο άβολα.

Έφτασα έξω από την πόρτα του και χτύπησα το κουδούνι, μόλις άκουσα βήματα η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει πιο δυνατά από ποτέ. Με το που άνοιξε η πόρτα είδα μπροστά μου την μητέρα του, γουρλωσά τα μάτια μου αλλά αυτή μου χαμογέλασε.

"Μην φοβάσαι, πέρνα μέσα"

Έγνεψα καταφατικά και μπήκα μέσα στο σπίτι, είδα τον Luke να κάθεται στον καναπέ, φαινόταν εκνευρισμένος, τι στο καλό γίνεται;
Μόλις με είδε σηκώθηκε και ήρθε προς το μέρος μου για να με φιλήσει, εγώ τον έκανα πέρα, τι νομίζει ότι κάνει μπροστά στην μητέρα του;

"Luke, πήγαινε μέσα σε παρακαλώ"

"Καλά..."

Άκουσε την εντολή της μητέρας του και μπήκε στο δωμάτιο του, εγώ κοίταξα γύρω μου σέ ένδειξη αμηχανίας, εκείνη τη στιγμή ήθελα να ανοίξει η γη και να με καταπιεί, δεν είναι κατάσταση αυτή.

"Κάθισε, Laura"

Για άλλη μια φορά δεν είπα τίποτα και κάθισα κάτω, το ίδιο έκανε κι αυτή.

"Γ- γιατί με καλέσατε εδώ;"

"Κοιταξε Laura, αρχικά θέλω να μην είσαι αγχωμένη, ξέρω για σένα και τον Luke. Ομολογώ ότι είναι περίεργο αλλά το δέχομαι, αλήθεια. Για άλλο λόγο σε κάλεσα εδώ"

Ένιωσα έναν κόμπο στο στομάχι μου αλλά ταυτόχρονα ένιωθα ένα μεγάλο άγχος να φεύγει από πάνω μου, την κοίταξα περιμένοντας να μου πει το συμβαίνει.

"Λοιπόν, σας ακούω"

"Γνωριζω το τι έγινε με σένα και τον Clark, δεν είσαι μόνο εσυ το θύμα"

"Πως; Τι εννοείται;"

"Ήμουν μαζί του για περίπου 6 μήνες, φαινόταν τόσο καλός τοσο-"

"Περιμένετε, 6 μηνες; Εχετε ιδεα τι εχει κανει μεσα σε αυτους τους 6 μηνες;!"

Και τοτε ηταν που νευρίασα πιο πολυ απο πότε. Ποσπ θράσος είχε; Πως μπορεσε να το κανει αυτο στην μαμα του Luke, Στην Andrea, στην Melissa... Είχα αηδιάσει.

"Οχι Κορίτσι μου, γι αυτο ηθελα να έρθεις, θελω να μου πεις οτι γνωρίζεις, θελω να κινηθούμε νομικα"

Και ξεκίνησα να μιλαω. Της ειπα ολα οσα μου ειχε κανει, οχι μονο σε μενα αλλα και στις αλλες κοπελες. Η καημένη ειχε βουρκωσει, πρεπει να τον ειχε ερωτευτεί.

"Ευχαριστώ πολυ καλη μου..."

"Δεν ηταν καν δυσκολο για μενα. Το πρόβλημα ειναι πως αν κινηθούμε νομικα μπορει να πει για μενα και τον Luke"

"Αστο πανω μου Laura, θα φροντίσω να μη συμβει τιποτα τέτοιο. Θέλω να σου ζητήσω να μεινεις εδω Σήμερα, μαζι του. Εγω εχω μερικες δουλίτσες να κανω."

Εγνεψα καταφατικά και πήγα στο δωμάτιο του Luke για να του πω οτι θα εμένα εκει. Φαινόταν πολύ στεναχωρημένος, νευριασμένος... λογικο ήταν ομως, ο Clark επρεπε να πληρώσει. Καθισα διπλα του και του κράτησα το χερι, αυτος με αγκάλιασε και άρχισε να κλαίει, δεν μπορούσα να τον βλεπω ετσι.

"Laura αληθεια σου λεω δεν αντεχω αλλο. Οι γονεις μου δεν τα πήγαιναν ποτε καλα αλλα να εχει η μανα μου κρυφή σχεση; Αντε αυτο παει στον διαολο, γιατι με αυτον τον μπασταρδο; Θα του σπασω τα ποδια αληθεια θα-"

"Ηρεμησε, ολα θα πανε καλα. Ειμαστε μαζι τωρα, ακομα και η μαμα σου ειναι με το μερος μας, θα τα αντιμετωπίσουμε ολα μαζι..."

Και κάπως ετσι το πρόβλημα μας επαψε το να κρατάμε την σχεση μας κρυφη αν και παλι επρεπε να προσέχουμε πολυ. Καπως ετσι αρχίσαμε να έχουμε αλλα προβλήματα, αρκετα πιο σοβαρά. Ένα απο αυτα τα προβλήματα; Ο πατέρας του, ο οποιος αν μάθαινε για μενα και τον Luke θα τον αλλαζε όχι απλα σχολείο, θα τον ανάγκαζε να μείνει σε αλλη πολη...