The student

Κεφάλαιο 16ο

Την επόμενο μέρα πήγα στο σοχλειο όσο πιο νωρίς μπορούσα για να αποφύγω το να πέσω πάνω στον Damon. Μόλις έφτασα κάθισα στο παγκάκι ώστε να πάρω λίγο φρέσκο αέρα και να ξεμπερδέψω τις σκέψεις μου.
Ενώ είχα αρχίσει να ηρεμώ μια τσιριχτη φωνή διαπέρασε το αυτί μου, γύρισα να δω ποιος είναι και τελικά ήταν η Melissa η οποία είχε αγκαλιά τον Luke έξω από το σχολείο.

Εκνευρίστηκα και πήγα απότομα μέσα στο σχολείο, την ώρα που έμπαινα άκουγα τον Luke να της λέει να τον αφήσει επειδή ήθελε να με ρωτήσει κάτι στην ιστορία. Εγώ μπήκα και έκατσα μεσα στην αίθουσα τον καθηγητών να μιλήσω με κάποιον να ξεχαστώ λίγο αλλά δεν πέτυχα και πολλά, συνέχεια γυρνούσε στο μυαλό μου η εικόνα του Luke με την Melissa.
Μετά από λίγα λεπτά χτύπησε το διάλλειμα και μπήκα μέσα στην πρώτη τάξη με την οποία είχα μάθημα. Όλα κυλούσαν φυσιολογικά μέχρι που μπήκα μέσα ο Damon με τον Clark και μου ζήτησαν να περάσω λίγο έξω. Ζήτησα συγγνώμη από τα παιδιά και βγήκα από την αίθουσα.

"Θα μπω μέσα να τα απασχολείσω όσο θα μιλάς με τον Damon"

"Εντάξει Clark"

Είχα αρχίσει να παραξενεύομαι πολύ με την όλη κατάσταση, τι μπορεί να είναι τόσο σημαντικό που χρειάζεται να διακοπεί το μάθημα;
Καθίσαμε με τον Damon στο παγκάκι έξω από το σχολείο και άρχισε να μου λέει πως δεν μπορεί να διαχειριστεί ορισμένα παιδιά. Μου έκανε εντύπωση, δεν έχουμε ιδιαίτερα ατίθασα παιδιά στο σχολείο.

"Δε μπορούσαμε να το συζητήσουμε λίγο πιο μετά αυτο;"

"Τι να σου πω, είπα στον Clark ότι έχω αυτό το θέμα και μου είπε να σου μιλήσω τώρα"

"Τέλος πάντων, με ποιους έχεις θέμα;"

"Luke και Aaron, κάποιες φορές  και Jordan αλλά όχι σε τόσο άσχημο βαθμό"

Εκείνη τη στιγμή εκνευρίστηκα πολύ, γιατί να φέρεται τόσο ανώριμα ο Luke; Αλλά έπρεπε να το περιμένω, είναι μόνο 17. Του είπα πως θα του μιλήσω εγώ διότι στο δικό μου μάθημα είναι αρκετά καλός, ωραία δικαιολογία βρήκα.
Λίγο πριν χτυπήσει το κουδούνι πήγα στην τάξη του και τον φώναξα έξω, πήγαμε σε ένα μέρος λίγο πιο κάτω απ'το σχολείο. Με την άδεια του Clark βέβαια. Με το που απομακρύνθηκαμε ορμιξε πάνω μου για να με αγκαλιάσει αλλά εγώ τον έσπρωξα.

"Δεν είμαστε εδώ για να περάσουμε Καλά Luke"

"Τότε γιατί;"

"Γιατί ο Damon μου έκανε παράπονα για την συμπεριφορά σου στο μάθημα"

Το βλέμμα του αγρίεψε και κράτησε το χέρι μου δυνατά, όπως τότε με το τηλεφώνημα. Εγώ άρχισα να πονάω αλλά δεν του είπα τίποτα απολύτως.

"Και εσύ ως γνωστόν παίρνεις το μέρος του ε;"

"Μην ξεχνάς ότι εκτός από κοπέλα σου ειμαι και καθηγήτρια, έχω και υποχρεώσεις"

Με έσφιξε πιο δυνατά και με έσπρωξε με δύναμη προς τα πίσω. Δεν ξέρω γιατί νευρίασε τόσο πολύ, Γενικά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί νευριάζει τόσο εύκολα. Από την μια με κάνει να θέλω να τον βαρέσω, να κλάψω και να τον αφήσω αλλά από την άλλη κολλάω, δεν μου έχει ξανά τύχει αυτό.

"Πολυ παρέα με τον Damon τώρα τελευταία, μήπως θες να το τελειώσουμε να έχεις και καθαρή συνείδηση;"

"Όταν εσυ είσαι με την Melissa όμως εγώ δεν λέω τίποτα"

"Εγώ το κάνω για να ζηλέψεις, ηλίθια"

Με είχε φτάσει στα όρια μου, μάλλον δεν είχε καταλάβει πως με αυτή τη σχέση εγώ ρισκαρα την δουλειά μου και όχι μόνο. Έσκυψα το κεφάλι μου και πήγα να γυρίσω προς το σχολείο χωρίς να πω τίποτα άλλο αλλά αυτός με τράβηξε απ'το χέρι και με έφερε κοντά του. Τα μάτια του έβγαζαν σπίθες και με κρατούσε υπερβολικά σφιχτά, εγώ είχα βουρκωσει. Δεν γινόταν άλλο αυτή η αναποφασιστικοτηατα.

"Αν θες να τον τελειώσουμε για τον κωλο μαθηματικό πες το μου"

"Σου έχω δείξει κάτι τέτοιο; Εγώ θα έπρεπε να σε ρωτάω αν θες να το τελειώσουμε για την Melissa"

"Ωραία λοιπόν θέλω, γιατί αυτή δεν θα κοιτάει όποιον βρει μπροστά της και ούτε θα χασκογελαει μαζί Του"

Τότε ήταν που με έβγαλε από τα όρια μου, τον κοίταξα όσο πιο άγρια γίνονταν και σήκωσα το χέρι μου να τον χτυπήσω αλλά το μετάνιωσα. Ήθελα να κλάψω, δεν ήθελα να τον χάσω. Δεν είχα όμως άλλη επιλογή, ίσως έχει δίκιο, ίσως θα είμαι καλύτερα με τον Damon. Είναι ώριμος και δεν πρόκειται να μου φερθεί όπως μου φέρθηκε ο Luke.