Het Gemaskerd Huwelijk (18+) ✓

Hoofdstuk 26

Anna's wallen logen er niet om de volgende ochtend. Het was een verschrikkelijke nacht geweest, waar ze in haar bed had gewoeld en geen oog had dichtgedaan.

Ze zuchtte en keek naar haar planning. Natuurlijk was het eerste element van haar dag een audiëntie met de koningin. Fantastisch, dacht ze. Nog iemand die me kan uitfoeteren over alles wat er gisteren gebeurd is.

Anna stond op en deed een lichtgroene jurk aan met de hulp van Gertrude. Ze nam het bijbehorende masker aan en liep naar buiten. Ze schrok van de onbekende man die er stond. De man maakte en buiging en zei: "Ik vervang tijdelijke de heer Darius als uw persoonlijke lijfwacht uwe hoogheid."

Anna knikte en volgde de man. "Mijn naam is Ferdinand, mevrouw en ik kan u niet genoeg vertellen wat een eer het voor me is om u te mogen begeleiden en beschermen uwe majesteit," slijmde de man. Anna draaide met haar ogen en liep in stilte verder. De man begreep de hint niet en ging verder. "We zullen zien wat de sanctie voor Darius is, maar het is mogelijk dat ik permanente lijfwacht wordt uwe verhevenheid."

Dit lokte een respons uit bij Anna. "Hoe bedoel je sanctie voor Darius?" vroeg ze aan Ferdinand.

De man was duidelijk blij door haar reactie en zei opgewonden: "Ja uwe fantastischheid, hebt u niet gehoord dat waarnemend koning Bartholomeus hem gaat laten straffen. Vandaag is de berechting."

"Wat?" zei Anna verbaasd.

Dit zag de man als een teken om verder te praten en hij zei: "Ja uwe koninklijkheid. Waarnemend koning Bartholomeus heeft gisterenavond zijn kabinet nog bijeengeroepen om het bevel te geven."

Anna schudde haar hoofd en mompelde: "Waar ben je toch mee bezig Bart."

"Mijn excuses uwe excellentie dat heb ik niet helemaal opgevangen," zei Ferdinand verontschuldigend.

"Niets belangrijk Ferdinand. We zijn bij de vertrekken van de koningin aangekomen. Bedankt om me te begeleiden," zei Anna en klopte op de deur.

"Oh, maar het genoegen was volledig aan mij uwe ongelooflijkheid," zei de man met een diepe buiging.

Anna rolde met haar ogen en zei: "Noem me maar gewoon prinses Annastasia. Al die titels geven me de kriebels."

"Oh, maar natuurlijk uwe ho... euhm prinses Annastasia," zei de man nog altijd met zijn neus tegen zijn knieën.

Anna glimlachte en liep de vertrekken van koningin Samantha in. Ze groette de koningin en Esther, die altijd bij haar in de buurt was als ze Samantha zag. Ze waren samenzweerderig aan het fluisteren en onderbraken hun gesprek toen Anna binnenkwam. Samantha gaf Esther een knikje en nadat Esther haar een bemoedigende kneep in de schouder gaf, verliet ze de ruimte.

Nadat de deur in het slot klikte nam Anna haar masker af.

Koningin Samantha sloeg haar handen in elkaar en keek Anna bedenkelijk aan. "We zullen het moeten hebben over gisterenavond," zei de koningin kalm.

Anna sloeg haar blik neer en knikte, wachtend op de uitbranding die ze ging krijgen.

"Vertel me jou kant van het verhaal eerst eens," zei ze.

Anna keek verbaasd op en zag oprechte interesse in de ogen van de koningin. "Ik heb de versie van mijn zoon gehoord en voordat ik een mening vorm wil ik jou kant horen. Elke verhaal heeft twee kanten en ik weet hoe mensen te snel conclusies kunnen trekken."

Anna knikte dankbaar en legde de gebeurtenissen in de vertrekken van de koning uit. Hoe hij haar had aangevallen en de soldaten en haar lijfwacht haar te hulp schoten. Hoe ze iedereen uitdrukkelijk toestemming had gegeven voor het zien van haar gezicht omdat ze wist dat het de enige manier was om de koning te kalmeren. Ze liet de harde woorden tussen Darius en de koning eruit omdat ze hem niet in nog grotere problemen wou brengen en ze eindigde met het grote misverstand, waar Bart zo woedend over was. Hij had haar niet de kans gegeven om de situatie uit te leggen en was van het ergste uitgegaan.