The student

Κεφάλαιο 17ο

Μπήκα μέσα στο σχολείο αρκετά συγχυσμένη, ο Luke βρισκόταν από πίσω μου αλλά δεν γύρισα να του ρίξω ούτε μια ματιά. Κάθισα στο προαύλιο και κοιτούσα απλά τον ουρανό. Κάποια στιγμή χάθηκε στις σκέψεις μου, αρχικά σκεφτόμουν ότι είναι καλύτερα έτσι. Έτσι κι αλλιώς πόσο θα κρατούσε; Δεν μπορούσαμε να βγούμε βόλτα μαζί, δεν μπορούσαμε να δείξουμε ότι είμαστε μαζί στο σχολείο, πόσο θα άντεχε; Από την άλλη όμως τον είχα ερωτευτεί κατά κάποιον τρόπο, μπορεί όλα να έγιναν πολύ γρήγορα μαζί του αλλά και πάλι, ο τρόπος με τον οποίο με έκανε να ειμαι μαζί του ήταν για μένα ξεχωριστός.
Ξαφνικά ένιωσα ένα χέρι στον ώμο μου και ταραχτηκα, γύρισα απότομα πίσω μου και είδα τον Damon.

"Είσαι καλα; φαίνεσαι αναστατωμένη"

"Όχι καλά είμαι απλά το κεφάλι μου λίγο...καταλαβες"

"Μμμ  κατάλαβα, τι ώρα σχολάς;"

"4η, δεν έχω πολλές τάξεις σήμερα"

"Τι θα έλεγες να πάμε για καφέ μετά την δουλειά;"

Την στιγμή που μου το ρώτησε αυτό έτυχε να περνάει ο Luke από δίπλα μου, περνούσε μαζί με την Melissa. Μόλις τους είδα απάντησα Ναι χωρίς να το σκεφτώ πολύ. Το μόνο θετικό πάντως ήταν ότι δεν είχα μάθημα με την τάξη του Luke, δεν θα άντεχα να τον βλέπω να κάθεται με την Melissa.

Αφού σχόλασα περίμενα τον Damon έξω από το σχολείο, ένιωθα πολύ αγχωμένη. Για την ακρίβεια ένιωθα άσχημα, ήθελα ακόμα τον Luke και θα έβγαινα κι όλας με έναν άλλον αλλά από την άλλη και αυτός το ίδιο έκανε, μάλλον έψαχνε αφορμή επειδή με βαρέθηκε. Τι να πω.
Βγήκε από το σχολείο και μου έκλεισε το ματι, εγώ ένιωθα απίστευτη αμηχανία αλλά πήρα μια βαθιά ανάσα και είπα στον εαυτό μου πως πρέπει να περάσω Καλά, πρέπει να ειμαι ο εαυτός μου. Ξεκινήσαμε να περπατάμε αλλά εγω δεν έλεγα τίποτα, εξάλλου δεν ειμαι και τόσο καλή στο να ανοίγω συζητήσεις. Αν και όταν ήμουν με τον Luke άνοιγα πολύ εύκολα...

Καθίσαμε σε μια καφετέρια και άρχισαν να γίνονται κάπως καλύτερα, με ρωτούσε γενικότερα για τα ενδιαφέροντα μου και για άλλα θέματα. Συνειδητοποίησα πως έχουμε αρκετά κοινά, είχαμε τελικά τόσα πολλά να πούμε. Παρατήρησα πως είχε αρχίσει να νυχτωνει, πως πέρασε τόσο γρήγορα η ωρα;
Αποφασίσαμε να φύγουμε γιατί είχε πάει 8 το βράδυ, τον δρόμο αυτή τη φορά λέγαμε πάρα πολλά πράγματα. Κάποια στιγμή φτάσαμε σπίτι και με άφησε μπροστά απ'την πόρτα.

"Λοιπόν, υποθέτω πως πρέπει να σε αφήσω και να πάω σπίτι"

"Ναι μάλλον.."

Τον κοιτούσα στα μάτια και περίμενα να δω αν συνεχίσει την συζήτηση, μπορούσα να νιώσω την αμηχανία Του, είχα έρθει στην θέση του πολλές φορές άλλωστε.
Έκανα ένα βήμα πιο κοντά του και τον αγκάλιασα, τότε ήταν που άρχισα πάλι να θυμάμαι τον Luke, έκλεισα τα μάτια μου όμως και προσπάθησα να τον ξεχάσω και νομίζω πως τα είχα καταφέρει. Με κοίταξε στα μάτια και μου χαμογέλασε γλυκά, όπως...  Τέλος πάντων, απλά μου χαμογέλασε γλυκά.

"Μ-μοορω;"

"Μμμ"

Ήρθε ακόμα πιο κοντά μου και με φίλησε, κι εγω είχα επιτέλους καταφέρει να βγάλω τον Luke απ'το μυαλό μου. Απλά προσπαθούσα να απολαύσω την στιγμή η οποία να πω την αλήθεια ήταν πολύ ωραία.
Σταμάτησε και με κοιταξε ξανά, έχει όμορφα ματια. Βαθιά μέσα μου τον σύγκρινα με τον Luke, ήξερα πως αυτό θα σταματούσα να το κάνω μετά από καιρό άλλα υπομονή.

"Καληνύχτα όμορφη, χάρηκα πάρα πολύ για σήμερα"

"Κι εγώ"

Μου έδωσε ένα φιλί στο μέτωπο και πήγε να φύγει αλλά εκείνη τη στιγμή θυμήθηκα πως υπήρχε κάτι που ήθελα να του πω.

"Damon! Περίμενε!"

"Τι έγινε;"

"Τι θα έλεγες να πάμε μαζι στο σχολείο αύριο"

"Θα το ήθελα πολύ" είπε χαμογελώντας.

Μπήκα μέσα στο σπίτι και κάθισα στον καναπέ. Στην αρχή σκεφτόμουν τον Damon, πράγματι η μέρα μου εξελίχθηκε πολύ καλά και το χαιρόμουν πολύ αυτό.
Μετά από αρκετή ώρα άρχισα να νυστάζω και πήγα για ύπνο μόνο που δεν κατάφερα να κοιμηθώ, είχα έναν κόμπο στο στομάχι μου. Έπαιρνα συνεχώς το κινητό μου στα χέρια μου περιμένοντας τον Luke να μου στείλει ένα μήνυμα, να μου πει ένα Συγγνώμη και να γυρίσει πίσω. Αλλά μάταια η αναμονή, ήξερα πως δεν ια στείλει, πως δεν θα πάρει τηλέφωνο.

Luke's P.O.V

Ήθελα τόσο πολύ να την πάρω ένα τηλέφωνο και να της πω ότι μου λείπει. Μα γιατί έκανα μια τόσο μεγάλη βλακεία; Αφού την θέλω γιατί της φαιρομαι έτσι;
Κάποια στιγμή είχα πιάσει το κινητό στα χέρια μου, ήμουν έτοιμος να την πάρω τηλέφωνο αλλά μετά το ξανά σκέφτηκα, θα με έβριζε και θα είχε και δίκιο. Δεν ξέρω καν γιατί νευρίασα τόσο το πρωί και εκτός αυτού με είδε και με την Melissa. Άλλη βλακεία μου κι αυτή, πήγα κι έκανα σχέση με την πιο μεγάλη τσούλα του σχολείου. Αύριο ειμαι σίγουρος πως θα την δω με τον Damon και θα με πονέσει τόσο πολυ, αλλά είναι καλύτερα έτσι. Τουλάχιστον αυτός θα την κάνει να γελάει και δεν θα την πονάει με τις μαλακιες του.