The New Hope

Epilogue

Jonathan's P.O.V

For you, what is love?
Love is everything?
Love is perfect?
Love is blind?
Love is unpredictable?
Love is hope?
Love is life?
Love is the best feeling?

Sa 'tingin mo ano nga ba ang meaning ng LOVE?

"Huy Jonathan! Natulala ka?" sabay pinalo-palo-palo ako ni Jasmine sa muka.

Hindi ko alam ns natulala na ako sa 'kanya, ang ganda niya kasi. Siya ata ang pinaka magandang nakita kong babae sa ngayong araw na ito. Halos lahat dito na nasa palogid namin ay naka-tuan ang pansin sa 'ming dalawa, yung iba naman pinipicturan kaming dalawa. Para kaming artista na pero ang theme ay maala-fairy tale.

"Ah 'e, ka-kasi." ang nauutal kong sabi.

Agad akong napakamot sa ulo ko, damn she's so pretty tonight.

"Ano nga?!" she rolled her eyes.

"Ang ganda mo kasi." yumuko ako.

"Ewan ko sa 'yo." she crossed her arms. "Pano tara na?"

Agad naman akong tumango sa 'kanya, at inabutan ko siya ng kamay. Upang gabayan siya papunta sa taas ng campus, tinanggap naman niya ito at dahan-dahan kaming naglalakad sa hallway. Todo hiyawan ang mga taong nasa paligid namin, I don't know why. Basta ang para sa 'kin, maisayaw ko itong babaeng nasa harapan ko.

Nang makarating kami sa tuktok, doon na nagsimula ang malakas na musika galing sa speaker.

"Ang ganda ng gumawa ng set-up na 'to." ang sabi niya.

"Sinabi mo pa."

Nilingon ko si Jasmine, natutuwa ako kasi kasama ko itong babaeng ito. Unti-unti kaming naglalakad dalawa ng naka hawak kamay papunta sa upuan naming dalawa, sa sobrang saya ko parang tatalon ang puso ko. Whoo! Sobrang kinakabahan ako, madami kasing tanong sa 'king isipan.

Gwapo kaya ako ngayon?
Nagwa-gwapuhan naba siya sa 'kin?
Feeling ko artista ako ngayon 'e

Nagising ako sa katotohanan ng tumahimik siya bigla. Walang umimik sa 'ming dalawa ni Jasmine parehas kamig dedma sa isa't-isa, nang biglang may lumapit sa 'king isang babae. Isang babaeng minahal ko noon pero sinira lang ang binigay kong tiwala.

"Pwede ba kitang maisayaw?" ang tanong ni Eunice sa 'kin.

Nung oras na yun, napakunot ang noo ko at lumingon kay Jasmine. Ang akala ko magagalit siya, pero hindi. Ngumiti siya sa 'kin at tumango.

I sigh, hindi ba 'to marunong magselos? Joke.

Agad ko namang inabot ang kamay ni Eunice, ngumiti ito ng malaki sa 'akin at hinila ako sa kanang bahagi. Nagsimula ang tugtog na Say You Won't Let Go by James Arthur.

I met you in the dark, you lit me up
You made me feel as though I was enough...🎶

We danced the night away, we drank too much, I held your hair back when you were throwing up...🎶

Habang sumasayaw kaming dalawa ni Eunice, tiningnan ko siya ng diretso sa kanyang mga mata. Yung mga matang yan, yan ang mga matang malulungkot.

"Asan si Jonas?" ang tanong ko sa 'kanya.

"Hindi daw siya darating, may aasikasuhin daw silang buisness ng mga magulang niya."

"Yun ba ang dahilan kung bakit ka malungkot?" ang tanong ko sa 'kanya.

"Hindi." ang sagot niya.