Happy yet Sad Ending [HySE <3 KathNiel]

aHySE <3 24. We will miss Her!

"She love you daw." Nakangiti kong sagot habang nagtatype para magreply sa kanya.

To: MyPrincessDrey

Andrama mo ata Princess.hhehehe. Pero wait kami dito sa mall ha. I love you so much!

I sesend ko pa lang sana pero may tumawag sa akin. At walang iba kundi ang aking prinsesa.

"Hello, princess." Bati ko sa kabilang linya at narinig ko na nagsniff yung kausap ko. Hindi ito si Drey. Nakarinig rin ako ng isang malakas na paghagulgol. "Hey, anong nangyayari diyan?"

"Pa-papa.." narinig kong sabi ni Tine. Siya pala ang tumawag. Halata sa boses niya na umiiyak siya. Bigla na lang akong kinabahan. "Papa.."

"Tine, what happen? Why are you crying?" pag-aalala kong tanong. Lumapit naman agad sa akin ang boys.

"Si Tine umiiyak? Bakit daw pa?" pag-aalalang tanong rin ni Tian.

"Tine ano problema?" pagtatanong ko ulit.

"Papa...... Papa si ate..." mas lalo pa lumakas ang paghagulgol niya.

"Ms. Paki fill upan nap o ito." Narinig ko pang sabi mula sa kabilang linya na di ko makilala ang boses.

"Tine, ano nangyari sa ate mo?" pag-aalala kong tanong.

"Bakit, ano nangyari kay ate?/ Thea?" sabay-sabay na tanong ng mga kasama ko.

"Wa-wala na... Papa pumunta na kayo ditto sa *** Hospital please." Tapos na-off na ang tawag kaya nagmadali na akong tumakbo palabas ng mall. Tinatawag ako ng boys pero di ko na sila pinapansin. Pumara na ako agad ng taxi, sumunod na din sila. Si Tian, Ry, at Jacob ang kasama ko, while the others ay sa ibang taxi.

Mabilis naman kami nakarating sa hospital na sinabi ni Tine at pagkapaos pa lang naming ay nakita na naming si Cheska na may sinusulatan. Ito ata yung sabi ng babae kanina.

"Che, what happen?" tanong k okay Cheska. Halata sa mata niya na umiyak siya at pinipigil na naman ang luha na wag mahulog.

"Bitter, ano nangyari?" pagtatanong ni Ry. Yumakap sa kanya si Cheska at humagulgol. Mas lalo akong kinabahan.

"Ate Che, wag ka muna umiyak please. Kinakabahan ako sa inaasta mo eh." Sabat pa ni Tian na halatang kinakabahan na rin.

"Si...... si.... Si.... Si Thea..." paputol-putol na sabi niya.

"Anong nagyari kay Bambina?" halata sa boses ni Darwin na nag-aalala siya.

"Na--- na..." at mas lalong umiyak si Cheska kaya mas hinigpitan ni R yang yakap niya dito.

"Papa!!" narinig naming ang sigaw ni Tine. Nakita na naming ito na tumatakbo at biglang yumakap sa akin at umiyak. "Si ate..."

"Bakit Tine, ano nangyari kay ate?" nag-aalala ring tanong ni Tian. Bumitaw si Tine sa yakap ko at niyakap ang kakambal. "Tine, ano ba nangyayari?"

"Sa morgue...." Narinig kong sabi naman ni Beanca. Umiiyak rin siya. Kaya napatakbo kaming lahat patungo sa morgue. Mas lalo akong kinabahan sa nakita ko. "Kuya.." sabay yumakap sa akin si Beanca.

"A-asan si Drey?" I manage to say. Ayaw ko isipin na siya ang nakahiga dito. Pakiramdam ko kahit anong oras tutulo na ang luha ko. "Cheska, asan si Drey?"

"Ayan siya." At di ko na napigilan ang luha ko dahil sa tinuro ni Cheska. Yung ibang babae nagsilapitan na sa mga partner nila at humagolgol. Si Beanca humiwalay na rin sa akin at lumapit kay Jacob. Naramdaman ko rin ang paglapit nina Tine at Tian.

"No...no....no... You're just joking." Hindi makapaniwalang tugon ni Tian. "A-asan si ate?"

"Hindi kami nagbibiro Tian."sabi naman ng mga babae. Mas lalo ng bumagsak ang mga luha ko, lalo na ng marinig ko ang paghagulgol ni Tian habang yakap ang bangkay.

"A-ate... ate... ate wake up please.. Ate, gumising ka!!!" paulit-ulit na sabi ni Tian. Hindi ako makagalaw. Si Tine nilapitan na siya at niyakap.

"Ano ang nangyari?" paputol-putol kong tanong sa kanila.

"Na-nasagasaan siya habang naglalakad patawid ng kalsada." Paputol-putol rin na sagot ni Cheska. Lumapit na ako sa bangkay at niyakap ito.

"Drey.... Drey, please..... Gumising ka na Drey.... Wag mo naman kami iwanan ng ganito na lang.. Magcecelebrate pa tayo ngayon diba?.. Drey, naman eeehhhh... Sabi mo, pupunta pa tayo sa Disney land para Makita si MicKey Mouse?... Paano pa tayo makakapunta kung mawawala ka ngayon... Drey..." paputol-putol kong pahayag dahil din a humihinto ang mga luha ko. Nakayak na talaga ako sa bangkay niya.

"Jazz, tinawagan na naming sina tita at tito at any minute dadating na yun." Pahayag ni Cheska.

"Bakit pa sila pupunta dito? Iniwan na nga nila kami dib a? Di naming sila kailangan! Si ate ang kailangan namin!!" sigaw naman ni Tian. Patuloy pa rin siya sa pag-iyak.

"Christian!" sigaw ko naman sa kanya. Alam ko na ayaw na ayaw ni Drey na nagtatanim ng galit sa mga magulang niya itong mga kapatid niya.

"Totoo naman yun papa eh! Dapat din a lang sila pumunta ditto!" sigaw pa ulit ni Tine.

"Christine!" sigaw ko ulit sa kanya. Tumayo ako at hinarap silang dalawa. Kailangan ko gawin ang kung ano man ang gusto ni Drey, kahit alam kong sampid lamang ako sa pamilya nila. "Akala niyo ba matutuwa ang ate niyo sa pinagsasabi niyo ngayon ha? Akala niyo ba magiging Masaya siya?!!"

"Sorry papa, pero-"

"Pero ano?" hindi ko na sila pinatapos. Napayuko na lang silang dalwa. "Sana naman, isipin niyo ring dalawa na gusto rin sana Makita ng ate niyo ang mga magulang niyo!"

"So-sorry po papa." Napayuko sila at lumapit sa akin. Niyakap ko na lang silang dalawa at nagsunuran naman ang iba.

Gaya nga ng sabi ni Che kanina ay dumating nga ang parents nina Drey. Iyak nga ng iyak yung dalawa eh. Dinala na rin sa bahay nila ang bangkay ni Drey. Halos di nga kami umuuwi eh. Si Darwin, Arnel, Jacob, Beanca, RJ, Ry, Cheska, Tine, Tian, at Angel ay halatang namimiss na agad si Drey. Lalo na yung mga kapatid niya. Yung mga magulang niya, kasama ang kanya-kanyang pamilya nito ay nandito rin at hindi talaga umalis. Sandali pa lang na nawala siya pero miss na naming siya.