Onsterfelijke waarheid - Fred Weasley

59

Ik kom er nu net achter dat ik gister niks heb gepost sorry!!!
Anyways veel leesplezier!

Iedereen ging naar boven om nog even bij te slapen, Cassy liep met Fred mee en samen liepen ze een kamer in 'Was het gezellig met Sirius?' vroeg Fred boos 'Ik zag jullie wel innig praten, lachen en handjes vast houden. Nog geen paar uur nadat wij s-' Fred werd onderbroken door een platte hand op zijn wang 'Ik begrijp dat je het zwaar hebt nu maar Fred Weasley, praat ooit nog eens zo tegen mij en een klap is het minste wat je kan verwachten' Siste Cassandra voordat ze zich kwaad omdraaide en weer naar beneden liep.

In de hal kwam ze Sirius tegen 'Wat gebeurde er ik hoorde een klap?' vroeg hij bezorgd 'Dat was mijn hand op Fred zijn wang' snikte Cassy en samen liepen ze de keuken weer in, dat was het moment voor Cassandra om te breken; alle stress kwam eruit, om meneer Weasley, Fred, haar examens, Fred, Umbridge, Fred, de Orde, Fred, Snape, Fred en nog veel meer.
Op dat moment kwamen Tonks en Remus binnen; beide niet verwachtend dit aan te treffen en zichtbaar verward. Een half lege fles whiskey op tafel, Cassandra in Sirius zijn armen en ze kuchte om hun aanwezigheid kenbaar te maken, toen zagen ze dat Cassy aan het huilen was.

Snikkend vertelde Cassandra tegen Tonks wat er was gebeurd en spuugde op haar beurt bijna haar drinken uit 'Maar Sirius is bijna twee keer zou oud als jij!' 'Lieve Tonks, ik ben 10 keer zou oud als hij' 'Oh ja...'
Fred kwam de kamer in gelopen, Cassandra haar hand afdruk stond duidelijk op zijn gezicht 'Oei!' Riep Tonks uit en Fred keek zijn vriendin aan die net zulke dikke rode ogen had van het huilen als hij 'Het is niks, ik verdiende het' reageerde hij terwijl hij zijn armen opende en Cassandra rende naar hem toe 'zak'

'Ik ben niet de enige persoon tegen wie je sorry moet zeggen' 'Sirius, Sorry dat ik dacht dat je er met mijn vriendin vandoor ging' Cassandra kuchte even 'Niet wat ik bedoelde' 'Merlin, ik ben inderdaad echt een zak vandaag' 'Het is al goed Fred, ik begrijp het wel' reageerde Sirius 'Een kleine tip; behandel je dame met iets meer respect. Ik weet niet of je nog een opmerking overleeft' Fluisterde hij na. Fred knikte, met die opmerking was hij het helemaal eens. Hij had zich wel vaker jaloers gevoeld door Cassandra, maar sinds Chris zich had afgezonderd ging het beter en zeker nu Cassandra nog mooier en vrouwelijker was geworden had Fred het zwaar.

Fred keek naar zijn vriendin die ondertussen alweer met haar neus in een boek zat, 'Wist je dat ze ook nog eens deels bosnimf is' grinnikte Fred terug denkend aan het gesprek in de trein anderhalf jaar ervoor.
'Bosnimf?!' vroegen Remus, Sirius en Tonks in koor Cassandra keek Fred en George vernietigend aan 'Wie?!' 'Dat doet er niet toe Cassy, hoe kan je deels Bosnimf zijn, die wezentjes zijn zo klein en-' Ratelde Tonks 'Bosnimfen in Amerika 300 jaar gelden waren een stukje anders als wat jullie hier kennen, je moet meer Veela en minder elfje denken' zei Fred wijs.

'Sorry Cassandra, maar ik moet het vragen' drong Remus aan na hun gesprek, 'Nee' Sirius keek haar smekend aan 'ah toe?' 'nee' 'Cassy, we willen je niet behandelen als circus attractie en dat weet je zelf ook, maar je moet begrijpen dat we nu heel erg nieuwsgierig zijn'