Przeciwieństwa Się Przyciągają ᴱᴿᴱᴿᴵ

28.

Eren Pov

Budzę się tylko po to by zobaczyć że łóżko Levia znów jest puste. Patrzę na zegar który wskazuje 08.00 rano. To znaczy że Levi wymknął się w nocy. Głośno wzdycham.

Dlaczego po prostu nie zdecyduje się do nas wrócić? Dobrze wie że jest mi przykro, czyż nie?

No właściwie to mu jeszcze o tym nie powiedziałem...

Może powinienem to zrobić i to jak najszybciej. Mam nadzieję że wtedy wróci. Nie chcę żeby przesiadywał w tym wstrętnym klubie i zadawał się z tymi kryminalistami. Niemniej jednak i tak będzie trudno go stamtąd wyciągnąć. Wczoraj pobił moją 'ostatnią szansę', na ocalenie go. 

Wszystko jest do kitu.

Co mam zrobić by powstrzymać go przed braniem udziału w nielegalnych walkach i co najważniejsze przed narkotyzowaniem się. Choć przypuszczam że problem z narkotykami rozwiązał się sam... chyba...

A może jednak nie. Przecież jest masa ludzi którzy handlują tym świństwem.

Spróbuję do niego zadzwonić.

Dzwoniłem sześć razy i napisałem trzy wiadomości. Nie odebrał ani nie odpisał. No fajnie i co teraz? Po co on nosi przy sobie ten cholerny telefon? Jak ja nienawidzę gdy ktoś mnie ignoruje.

Moje przemyślenia przerywa pukanie do drzwi, wyczołguję się z łóżka i idę je otworzyć.

''Czy możesz mi to wytłumaczyć?'' Pyta zdenerwowana Mikasa, pokazując mi jakieś wiadomości na telefonie, których nawet nie zdążyłem dokładnie przeczytać.   

''Cześć Mika.'' Witam ją z uśmiechem na twarzy.

''Przestań Eren! Jak ty w ogóle możesz się tak głupio z tego nabijać?''

''Rany, o co ci chodzi?''

''A o co może mi chodzić... hmmm... czekaj – aha!  Za każdym razem gdy odbieram telefon lub dostaję wiadomość, chodzi o to jak widziano ciebie półmartwego i szlajającego się po ulicy! Co ty sobie wyobrażasz?! Czy ma to jakieś normalne wytłumaczenie Erenie Jaeger?! Podkreślam słowo NORMALNE, Eren? '' 

Wpuszczam ją do środka i zamykam drzwi. Od tego jej wykrzykiwania zaczęła boleć mnie głowa.

''Drzesz się na cały budynek, wiesz o tym?''

''Serio?! Nie wiedziałam!''

''Hej posłuchaj mnie. Może coś w ten deseń się stało ale dziś czuję się już olśniewająco , nie widzisz tego jasnego blasku który bije ode mnie? Więc już przestań, nie musisz się o mnie martwić, nie jesteś moją matką.''  

''Eren doprowadzasz mnie do szału, zdajesz sobie z tego sprawę?'' Mówi przytulając mnie.

Odwzajemniam uścisk i głaszczę ją po włosach.

''Tęskniłem za tobą, wiesz?''

''Tak, tak, oczywiście że tęskniłeś, dlatego tak często się do mnie odzywasz i opowiadasz na bieżąco co się dzieje w twoim życiu, nie muszę dowiadywać się o tym od innych.'' Mówi pełnym ironii głosem.

''Nie chciałem żebyś się martwiła.''

''A skoro już mówimy o zmartwieniach, to gdzie jest Levi?''

_________________________

''Kurwa!  Czego tu jeszcze szukasz ty mała gnido?!'' Zaklął blondyn na mój widok.

''Prosić o drugą szansę.''

''Spierdalaj stąd! Natychmiast!''

''Reiner...''