Agatha: Of Words and Wisdom [Under Major Revision]

Chapter 23

REESE POV

Umaga na pala pero ni ilang minutong pahinga ay hindi ko nanakaw. Sa tuwing pipikit ako ay ang paulit-ulit na salitang iyon ang rumerehistro sa aking balintataw. Para itong nakaukit sa aking isipan na ang hirap palayasin.

Aist! Ba't ko na naman ba naaalala ang mga nangyari kagabi?

"H-how? What do you mean how? Have you lose your mind or something?" singhal ko rito pero gaya ng dati, isang blankong tingin lang ang natanggap kong sagot.

Ano pa nga ba ang aasahan ko sa batong ito?

Muli siyang nagsulat sa kaniyang papel. Ilang saglit pa'y ipinakita na niya ito sa akin na siyang ikinalaki ng mga mata ko matapos mabasa ang nakasulat dito.

How?

How na naman? Pinaglololoko ba ako ng babaeng ito?

"I'm not going to ask you again. What the fuck do you mean by that?" kalmado kong tanong. Kailangan dahil baka kung ano na ang magawa ko rito.

Muli ay nagsulat na naman ito sa kanyang notebook. What is it this time?

Are you not going to bath me?

Mula sa paniningkit ng mga mata ko ay napamulagat ako sa nabasa. Literal na napanganga pa ako.

What the fuck? Am I really seeing this correctly? Was this an illusion or something?

Yeah! Right! Isa siyang illusionist kaya possibleng isa na naman ito sa mga tricks niya.

"You can drop this illusion now. Hindi mo ako maloloko nang dahil lang dito," seryoso kong sabi pero ang inaasahan kong mawala ay nanatili pa rin.

Hindi pa rin ito gumagalaw mula sa pagkakaupo. Nanatili lang itong titig na titig sa akin.

Biglang binalot ng nakabibinging katahimikan ang paligid. Ang tanging naririnig ko na lang ay ang kaunting ingay na nagmumula sa labas.

It then hit me like tons of rocks. This was not an illusion! Totoo ang mga nabasa ko!

What the!

"You're not serious, are you?" tanong ko pa ulit. Kailangan kong makimpirma bago ako mag-assume.

Inabot pa ng ilang segundo bago siya tumango. Sa pagkakataong ito, pakiramdam ko'y para akong nabuhusan ng malamig na tubig sa kinatatayuan. Ramdam na ramdam ko rin ang pag-iinit ng aking mukha. Mula sa dulo ng mga mata ko ay kitang-kita ko ang hitsura ko mula sa mga salamin. Kasing-tingkad ng mga rosas ang kulay ng aking pisngi.

Mayamaya pa'y bigla akong nakaramdam ng kakaiba.

Mula sa kalmadong pintig ng aking dibdib ay unti-unting napalitan ng mabilis na pagtahip nito. Wari'y ba'y sumali ako sa marathon. Huh? Anong nangyayari?

Pinilit ko itong kontrolin pero nabigo ako. Imbes na mawala ay mas lalong nagwala ang aking puso. Idagdag pa na para akong nag-aalaga ng mga paruparo sa tiyan. Nakakakiliti.

What the fuck is happening with stupid body of mine?

Napatingin ako kay Agatha pero wrong move yata. Mas lalo lang kasi itong gumanda sa paningin ko.

Wait! Did I just say that?

The hell! What's wrong with me?

"For what reason do you think I'll do that? Am I your fucking servant or something? Kung ayaw mong maligo, so be it!" malakas kong singhal sa kanya bago dali-daling lumabas. Baka bumulagta kasi ako ng wala sa oras.