Onsterfelijke waarheid - Fred Weasley

37

Goed nieuws! het volgende hoofdstukje is ook al af:)
ik hoop dat jullie het nog leuk vinden

De dagen erna waren vrij normaal en best saai, dat was tot het hoge woord over het Yule-ball gesproken werd...

Het grootste deel van de studenten leken ineens in blinde paniek, over het vinden van een date, een outfit en wie weet wat allemaal nog meer. Iets waar Cassandra zich allemaal geen zorgen over hoefde te maken en in plaats daarvan maakte ze zich zorgen over haar beroepskeuze.
Lerares Toverdranken...

Ze was onderweg naar de kerkers voor een nieuwe poging tot een gesprek met Snape, 'Cassy wacht!' werd er geroepen door haar vriendje 'waar ga je naar toe?'
'even met Snape praten lieverd' 'waarover' 'of hij met mij naar het bal wilt, waarover denk je' grinnikte Cassandra.
Na nog even gepraat te hebben ging Fred verder met George aan producten voor de zaak waar ze mee bezig waren, iets waar Cassandra zich zo ver mogelijk van af hield.

'Professor? Heeft u even voor mij?' vroeg ze vriendelijk toen ze het lokaal inliep, Snape slaakte een diepe zucht 'Juffrouw Howel, ondanks alles wat er zich de afgelopen jaren heeft afgespeeld wil ik u verzoeken niet meer te pas en te onpas met vragen en problemen langs te komen tenzij ze over het huiswerk gaan. En ik betwijfel dat je daar hulp mee nodig hebt'

Voor een paar seconde was Cassandra uit het veld geslagen door de woorden van haar toverdrank leraar, ze vernam dat na alles wat er was gebeurd in de afgelopen jaren dat ze op een goede voet met de man stond. Op een vreemde manier deed zijn manier van praten haar pijn, alsof hij haar weg probeerde te duwen 'Sorry Professor, ik was hier om te vragen of ik misschien af en toe kon meekijken met de lessen die u geeft. Maar misschien bent u toch niet het voorbeeld wat ik zoek'

Kwaad draaide Cassandra zich weer om, maar voor ze bij de deur van het lokaal was besloot Snape te reageren 'woensdag en vrijdag, het laatste lesuur van de dag. Het assisteren van de eerste jaars lessen zal je wel moeten kunnen.'
Uiteindelijk verliet Cassandra toch de kerker met gemengde gevoelens, ze had haar zin gekregen maar toch klopte er iets niet aan het gedrag van Severus Snape.

'je gaat wat doen?' reageerde de tweeling geschokt toen Cassandra trots terug kwam in de leerlingen kamer 'Cass, we weten dat je best wel een strebertje bent, maar vrijwillig extra uren met Snape doorbrengen? Weet je zeker dat je geen permanente schade van die explosie hebt opgelopen'

Vreemd genoeg leek Hermione de enigste te zijn die haar begreep, iedereen bleef het over Snape zijn slechte eigenschappen hebben en Cassandra was er helemaal klaar mee 'Het was dom van me om te denken dat jullie ergens misschien blij voor mij zouden zijn. Jullie doen nu net of ik Grindelwald heb uitgenodigd voor de thee' en voor de tweede keer die dag liep Cassandra kwaad weg.

'zo bedoelen ze het niet Cassandra' hoorde ze Hermione achter zich zeggen 'ik zweer het Hermione, jongens...'
Klagend over jongens liepen de twee over het terrein heen en het bleek dat Cassandra niet de enige was die momenteel een issue had met een roodharig persoon, maar toen ze het verhaal toelichtte en na heel veel aandringen vertelde wie haar date voor het ball was stond Cassandra even met haar mond vol tanden.
'zweer dat je het tegen niemand verteld!' zei ze voor de honderdste keer 'wat wil je dat ik doe Hermione, een onbreekbare eed afleggen? Ik beloof dat ik het tegen niemand vertel, zelfs niet tegen Fred'

Eenmaal terug in de leerlingenkamer was Cassansdra al flink afgekoeld, maar ze vond wel dat de jongens eerst hun verontschuldiging moesten aanbieden en zeker Fred.