Eve geldiğimde ısınmıştım çünkü eve montum olmadan gelmiştim. Hemen daha da ısınmak için sıcak bir kahve yapmalıydım bu yüzden mutfağa girdim. Kahvemi yaptıktan sonra oturma odasına geçtim ve yağan yağmuru seyretmek için camın önüne oturdum. Bulutların arasından sadece ay parlıyordu. Gökyüzü tertemizdi ama hava soğuktu. Doğrusu böyle havaları çok seviyordum. O yağmur içimide temizliyordu. Yağmur yağdığında genellikle kendimi daha rahat hissediyordum. Kahvemdeki son yudumu da aldıktan sonra önümdeki masaya bardağı koydum ve oturduğum yerden kalkıp müzik odama gittim. Karşımda duran piyonaya baktım. Yanına gittim ve karşısına oturdum. Çalmak için ellerimle biraz üzerinde gezdirdikten sonra ne çalacağımı düşündüm. O gün okulda duyduğum piyona sesini az çok çalabiliyordum ama o kadar etkili çalamıyordum. O gün o müzik gerçekten beni etkilemişti. Piyona demişken birgün Byun Baek'in de nasıl çaldığını ve sesini duymalıydım. Arkamdan telefonumu çıkardım ve bugün çektiğim Byun Baek'in fotoğrafını açtım. Piyonanın önüne koydum ve Heaven şarkısını söylemeye karar verdim.
Hello angel geurim gata
haneureul bomyeon neoman boyeo
City street lights buri kkeojigo
dari sarajeodo nuni bushin geon
haneuri tteoreoteurin byeol geuge baro neonikka...
Şarkıyı bitirdikten sonra telefonumu arka cebime koydum ve piyonanın önünden kalktım. Oturma odasına girdiğim an arkamdaki telefonum çalmaya başladı. Telefonumun ekranına baktığımda ablam arıyordu. Ahh yaramazları unutmuştum ben! Hemen telefonu açtım.
"-Abla nasılsın?"
"-İyiyim sana kötü bir haberim var."
"-Ne?"
"-Küçük yaramazları yarın son kez görebileceksin Park Chanyeol."
"-Gidiyor musunuz abla?"
"-Maalesef yarından sonra gidiyoruz. Eğer işin olmassa son kez görüşün diyecektim."
"-İşim olsa bile ben onları görmeye gelirim. Hem onları özledim yarın hemen görüşelim."
"-Sevindim aynı şekilde yaramazlarda sevineceklerdir." Dedikten sonra ikimizde birbirimizden veda ettik ve telefonu kapattım. Hayatta sevdiğim o küçük yaramazları yarın son kez görecektim. O küçük yaramazları benim sevdiğim kişide beni sevecek kişininde bu küçük yaramazları sevmesi gerektiğini söylemiştim her zaman bu yüzden belki küçük yaramazların son günü olsada Byun Baek'in onlarla ilk günü olacaktı. Tabi ilk Byun Baek'e sormalıydım ama onları seveceğini umuyordum. Yarın ilk işim Byun Baekhyun'u aramak olacaktı. Hemen yatak odasına gidip pijamalarımı giyinip uyumalıydım...
YOU ARE READING
That Sound|ChanBaek
FanfictionGaliba acının en büyüğü bedende değil kalpte olurmuş. Acıyan o kalbi ne sarabilir ne de geri döndürebilirsin. Acıyı bir kere yaşadım ama o acı değilmiş acı dediğin kalbin yok olmasıymış.işte aşk bu ya başka ne olabilirdi? [başları biraz cringe...
