Onsterfelijke waarheid - Fred Weasley

3

AN: alles reacties en stemmen zijn zoooo motiverend!!!!! Jullie zijn super!!!

'Dat lijkt mij nergens voor nodig professor, de heren lieten alleen maar hun afdelingseigenschappen zien door hoffelijk op Juffrouw Howel te wachten' reageerde Dumbledore die met Cassandra mee naar beneden was gelopen, 'Maar nu je hier toch bent Severus, zou ik even met je kunnen praten'

Het viertal zag dit als het perfect moment om weg te komen, ze gaven Dumbledore een dankbaar knikje en liepen zo snel mogelijk richting de leerlingen kamer 'Wat wilde Dumbledore bespreken?' vroeg George nieuwsgierig wat hem een stomp van Fred opleverde 'Dat vraag je toch niet?', 'Gewoon wat dingetjes met betrekking tot mijn situatie, het komt niet erg vaak voor' wist Cassandra wederom te antwoorden zonder te liegen.

Als Cassandra ergens een hekel aan had was het wel het feit dat ze niet kon liegen, maar in haar situatie kon ze vaak niet anders en daarom had ze over de jaren geleerd op zo'n danige manier antwoord te geven zodat mensen aannamen waar het overging.

Dit alles om de hele simpele reden, ze wilde voor zover het kon een normaal leven leiden... Tot in de eeuwigheid.

Weken waren voorbij gegaan, Cassandra had ondertussen haar draai al gevonden op Hogwarts en was bevriend geraakt met haar jaargenoten; Fred en George in het bijzonder.

'Kom je dalijk bij de training kijken?' vroeg Fred, 'Tuurlijk waarom niet' Angelina gaf Cassandra een duwtje met haar elleboog en wiebelde met haar wenkbrauwen, Cassandra schudde lachend haar hoofd terwijl ze verder at.

'Hoelang duurt de training eigenlijk?' Vroeg Cassandra aan de meiden toen ze in hun kamer waren, 'twee uurtjes ongeveer, ligt helemaal aan Wood zijn humeur' 'Dan neem ik mijn toverdrank huiswerk mee' 'Mooi, dan kunnen wij het van jou overschrijven'

Cassandra was op de tribune gaan zitten met haar boeken en zwaaide even naar de jongens, die glimlachte en zwaaide terug maar kregen als snel op hun kop dat ze moesten focussen.

Al snel had Cassandra haar verslag af en ging ze verder aan de boeken voor Dumbledore; Lang vergeten spreuken, waarvan vele nog heel goed gebruikt konden worden. Cassandra had geen idee waarom ze al deze informatie wilde, maar ze was allang blij dat ze iets met de wijsheden kon doen.

Toen de training over was voegde Cassandra zich bij haar vrienden terug naar het kasteel, 'Howel, meekomen nu' klonk de kille stem van Snape, het groepje keek Cassandra vragend aan en ze haalde alleen haar schouders op, voordat ze achter de toverdranken leraar aanliep.

'Wat is er aan de hand professor?' Vroeg Cassandra nieuwsgierig, 'Dumbledore wilt je spreken, alweer' 'oké' 'U realiseert zich dat het niet normaal is om iedere week naar het schoolhoofd te moeten toch' sneerde hij en op dat moment realiseerde Cassandra zich dat niet alle leraren van de situatie afwisten.

'Ah Severus, Cassandra neem plaats' zei het schoolhoofd vriendelijk toen ze binnen kwamen, 'Dank je wel Albus' glimlachte Cassandra en Snape keek haar ongeloofwaardig aan.

'Cassandra heeft redelijk wat onderzoek gedaan naar Wolfsbane potion, ze is van mening dat ze het recept zo heeft weten te bewerken dat het maar 2 dagen gedronken hoeft te worden om effectief te zijn en ik zou het op prijs stellen als jij hier naar kijkt Severus' 'Met alle respect, maar ik denk niet dat een 15 jarige daar toe in staat is. Hoe capabel ze zichzelf ook voordoen in mijn lessen'

Dat was een opmerking die Cassandra zowel kwaad maakte als liet lachen, Dumbledore gaf haar een kort knikje 'Wel ziet u professor, ik brouwde al toverdranken toen uw overgroot ouders nog in de luiers zaten. Ik ben namelijk geen 15 maar 306'

Snape leek deze opmerking niet op prijs te stellen of te geloven 'Dat is onmogelijk' 'Nou blijkbaar niet' 'Onsterfelijkheid is iets waar mensen jaren naar opzoek zijn' 'Gevonden' 'het kan niet' 'blijkbaar wel' 'ze is een kind' 'al 306 jaar lang'

Dumbledore keek even het gekibbeld over en weer aan, maar had er na een tijdje genoeg van 'Severus, Cassandra is inderdaad 306 jaar oud. We zijn opzoek naar een oplossing voor haar probleem'

'Welk probleem, vele dromen van onsterfelijkheid' reageerde Snape, 'Voor mij is het een nachtmerrie, ik zie al honderden jaren alle mensen waar ik om geef sterven en ik kan je vertellen dat het pijn doet' terwijl Cassandra dat zei zag ze een blik van herkenning en pijn in Snape zijn ogen.