Onsterfelijke waarheid - Fred Weasley

25

Ondanks dat ze kon liegen koos ze er toch voor om de waarheid te vertellen nadat Molly had aangegeven dat het goed was, degene voor wie dit nieuw was luisterden vol verbazing naar Cassandra en Hermione leek wel duizenden vragen te hebben 'Cassy, geef haar gewoon een paar van de boeken die je hebt geschreven, dat hoef je niet alles te beantwoorden' onderbrak George hun gesprek.
'Ik vind het eigenlijk wel leuk dat iemand zoveel interesse heeft, maar als je wilt kan ik je inderdaad wat boeken geven' verdedigde Cassandra het jongere meisje, 'Wij hebben altijd interesse getoond in alles!' verdedigde de tweeling zichzelf in koor 'Dat weet ik, maar niet in de academische kant en dat is ook geen probleem'
'Ik denk dat de jongens je gewoon erg gemist hebben en tijd met je willen doorbrengen. Wij kunnen wel een andere keer over van alles praten en als je het goed vind lees ik graag de boeken' reageerde Hermione, de jongens knikten en Cassandra schoot in de lach.
Nadat ze een aantal boeken uit haar hutkoffer aan Hermione had gegeven spendeerde ze de rest van de dag met de jongens en de laatste week van de vakantie vloog voorbij, voordat ze het wisten zaten ze alweer in de Hogwarts express.

'Mag ik erbij komen zitten?' Vroeg Christian die in de deuropening stond, Fred keek hem kwaad aan en het was duidelijk dat hij nog steeds niks moest hebben van de jongen 'Oké, ik denk dat ik je een verontschuldiging schuldig ben Weasley. Mijn gedrag tegenover jou was onacceptabel en onnodig, als ik het ongedaan kon maken zou ik het doen, maar aangezien dat niet kan hoop ik dat je mijn excuses aanvaard en we opnieuw kunnen beginnen' Fred nam Christian zijn uitgestoken hand aan en schudde deze 'Welkom in Gryffindor'
Cassandra kon een glimlach niet onderdrukken, 'Weet je wat mij opvalt Cassy, na al die jaren zit je nog steeds met je neus in de boeken' zei Christian en Fred en George keken elkaar aan 'Is ze altijd zo geweest?' vroeg George en Christian knikte 'Als we niet aan het trainen waren was ze aan het studeren of gewoon lezen, menig jongen was geïnteresseerd in de klein bosnimf en ze had niks door'

'Bosnimf?' vroegen Fred en George in koor 'Wisten jullie dat niet?' en alle drie de jongens keken Cassandra verbaasd aan, ze haalde haar schouders op 'Vergeten te zeggen' 'Ga je het nog uitleggen?' 'ik ben iets van een achtste Bosnimf niks bijzonders'
'Bosnimfen in Amerika zijn iets anders dan de wezentjes die jullie hier kennen als nimfen, ze zijn te vergelijken met Veela's alleen minder kwaadaardig en ondertussen uitgestorven' legde Christian uit, 'Maar waarom reageren mannen dan niet zo op Cassy zoals de meeste doen op Veela's?' vroeg George en Cassandra slaakte een diepe zucht 'Omdat bosnimfen hun "charmes" kunnen verbergen en dat ook graag doen, het is iets dat we leren op het moment dat we ouder worden en op Ilvermony had ik het nog niet helemaal onder controle'

'Sorry Cas, ik ging er vanuit dat ze het wisten' 'Het is al goed Chris, je kon het inderdaad niet weten' 'Nu ben ik nieuwsgierig Cassy' mengde George zich in het gesprek en Cassandra schudde haar hoofd 'oh kom op'
Fred en George keken Cassandra afwachtend aan, Christian hield zijn hart vast wetend wat er zou komen en wat voor invloed het op hem zou hebben.
'Nee, ik doe het niet' zei Cassandra 'Leg dan op zijn minst het effect uit Cassy' 'Dat kan ik niet omdat ik niet weet hoe andere het ervaren, het enige dat ik weet is dat het een hoop problemen veroorzaakt' de moed zakte haar in de schoenen omdat ze wist wat het komende schooljaar ging brengen en wat er zou gebeuren als er Veela's in haar buurt zouden zijn 'Ze zullen het toch wel gaan zien Cas, dat kunnen ze maar beter voorbereid zijn' waarschuwde Christian haar.
Opnieuw slaakte Cassandra een diepe zucht, wetend dat Christian gelijk had en ze knikte 'Oké'