Doll ࿂Jikook࿂

࿂okta

Jimin okul çantasının son hazırlığını yaptıktan sonra merdivene doğru adımladı. Bugün okulun ilk günüydü ve içindeki heyecana engel olamıyordu.

Aşağı indiğinde Jungkook'un kapıda kendisini beklediğini gördü. İçinden sevinç çığlıkları atarken annesine dönüp el salladıktan sonra büyüğünün yanına koştu.

"Jungkook gelmişsin"
"Bugün birinci sınıfa başlayacaksın. Sana yardım etmeliyim diye düşündüm"
"Çok mutlu oldum Jungkook"

Jungkook küçüğünün sevimli gülümsemesiyle kızarırken başka taraflara bakarak utandığını belli etmemeye çalışıyordu.

"Gitsek iyi olacak. İlk günden geç kalmamalıyız"
"Tamam gidelim"

Beraber yan yana yürümeye başladıklarında ikiside birlikte yürümenin heyecanlı olduğunu düşünüyordu. Caddenin karşısından geçmeye yöneldikleri sırada büyük olan Jimin'in küçük parmaklarını kavramıştı.

Jimin parmaklarında hissettiği elle irkilirken Jungkook'a bakıp yüzündeki ifadeyi izliyordu. Büyüğü de gülümseyerek kendisine baktığında bu sefer kızarmaya başlayan Jimin olmuştu.

Karşıdan karşıya geçtikten sonra Jungkook, Jimin'in elini tutmaya devam ediyordu. Jimin yüzündeki tebessümle kenetli ellerini izlemeye devam ederken okulun önüne geldiklerini fark etmemişti bile.

Jungkook küçüğüne dönüp bir şeyler söyleyeceği sırada hala ellerini izleyen küçüğüne baktı. Tavşan dişleri gözükene kadar gülümserken Jimin'in saçlarını okşamaya başladı.

"Artık içeri girmeliyiz"
"Bu kadar çabuk mu?"
"Evet"
"Ama, biraz daha kalamaz mıyız?"
"Biraz daha beklersek derse geç kalabiliriz. 1-A sınıfına kadar seni bırakacağım. Bir şey gerekirse 2-D sınıfından beni bul olur mu?"
"Tamam Jungkook. Beni koruyup kolladığın için teşekkür ederim"

Jungkook memnuniyetle gülümserken küçüğünü okulun içine yönlendirip sınıfının önüne getirdi.

"Beni kontrol etmeye geleceksin değil mi?"
"Geleceğim merak etme. Alışabileceğine inanıyorum Jimin. Çaba sarf etmelisin"
"Çabalacağım. Sende kendi sınıfına gitmelisin"
"Tamam şimdi gidiyorum. Dikkatli ol"

Jimin en sıcak gülümsemesini sunarken Jungkook bu gülüşler karşısında kalbinin bu kadar hızlı atmasına şaşırıyordu. Sınıfına ilerlerken arada dönüp arkasına bakmayı da ihmal etmiyordu.

Jimin korkar adımlarla sınıfına girdiğinde nereye oturacağını düşünmeye başlamıştı. Uzun süre çevresine baktıktan sonra en arkada boş olan sırayı gözüne kestirmişti. O tarafa ilerlediği sırada kulağına ilişen sesle yerinde durdu.

"İstersen yanına oturabilirsin. Arkada dersi iyi dinleyebileceğini sanmıyorum"

Jimin şaşkın bir biçimde en öndeki sıradan kendisine seslenen çocuğa baktı. Ne yapacağını bilemez bir şekilde ona doğru ilerledikten sonra çantasını yan tarafına bıraktı.

"Teşekkürler"
"Önemi yok"

Jimin yanındaki kumral saçlı çocuğu göz ucuyla süzdükten sonra etrafına bakındı. Kendisiyle konuşmaya çalışılması kesinlikle hoşuna gitmişti. Gülümseyerek yanındaki çocuğa döndükten sonra konuşmayı devam ettirdi.