1. Bölüm

10.8K 610 435
                                    

Y/N: hatalarım affola.

Namjoon, evlerinin alt katına yaptırdığı küçük ama iş görür laboratuvarın da oldukça önemli bir plan üzerinde çalışıyordu.

Bugün pazardı fakat o eşi ile vakit geçirmek yerine bu küçük alan da çalışmayı tercih ediyordu.

Çünkü büyük amaçları vardı. Bunları başarması için oldukça çabalamıydı, değil mi?

Eşi için daha iyi hayat koşulları sunmak istiyordu. Seokjin'in beynine kurulmuş hayallerini gerçekleştirmek için büyük miktar paraya ihtiyaçları vardı.

Büyük evler, lüks arabalar, konforlu bir yaşam. Onu en iyi şekilde ağırlamalıydı. Bunun için gecesini, gündüzüne katıyor ve tüm uğraşlarını hayata geçirmeye çalışıyordu.

Sabahın kör vakitlerinde girdiği laboratuvardan hala çıkmış değildi. Seokjin birkaç defa yemek yemesi için onu çıkarmaya çalışmıştı fakat uğraşlarının boşa çıktığını fark ettiğin de kırılmış vaziyette yukarıya, saatlerce seviştiği koltuğa çökmüştü.

İlgi istiyordu. En azından bir pazar günü mutlu olmayı hak etmiyor muydu? Aşık olduğu adamla güzel vakitler geçirmek istiyordu. Tanrı aşkına.. Sadece uyurken beraber olabiliyorlardı. Doğru, Namjoon artık uyumayı bile unutmuştu.

Tek düşüncesi bu gençlik hapını tamamlamaktı. Zordu, bu gerçekten kolay değildi ve sürekli çalışması gerekiyordu.

Güzellik salonlarına, sıpalara veyahut eczanelere işe yarar ilaçlar türeten bir firma da çalışıyordu.

Zayıflamak için yaptığı ilaçlar devlet tarafından onay almıştı. Bu sayede önü açıldı. Şimdi kadınların büyük bir arzusu olan gençleştirme hapını hayata geçirme evresindeydi.

Elinde bir kaç örnek vardı fakat bunları devletin onaylayıp, sağlık bakanlığına kadar ulaştıracağını düşünmüyordu.

Daha iyilerine ihtiyacı vardı. Elin de bulunanlar onun en büyük umutlarıydı. Mutluluğu bulmasına yardımcı olacak bu haplar, Namjoon için çok büyük bir önem taşıyordu.

Bugünün son denemesini kapsüllere doldurup, koruyucu dolaba depoladıktan sonra sakinleştirici gözlüklerini çıkararak gözlerini ovaladı.

Gece yarısını geçiyordu, yarın erkenden kalkıp işe gitmeliydi. Üstelik sevgili eşiyle hiç ilgilenmemişti.

Düşüncesi bile kurumu dudaklarını yukarıya kıvırdı. Yorgun adımları ile tahta merdivenleri yavaşça çıkmaya başladı.

Sanırım Seokjin'in huzurlu kokusuna ihtiyacı vardı. Onu kırdığının farkında bile değildi. Bunu bilseydi içi kesinlikle rahat olmazdı.

Eşinin yanına gitmeden önce ışık hızıyla duşunu alıp rahat pijamalarını giyindi. Odaya girdiği vakit kocasını görememişti. Film izlediğini varsayarak odada ki klimayı ayarlayarak yorgunluktan uyuşmuş bedenini salona sürükledi.

İçeriden televizyonun kısık sesi geliyordu. Güzel kocasını koltukta sızarken gördüğün de, tüm saf duyguları ile havaya yorgun bir gülümseme bıraktı.

Güzel görünüyordu. Eşi her haliyle güzeldi fakat uyurken anlamadığı bir sevimlilik kocasını ele geçiriyordu ve bu onu mest ediyordu.

Tüm benliğini sarmalayan sevgi.. Koca adamı yerle bir ediyordu.

Yüzünden düşmeyen gülümsemesi ile uyuklayan bedeninin yanına vardı.

Önce eline aldığı kumanda ile oynayan filmi kapattı. Sonra ise sevdiği adamı rahatsız etmemeye çalışarak kucağına aldı. Koltukta rahat uyuyacağını düşünmüyordu.

Fake Baby//Namjin//Where stories live. Discover now