'คิดไม่ถึงเลยว่าจองกุกจะกล้าทำแบบนั้น!'
จีมินที่นั่งอยู่ในอ่างกุ๊ดชี่ยังคงอึ้งกับท่าทีของจองกุก
อยู่ในห้องน้ำ พลางนึกถึงเหตุการณ์เมื่อครู่ แน่นอนว่าเขาตกใจมากที่จองกุกกล้าเลียทำความสะอาดขาให้ แต่จีมินทำเป็นนิ่งแล้วยิ้มเยาะเท่านั้น
แหล่ะ
...ซึ่งมันก็น่าสะใจดีเหมือนกันนะ
สำหรับเขาที่เจอมาเยอะแล้วกับคนแบบนั้นที่เพิ่งเจอมาไม่เท่าไหร่มันยังน้อยไป ขอเอาคืนให้มากกว่านี้หน่อยก็แล้วกัน
"ฮึ.." เมื่อคิดได้ดังนั้นริมฝีปากอวบอิ่มก็ยิ้มออกมาอย่างมีแผนร้ายทันทีก่อนจะตะโกนเรียกเสียงหวาน
"จองกุกอ่า~~~เข้ามาหาฉันหน่อย~"
"มะ..มี..อะ..ไร..งั้น..หรอ..?" แน่นอนว่าร่างสูงที่เดินเข้ามาหาตามเสียงที่เรียกถึงกับยืนอึ้งเพราะนอกจากจะไม่ได้ล็อคประตูห้องน้ำแล้ว จีมินที่นั่งแช่อ่างน้ำกุ๊ดชี่ที่เต็มไปด้วยฟองสบู่ในสภาพที่เปลือยเปล่า
ผิวขาวอมชมพูที่ไม่ได้เห็นและสัมผัสมานานช่างยั่วยวนใจเขายิ่งนัก ถ้าไม่ติดซะว่าตอนนี้เขาไม่มีสิทธิ์แตะต้องอีกแล้ว..
"มาถูหลังให้ฉันที..ฉันถูไม่ถึง" ร่างบางสั่งหน้าตาเฉยพร้อมกับโยนใยขัดตัวมาให้
"อื้ม..ได้สิ" รับคำแล้วก็รีบจัดแจงถูหลังให้ตามคำสั่งอย่างว่าง่ายเพราะกลัวว่าจีมินจะหันมาแว้ดใส่เขาซะก่อน
"อืมม..~" จีมินหลับตาพริ้มสองแขนวางอยู่ที่ขอบอ่าง แผ่นหลังขาวเนียนราวกับน้ำนมที่อยู่ตรงหน้าระยะประชิดทำเอาชายหนุ่มมือสั่นยามที่ต้องสัมผัส
ยอมรับเลยว่านอกจากหลงรักแล้วเขายังหลงใหลในเรือนร่างงดงามนี้เข้าอย่างจัง
"รีบถูเร็วๆ มัวแต่มองแล้วคิดทะลึ่งอยู่ได้!" เสียงหวานเอ่ยขึ้นด้วยความไม่พอใจ ทำเอาจองกุกสะดุ้งรีบทำหน้าที่ต่อทันทีโดยที่ไม่ทันได้สังเกตุเห็นรอยยิ้มมีเลศนัยของจีมินแต่อย่างใด
"ข..ขอโทษนะ" จองกุกกล่าวพลางรีบถูหลังให้อีกคนจนเสร็จ ครั้นพอจะลุกขึ้นก็ถูกมือเรียวของอีกฝ่ายดึงไว้
"ฉันยังไม่ได้สั่งให้ออกไป!"
"แล้วจีมินจะให้ทำอะไรอีกหรอ..?"
"อุ้มฉันไปแต่งตัวในห้องให้ด้วย" จีมินตอบพลางลุกขึ้นจากอ่างไปล้างฟองสบู่ที่ฝักบัว แล้วเดินมาให้ร่างสูงช้อนตัวในสภาพเปลือยเปล่าไปยังห้องแต่งตัว
ทำเอาจองกุกแทบจะคลั่งตายกับท่าทีอันแสนยั่วยวนของอีกฝ่ายที่ดูเหมือนต้องการจะแกล้งเขาให้ตบะแตกยังไงยังงั้น อยากจับกดจริงๆ..
ถ้าไม่ติดว่าคงจะโกรธเขาขึ้นมาอีกรอบแล้วหนีไปอยู่ต่างประเทศแบบถาวรล่ะก็
"แต่งตัวให้ด้วยนะ" คำสั่งแต่ล่ะอย่างทำเอาให้อดคิดไม่ได้ว่าตัวเองกำลังเป็นเซบาสเตียน แล้วอีกฝ่ายคือนายน้อยที่เขาต้องคอยปฏิบัติรับใช้
...แบบนี้ก็ไม่เลว จีมินในมุมนี้ก็ดูแปลกและเร้าใจสุดๆ จนรู้สึกกำลังจะโงหัวไม่ขึ้น
"เยส! มายลอร์ด" จองกุกแกล้งแหย่ขณะที่กำลังแต่งตัวให้อีกคนอย่างพิถีพิถัน ซึ่งอีกฝ่ายก็ตอกกลับมาด้วยสายตาเขียวปั้ดแสดงความไม่พอใจ
"นี่.. แทฮยอง" ร่างเล็กเดินมาหาร่างโปร่งที่ยืนพิงขอบระเบียงห้องพักรับลมอยู่
"มีอะไรหรอยุนจี..?"
"คิดว่าจีมินจะให้อภัยจองกุกมั้ย.." ว่าพลางสวมกอดแล้วมุดหน้าลงกับอกอีกฝ่าย
"ถ้าจองกุกมันจริงใจล่ะก็เชื่อว่าสักวันจีมินจะต้องให้อภัยอย่างแน่นอน" แทฮยองตอบพลางลูบผมคนตัวเล็กกว่าอย่างอ่อนโยน
"ถ้าจีมินรู้ว่าจองกุกรู้สึกยังไงกับเค้าก็จะดีกว่านี้นะ"
ยุนจีเงยหน้าขึ้นมองคนรักที่ตัวสูงกว่าด้วยท่าทางที่เป็นกังวล
"ถึงจีมินจะไม่รู้ตัวว่าจองกุกรู้สึกยังไง..แต่ก็มีสิ่งหนึ่งที่ตัวเค้านั้นรู้ดีอยู่แก่ใจนะ" แทฮยองว่าขณะที่ฝ่ามือลูบแก้มเนียนของอีกฝ่ายอย่างอ่อนโยน
"สิ่งที่จีมินรู้ดี..?" ยุนจีทำหน้าสงสัยดูน่ารักน่าหยิกในสายตาของเขาเป็นอย่างมาก
ให้ตายสิ..ที่ผ่านมาเขามองข้ามความน่ารักของคนตรงหน้านี้ไปได้ยังไงกันนะ
"จีมินน่ะแอบรักจองกุกมาตลอดยังไงล่ะ"
_______________________________
YOU ARE READING
Should I do ?
Fanfiction...น่าเสียดายนะ ทั้งที่บริสุทธิ์แต่กลับคิดจะแย่งของๆคนอื่น...
