Fake Baby//Namjin//

14. Bölü(M)

🍁+60 vote🍁

"Namjoon.."

Bu adamın neden böyle olduğunu hala algılayabilmiş değildim. Şehvetle tenime sürülen elleri bedenimi uyuşturuyordu.

Derin bir nefes alarak çenemi omzuna yaslamıştım. Odanın ışığını açmayı bile unutmuştuk. Yine de buna ihtiyaç duymuyordum. Yıllardır birlikteydik ve ben kocamı en ufak noktasına kadar ezberlemişken, vücudunu görmeden de yapabilirdim.

Sırtında birleştirdiğim ellerimi sıkılaştırmış, bedenini tam olarak üzerime çekmiştim. Dizleri arasında serin havaya rağmen sıcacık olmak o kadar güzeldi ki, gözlerimi zorlukla açık tutuyordum.

"Küçük bir bebek gibi hareket ediyorsun."

Evet, tam olarak öyle yapıyordum. İçmiştik ve bu beni mayıştırıyordu. Özellikle vücut sıcaklığımız birbirine karışırken nasıl haşin olmamı beklerdi?

Omzumu havaya kaldırarak bunu umursamadığımı belirtirken, dudaklarından eşsiz bir kıkırdama kazanmıştım.

Ellerini havaya kaldırdığım belimin altına koymuş ve bedenlerimizi yukarıya doğru çekmişti.

Eşimin dört bir yanımı saran sıcaklığı sanırım bu dünyada ki en güzel şeydi.
Tamam bu cümleyi her zaman farklı şeylerle kullanıyor olabilirdim ama sizinde bildiğiniz gibi ana karakteri hep Namjoon oynuyordu. O yüzden bu küçük ayrıntıyı es geçebilirdik.

"Hayır, Seokjin."

Kesinlikle uyuya kalacağımı fark etmişti. Çatık kaşları, kısık gözleri yüzüme odaklanmışken bu görüntü beni güldürüyordu.

Önümüzde koca koca günler vardı ve benim en yorgun zamanımı seçtiğine inanamıyordum.

"Ama uykum geldi."

Evet, gözümü açık tutmak sanırım yapılması gereken en zor şeydi.

"Uzun süredir bahanelerin arkasına saklanıyorsun."

Hayır, sadece Namjoon'un uygunsuz zamanlarda azması benim suçum değildi. Yani, değildi! Bunu hepimiz biliyorduk.

"Hiçte bile."

Kolları bedenimden hafifçe uzaklaşırken çattığı kaşlarını, büzmüş olduğu dudaklarıyla yer değiştirmişti.

"İnandırıcı değilsin."

Tamam, sanırım Namjoon bana ilk defa şirinlik yapıyordu. Ya da ciddiydi? Bilmiyordum ama darılmış bir çocuk gibi görünüyordu.

Şaşkınlıkla araladığım gözlerimi geriye doğru çekilen eşimin üzerinde gezdirdikten sonra derin bir nefesle sakinleşmeye çalışmıştım. Doğrusu bu görüntü benim kalbim için hiçte iyi değildi.

İç çekmiş, aynı zamanda oturur pozisyona geçtikten sonra parmaklarımı sabah giyindiğim gömleğin düğmelerine götürmüştüm.

Pekâlâ, ona hak veriyordum. Eğer eşiniz Kim Seok Jin ise kendinize hakim olabilmeniz hiç kolay değildi. Sonuçta hayvani bir çekiciliğe sahiptim, tamam mı? Karşı koymak mümkün olmaktan çok çok ve çok uzaktaydı.

Sonunda ceza gibi gelen o fazlalığı çıkartmış, beni garip bir mimikle izleyen eşimin üzerine atlamıştım. Muhtemelen afallamıştı.

Kocamın gömleğini hızlı hareketlerle çıkarmaya çalışıyordum ama Namjoon'un kalp atışları kulağıma doğru çarpmaya başlamıştı bile. Sizce bunun özelliğini sınırlayabilmek mümkün müydü? Hiç değildi. Kalbinize eş değer bir karşılık almak gerçekten içinizi sıcacık edecek kadar özel ve değerliydi.