My Rival My Lover (BoyxBoy)

I'm Rich!

Hi guys! Nagbago na sched ko at dahil diyan naging off ko ng Monday kaya ito nag dradraft for the final chapter or second chapter bago ang final chapter? We'll see hehehe. At dahil obsessed na obsessed pa din ako sa Something Like Summer kaya naman, here is the ost of that movie (TimBen for the win!)

Picture of Dexter Soriano on the right =======>>>>>

Song is Shadow by Grant Davis

===============================================================================

CHAPTER THIRTY THREE

Chase's POV

"Chase....." hindi ko maiwasang hindi mairita nang makarinig ako ng pagtawag sa pangalan ko, kasi naman sobrang payapa nang pakiramdam ko tapos may manggugulo sa akin.

"Leave me alone." hindi ko sigurado kung lumabas ba sa bibig ko ang mga salitang iyon, pero iyon mismo ang nararamdaman ko ng mga oras na iyon.

Pakiramdam ko ay isa akong dahon na nagpapadala sa daloy nang isang banayad na tubig, at sasabay lang ako kung saan ako dalhin ang agos ng tubig na iyon, ngunit patuloy pa din sa pagtawag ng pangalan ko ng kung sinumang istorbo na iyon.

Pero.... teka... parang pamilyar sa akin ang boses na iyon.

Pinilit kong pakinggan ang boses na iyon na pamilyar sa akin, hanggang madinig ko ang lahat ng sinasabi nito.

"Please Chase wake up, kayanin mo ito, you're not dead. Please I love you." something deep tugged inside me, ramdam na ramdam ko ang kalungkutan sa boses ng taong iyon, I tried to move pero parang wala akong nararamdaman sa katawan ko.

Nagpatuloy pa ang pagsasalita ng taong iyon, hanggang namalayan ko na lang may isang salitang lumabas sa bibig ko.

"Dexter." ang tanging salitang namutawi sa bibig ko, I tried to move without any success, I know I need to go back, back to the love of my life pero kahit anong gawin ko ay hindi pa din ako makagalaw na tila ba may mabigat na bagay ang nakadagan sa akin.

Hindi ko mapigilan hindi makaramdam ng frustration dahil kahit anong gawin ko ay hindi pa din ako makagalaw, when another voice called my attention, it's not Dexter's which I'm quite sure about.

"Sino ka?" tanong ko dito, medyo malabo ang pigura na nasa harapan ko, kaya hindi ko masigurado kung sino itong nakatanghod sa akin, hindi din pamilyar sa akin ang boses nito.

"Hi Chase, hindi mo ba ako namumukhaan?" tanong nito, base sa boses nito ay masasabi kong nakangiti ito, for some reason wala akong nararamdamang takot habang kausap ko ang taong..... multo o kung ano man ito.

Pinilit kong ituon ang buong atensyon ko sa nasa harap ko, hanggang unti-unting luminaw sa akin ang anyo ng nasa harap ko, and what I saw took my breath away, iyon ay kung buhay pa nga ba ako.

I saw myself standing in front of me. Pero habang mas lumilinaw sa akin ang anyo nito ay napansin ko ang ilang pagkakaiba sa aming dalawa.

"Daniel?" it's not a question, but more than a statement, standing in front of me is the spirit of Dexter's brother Daniel.

Tumango lang ito habang nakangiting nakatingin sa akin, nakita ko na ito sa picture pero iba pa din pala na makita mo ito nang harapan or while me lying down dahil hindi pa din ako makagalaw.

"What do you want?" tanong ko dito.

"I want you to make my brother happy." ang sagot naman nito, which frustrated me so much.

"Kung hindi mo napapansin, kanina pa ako hindi makagalaw." sarcastic ko namang sinabi dito na tinawanan lang nito.

"I know, kaya nga nandito ako." makahulugan naman nitong sinabi sa akin, I was expecting him to pull me up, ngunit hindi nito nagawa, naghintay pa ako ngunit hindi pa din ito kumikilos.