Onsterfelijke waarheid - Fred Weasley

21

Ondertussen was het schooljaar bijna tot zijn eind gekomen, de examens waren geweest en Cassandra was haar zomer aan het inplannen 'Lieverd sorry maar ik moet echt het laatste ingrediënt halen' zuchtte ze 'Dat snap ik maar ik begrijp niet waarom hij mee moet' bracht Fred er tegen in en hij liet duidelijk merken dat hij nog steeds niets van Christian moest hebben, het feit dat hij volgend schooljaar ook in Gryffindor zou zitten hielp ook niet mee.
'Omdat Dumbledore niet wilt dat ik alleen ga, alle leraren erg druk zijn met de voorbereiding voor iets en jullie nog niet van leeftijd zijn' legde Cassandra voor de honderdste keer uit, 'Ik vind het nog steeds niet leuk' en Cassandra schoot in de lach bij de aanblik van haar pruilende vriend 'Ik kom zo snel mogelijk weer terug en de rest van de zomer ben ik met jullie zoals afgesproken'

Cassandra zou meereizen naar de Weasley's, daar een paar dagen blijven en dan samen met Christian naar Ierland vertrekken op zoek naar het laatste ingrediënt, onder het mom van het laatste deel van haar onderzoek afronden.
Fred was niet blij dat zijn vriendin zou gaan kamperen met een andere jongen, al helemaal niet omdat hij zeker wist dat Christian gevoelens had voor zijn vriendin en iets zou gaan proberen, hij vond het verschrikkelijk.

Toen ze in Londen aankwamen werd Cassandra net als alle Weasley kinderen in een moederlijke omhelzing getrokken door Molly, ze vond het heerlijk en was ontroerd door de moederlijke liefde die ze zo lang had moeten missen, het voelde geweldig om deel te mogen zijn van deze geweldige familie.
De dagen bij de Weasley's waren gevuld met gezelligheid zoals altijd, Cassandra keek eigenlijk best op tegen het feit dat ze weg moest en ze was niet de enige; 'Ik snap het nog steeds niet; waarom zouden ze een minderjarige heks dit laten doen' mompelde Molly de ochtend van vertrek.
De verschijning van niemand minder dan Christian Delmont en Severus Snape in de tuin maakte de algemene sfeer er niet beter op, 'Is dat de jongen met wie je gaat?' vroeg Molly en Cassandra knikte 'Ik snap alleen niet waarom professor Snape er is'

'Delmont' gromde Fred terwijl hij de jongen apart trok 'Wat wil je Weasley' 'Ik wil je even duidelijk maken dat je niets moet proberen bij Cassy, knoop dat goed in je oren maat' zei Fred dreigend en Christian lachte 'Ik denk dat wij beide weten dat jouw geliefde Cassy oud en wijs genoeg is om zelf haar beslissingen te maken, in geval van haar relatie met jou misschien een keer de foute keuze, maar ze zal snel genoeg bij zinnen komen'
'Fred, Christian, wat doen jullie hier?' vroeg Cassandra, die de spanning tussen de jongens kon voelen 'Kom Cassy, het is tijd dat we gaan' reageerde Christian kort haar eerdere vraag negerend 'Ik zeg nog even gedag tegen Fred, ik kom er zo aan'

'Ik ga je missen en beloof dat ik zo snel mogelijk terug ben zodat we de rest van de zomer samen kunnen doorbrengen' fluisterde ze, Fred zei niks maar leek haar niet los te willen laten 'Ik moet nu echt gaan schat' ze gaf Fred nog een kus en keek hem aan 'Pas goed op jezelf en pas op voor Delmont, iets klopt er niet' reageerde Fred voordat hij haar los liet.
Ze keken elkaar liefdevol aan 'Cassandra, ik hou van je, vergeet dat niet' 'Ik ook van jou Freddie' en na dat gezegd te hebben voegde ze zich bij de anderen, 'Dit is wat jullie nog nodig hebben, jullie hebben maximaal een week om het te vinden' zei Snape in zijn gebruikelijke toon en hij drukte ene rol perkament in Christian zijn handen.
'Klaar voor ons kampeer uitje?' Vroeg Christian aan Cassandra puur en alleen om Fred dwars te zitten, 'laten we maar gaan dan' antwoordde Cassandra en samen verlieten ze de Burrow.
'Ik heb hier geen goed gevoel bij' Zuchtte Molly, 'Niemand denk ik' reageerde George en Fred knikte instemmend, 'Ik denk dat jullie gewoon vertrouwen in Cassandra moeten hebben, ze is een stuk verstandiger dan dat jullie denken' zei Snape voordat hij verdween.