Doll ࿂Jikook࿂

࿂undeka

Bugün Jimin'in Jungkook'ta kalışının son günüydü. Jimin neredeyse bir haftasını burada geçirmişti.

Jungkook ise küçüğünün kendisiyle vakit geçirmesine ve gece çilek kokulu saçları içine çekerek uyumaya alışmıştı.

Gideceğini öğrendiğinden beri huysuzluk ediyor, umurunda değilmiş gibi davranmaya çalışıyordu. Jimin ise olan biteni çoktan anlamış Jungkook'a alttan alttan sinsi gülüşlerinden atıyordu.

"Gideceğim için üzgün müsün Jungkook-ah?"
"Bunu da nereden çıkardın? Zaten her gün görüşmeye devam edeceğiz"

Jimin dudağını dişleyerek başını öne eğdikten sonra konuşmayı devam ettirdi.

"Ama gece uyurken artık yalnız olacaksın"

Jungkook küçüğünün sözleriyle tereddüt ederek bir süre düşündükten sonra cevap verdi.

"Bende yanımda olduğunu hayal ederek uyurum o zaman"

Jimin almayı beklemediği cevap karşısında kızarırken bakışlarını büyük olandan kaçırdı. Jungkook, Jimin'in bu sevimli haline gülümsedi. Saçları dağınık olduğunda küçük bir köpek yavrusundan farkı yoktu.

Jungkook hafifçe öne eğildikten sonra Jimin'in saçlarını karıştırdı. Aralarındaki etkileşimi seviyordu ve ona zaafı olduğunu artık kendisi de kabul ediyordu.

"Bugün okul yok ve son günümüz"

Jimin büyüğünün sesiyle kafasını kaldırdı.

"Bizim için bir planın mı var?"

Jungkook tavşan dişlerini göstererek gülümsedikten sonra ayağa kalktı.

"Neden olmasın? Belki oyun oynayabiliriz diye düşünmüştüm"
"Ne oynayacağız peki?"
"Evcilik"

Küçük olan şaşkınlıkla büyüğüne bakmaya devam ederken söyledi.

"Bugün sen de bir gariplik var Jungkook"
"Neden öyle söyledin?"
"Çünkü evcilik oynamaktan nefret edersin"

Jungkook hafifçe kıkırdadıktan sonra kolunu küçüğünün omzuna atıp konuşmasına kaldığı yerden devam etti.

"Bu sefer çokta kötü olmaz diye düşünmüştüm. Geçen sefer nasıl oynadığımızı hatırlıyor musun?"
"Evet ben okula gitmiştim ve sende benim babam olmuştun"

Jimin gözleri kısılana kadar gülümserken Jungkook'ta başıyla onaylayarak devam etti.

"Bu sefer baban olmayacağım"
"Kim olacaksın?"
"Sevgilin olacağım"

Küçük olan duyduğu şeyle dudaklarını aralarken anladığının doğru olup olmadığını ölçmeye çalışıyordu.

"Sevgi..."
"Evet Jimin, sevgili"
"Ama Jungkook iki erkek sevgili olabiliyor mu?"
"Biz istersek neden olmasın ki?"

Jimin utangaç bir ifadeyle elleriyle oynarken gülümsemeye devam ediyordu.

"Peki, oynayalım o zaman"

Jungkook küçüğünün karşısında geçtikten sonra bilmiş bir şekilde konuşmaya başladı.

"Sevgililer genellikle randevuya çıkarlar ve birbirlerine küçük hediyeler alırlar. Bizde seninle küçük bir randevuya çıkabiliriz diye düşündüm"