The Only Star İn The Night [SULAY]

8

"İyileşecek Lay iyileşecek söz veriyorum."

****

Suho komaya gireli 1 hafta olmuştu Lay dağılmıştı yemek yemiyordu hatta gözlerini bile kırpıyordu sanki uyanırsa göremiycekmiş gibi... Sanki o salise gözlerini açarsa bi daha açmayacak gibi... Lay'in günahı neydi? Kime ne yapmıştı ki bu kadar çok şey yaşadı kim ondan ne istedi ki Lay eskiden mutluydu onu seven bir annesi babası vardı birde en yakın arkadaşı Xiumin vardı. Aka hepsi gitti hepsi onun yüzünden gitti en azından o öyle düşünüyodu doktor Suho'nun yanından çıkınca Lay bi umut doktora baktı "üzgünüm hala aynı bi gelişme olursa size bildireceğim" Lay buruk bir tebessüm bıraktı ama mutluluk değildi o tebessümü ortaya çıkaran hüzündü, özlemdi, yorgunluktu. Doktor tam gidecekken Lay'in sesiyle durdu "onu görebilir miyim?" doktor başını sallayıp gitmişti. Lay sessizce içeri girdi sanki uyanmasından korkar gibi. Lay bilmiyordu bu kadar kısa bir sürede bu kadar bağlanması normal miydi..? Lay bazen düşünüyordu keşke o bar kavgasında ölseydim diye yada Kris beni de öldürseydi diye düşünüyordu. Lay Suho'nun yatağının ucuna oturdu parmaklarını yüzünde gezdirdi özlediği yüze doyasıya baktı Lay son kez bakıyordu belk

i de bu yüze Lay Suho'nun kulağına yaklaşıp fısıldadı.. "Sen gelmezsen ben gelirim bekle beni az kaldı yanına gelicem hem biliyor musun Suho seni annem ve babam la da tanıştırıcam orda eminim onlar seni çok sevecektir. Annem ve babam ben birini sevince seviyorlar tıpkı Kris'i sevdikleri gibi.... Ah her neyse seni seviyorum tamam mı seni bu dünyadaki herşeyden daha çok seviyorum." Lay gülümseyip doğruldu Suho'nun maskesini çıkarıp ayağa kalktı dudaklarını özlediği pembe dudaklara bastırdı gerçi artık pembe değillerdi... Maskeyi tekrar takıp yavaşça Suho'nun elini tutup öptü ve odadan çıktı. Ama Lay bişey farkedemedi Suho'nun gözünden bir damla yaş süzüldü ama Lay görmedi gitmişti bile Lay kendinde değildi 1 haftadır uyumuyordu sadece oturup haber bekliyordu ve arada HunHan çiftinin zoruyla su içip bişiyler yiyordu Lay artık dayanamıyordu bütün sevdikleri gidiyordu o burda yanlızdı peki o o neden gitmiyordu ki önünde hiçbir engel yoktu..

belki de Lay boşuna beklemişti bu kadar belki artık o da gitmeliydi...

******

Luhan hasta haneye geldiğinde doktorlar Suho'nun odasındayı ama Lay yoktu çok tuaftı bu Luhan için çünkü Lay buradan en fazla 5 dakika ayrılıyordu o da tuvalet ihtiyacı.. Ama şimdi nerde.

Aradan 20 dakika geçti ama Lay hala yoktu acaba diyordu Luhan. kendine birşey yapmış olma ihtimali olabilir mi Luhan gözlerini kocaman açıp Sehun'u aradı

Aranıyor....Sehun

"Hadi Sehun aç şunu"

Aranıyor... Sehun

*efendim bebeğim üzgünüm ellerim ıslaktı açamadım bi sorun mu var.?"

"Sehun Lay... Lay yok kendine bişey yapmış olabilir!"

*sakin ol Luhan be-*

"Hayır Sehun sakin falan olamam son 20 dakikadır burdayım ve Lay yok geldiğimde doktorlar Suho'nun yanındaydı durumu iyiye gidiyormuş yakında uyanacak ama Lay yok bul onu Sehun lütfen bul yalvarıyorum Sehu-" doktorun sesi lafımı kesmişti "Hasta uyandı ve sizinle görüşmek istiyor acilmiş" doktor söyler söylemez telefonu tekrar kulağına götürüp "Sehun bul onu hemen Suho uyandı bunu bilmeli hemen" deyip kapattı sonra hemen Suho'nun yanına gitti "Suh-" "Dinle Luhan Lay'i bulun hemen bi ara yanıma gelip yanılma geleceğini beni ailesiyle tanıştıracağınï söyledi o kendine bişey yapıcak bul onu o an ona cevap vermek istedim ama lanet olsun bedenin bana itaat etmiyordu Luhan yalavrırım bulun onu... Han nehri. Han nehrinin yanına bakın orda olma ihtimali çok yüksek acele edin lütfen" Suho Luhan'ın lafını bölmüştü iyi ki de bölmüştü ama Luhan şoktan çıkıp Sehun'u aradı "Sehun hemen Han Nehrinin yanına git Lay orda olabilir acele et !!" Luhan söylediğinde Sehun gaza yüklenmişti zaten Han nehrine yakındı.

Sehun nehrin yanına gelince etrafa bakındı Han nehrinin köprüsünde bir silüet görünce oraya doğru ilerledilerledi yaklaştıkça Lay olduğundan emin olmaya başladı "LAY!!" Sehun son anda Lay'i kolundan tutup çekmişti Lay ağlıyordu hiçbirşey duyamayacak kadar ağlıyordu bi yandan da Sehun'a yalvarıyordu onu bırakması için ama Sehun ona sımsıkı sarılmış bırakmıyordu "Bırak beni Sehun-ah ailemin Suho'nun yanına gideceğim yeter artık onlar gelmiyor ben gidicem bütün masallar mutlu sonla bitmez Sehun bizimki de bitmedi lanet olsun Burak beni!!" Lay debelleniyodu ama nafile Sehun onu çok sıkı sarıyordu zaten birkaç gündür yemek yeniyordu güçsüzdü her yönden... Lay nihayet duyduğu cümleyle sustu idrak etmeyi bekliyordu beyninde aynı cümle dönüp duruyordu "Suho uyandı seni bekliyor" "Suho uyandı seni bekliyor" .... Lay iyi değildi gözleri kararmaya başlıyordu başı dönüyordu hiç direnmeden kendini karanlığa teslim etti... "Lay!! Lay hyung!!! Uyan lütfen" Sehun hemen Lay'i kucağına alıp arabaya götürdü oradan da hastahaneye hemen Acile gönderildi Lay sadece şokun etkisiyle ve yorgunlukyan bayılmıştı...

*************

Lay gözlerini açtığında karşısında gördüğü silüetle bir süre sadece öylece baktı sanki hayalmiş gibi Lay elini kaldırıp Suho'nun yanağına koydu ama hemen geri çekti Suho şaşkındı ama Lay korkuyordu bir hayal olduğunu ve dokunursa kaybolacakmış gibi hissediyordu Suho daha fazla dayanamadı ve dudaklarını özlediği dudaklara bastırdı Lay geçek olduğunu anlayınca kollarını sevdiği adamın boynuna doları ve ağlamaya başladı Suho da ondan farksız değildi ikisi de özlemle öpüşüyordu sanki bir daha o dudaklar birleşemiycekmiş gibi...

Yb bekleyen herkesten çok ama çok özür diliyorum çok beklettim biliyorum ve bunu saat 03:26 da bitirmiş bulunmaktayım yb geç gelebilir oy verip yorum yapmayı unutmayın sizi seviyorum