Κεφάλαιο 20ο

134 24 5
                                    

Είχε περάσει περίπου μία εβδομάδα και όντως είχα αρχίσει να ξεχνιέμαι αρκετά, περνούσα αρκετά ωραία με τον Damon. Το μόνο αρνητικό είναι ότι η σχέση μας δεν έχω καμία απολύτως αναταραχή, είμαι μια ευθεία κι αυτό δεν μ'αρέσει πολύ αλλά τι να κάνουμε.
Ήταν Δευτέρα κι εγώ έπρεπε να πάω σχολείο όπως κάθε φορά, ξύπνησα όμως πολύ χάλια ψυχολογικά. Δεν είχε γίνει κάτι ούτε σκεφτόμουν κάτι κακό, απλά ήμουν χάλια.

Πήγα σχολείο και κάθισα στο προαύλιο περιμένοντας τον Damon να έρθει αλλά αποτι φαίνεται δεν είχε μάθημα την πρώτη ώρα, ούτε εγώ είχα τώρα που το σκέφτομαι απλά δεν είχα πολύ όρεξη να κάτσω σπίτι. Μπήκα μέσα στην αίθουσα τον καθηγητών και είδα πως δεν είχε κανείς κενό την πρώτη ώρα για να κάτσω μαζί Του, τέλεια.
Κατά την διάρκεια της προσευχής ο Clark ανακοίνωσε πως λείπει η Κ. Jenna με την οποία είχε πρώτη ώρα μάθημα η τάξη του Jordan. Ίσως τελικά να βρήκα παρέα.

Χτύπησε το κουδούνι και μπήκαν όλοι μέσα για μάθημα εκτός από μένα και το τμήμα του Jordan, μόλις είδε ότι κάθομαι μόνη μου με πλησίασε και κάθισε δίπλα μου.

"Γεια Σας"

"Καλημέρα Jordan"

"Γιατί είστε εδω;"

"Δεν έχω μάθημα πρώτη ώρα"

Κατάλαβα πως δεν ειμαι καλά και μου ζήτησε να πάμε κάπου μόνοι, φυσικά και φοβόμουν επειδή τελευταία φορά δεν εξελίχθηκε θετικά αλλά του είπα ναι. Αρχικά καθίσαμε στο κλασικό παγκάκι και αρχίσαμε να συζητάμε για την συμπεριφορά που είχε εκείνη την μέρα στο πάρκο, τότε αρχίσα πάλι να θυμάμαι τον Luke, η αλήθεια είναι ότι με πρόσεχε πάρα πολύ.
Ο Jordan από την άλλη φαινόταν αρκετά αμήχανος ακόμα και Τώρα, προσπαθούσε να δικαιολογήσει την συμπεριφορά του αλλά δεν μπορούσε να βρει κάποια καλή δικαιολογία.

"Απλά ήθελα να σας πω συγγνώμη, δεν μπορώ να δικαιολογήσω τον εαυτό μου, απλά μου βγάζετε έναν άλλον εαυτό δεν ξέρω πως να το εξηγήσω"

"Λες ανοησίες..."

"Όχι αλήθεια, ίσως φταίει που εκτός από όμορφη είστε και πολύ έξυπνη σε αντίθεση με όλα τα κορίτσια στο σχολείο μου..."

Για άλλη μια φορά ένιωσα άβολα και κοκκίνισα, δεν ήξερα πως ο Jordan με σκεφτόταν με τέτοιο τρόπο, ήταν πολύ περίεργο. Σταμάτησα την συζήτηση εκεί και του ζήτησα να επιστρέψουμε στο σχολείο για να αποφύγω το ενδεχόμενο να συνεχίσει να μου την πέφτει.
Επιστρέψαμε αλλά μου ζήτησε να μείνει μαζί μου για λίγο ακόμα, δεν του έφερα αντίρρηση εξάλλου δεν είχα κι εγώ με κάποιον να κάτσω. Μπήκαμε στην αίθουσα των καθηγητών αλλά δεν ήταν άδεια.

Με το που μπήκαμε είδα μέσα τον Luke να κάθεται μόνος του σε μια καρέκλα, μόλις άκουσε βήματα σήκωσε το κεφάλι του και είδε εμένα νε τον Jordan.

"Luke τι κάνεις εδω;"

"Εσυ τι κάνεις εδω μαζί με αυτον;"

"Πρόσεχε πως μιλάς..."

Είχα αρχίσει να φοβάμαι, ξέρω πως όταν βγαίνει εκτός εαυτού δεν σκέφτεται τι λέει και τι κάνει, φοβόμουν ότι θα μπλέκαμε σε μεγάλους μπελάδες.
Σηκώθηκε και ήρθε προς το μέρος μου, πήγε να με πιάσει από το χέρι αλλά ο Jordan τον σταμάτησε.

"Κομμένο το θέατρο Laura"

"Τι εννοείς δεν σε καταλαβαίνω"

"Μην παίζεις την ανηξερη, δέχτηκα να σε αγγίζει ο Damon αλλά όχι αυτός ο μαλακας"

Τότε ο Jordan ορμιξε με δύναμη πάνω στον Luke και τον έριξε κάτω, εγώ προσπαθούσα να τους χωρίσω όπως την άλλη φορά αλλά δεν μπορούσα να καταφέρω τίποτα. Δεν ξέρω αν ανησυχούσα πιο πολύ για το αν πάθει κάτι ο Luke ή για το αν καταλάβει κάτι ό οποιοδήποτε στο σχολείο.
Ξαφνικά ο Luke κλοτσισε με δύναμη τον Jordan με αποτέλεσμα να πέσει κάτω. Τότε ο Luke σηκώθηκε και ήρθε προς το μέρος μου.

"Laura, συγγνώμη για όλα... θέλω να ξανά είμαστε μαζί"

Εκείνη τη στιγμή το αίμα μου έβραζε, ειναι δυνατόν πρώτα να έχει τέτοια συμπεριφορά και μετά να κάνει λες και δεν συναιβει τιποτα; Ας κάτσει με την Melissa τώρα, ταιριάζουν απίστευτα.

"Οχι Luke, δεν υπάρχει περίπτωση να ειμαι με ένα άτομα που έχει τόσο βίαιη συμπεριφορά. Θα σε παρακαλούσα να μην με ξανά ενοχλήσεις, αντίο"

"Laura περίμενε εγω-"

"Άφησε με είπα"

Βοήθησα τον Jordan να σηκωθεί και πήγα μαζί του στο γραφείο για να πάρει τηλέφωνο την μητέρα Του, ήταν σε πολύ άσχημη κατάσταση. Μου υποσχέθηκε πως δεν θα πει τίποτα από όλα όσα άκουσε αλλά του χρωστάω κάποιες εξηγήσεις.
Η αλήθεια είναι πως ακόμα δεν είχα συνειδητοποίησει τι είχε γίνει, το μόνο που είχα καταλάβει ήταν πως είχα μια ευκαιρία να είμαι ξανά μαζί με τον Luke. Νομίζω όμως πως ήταν απόλυτα σωστό το γεγονός ότι την απέρριψα.

The student Where stories live. Discover now