เรื่องทั้งหมดมันเกิดจากผม
ผมเป็นต้นเหตุของเรื่องนี้ ทำร้ายทุกคน
ทำร้ายไปเพียงเพราะความหวังดีงี่เง่า...
"จีมินช่วยคบกับฉันเถอะนะ" แทฮยองเพื่อนของผมที่ไม่ค่อยสนิทกันนักได้เอ่ยขอในสิ่งที่พอได้ฟังแล้วก็ทำเอาซะผมอึ้งไปชั่วขณะ
"ทำไมล่ะ..? คือฉัน..." ร่างบางถึงกับไปไม่ถูก
แต่เมื่อได้ฟังในสิ่งที่แทฮยองอธิบาย จีมินจึงตอบตกลงที่จะคบเป็นแฟนกับเขา
แต่ทว่า...
เรื่องมันกลับเลวร้ายเมื่อยุนจีเสียใจมากที่เพื่อนสนิทของตัวเองไปคบกับคนที่ตัวเองแอบชอบ
ด้วยความเสียใจอย่างหนักเขาวิ่งออกไปกลางถนนจนถูกรถชนอาการสาหัส
เป็นใครจะไม่ช็อคบ้างล่ะ ทั้งๆที่เพื่อนสนิทแบบจีมินรู้ดีอยู่แล้วยุนจีชอบแทฮยอง แต่จีมินกลับคบกับแทฮยอง
มันเหมือนหักหลังกัน..
แต่ยุนจีนั้นแค่สับสนและไม่เข้าใจจนจับต้นชนปลายไม่ถูกเพียงแค่นั้น ส่วนจองกุกที่แอบชอบยุนจีเองพอรู้เรื่องที่ถูกรถชนเลยทำให้รู้ว่าเพราะอะไรถึงถูกชน เพียงเท่านั้นความโกรธแค้นก็ได้เข้าครอบงำจนทำให้ขาดสติไม่ได้สืบหาเหตุผลที่แท้จริง
จองกุกคิดจะทำลายชีวิตของจีมินแบบไม่ให้เหลือชิ้นดีเพื่อเป็นการแก้แค้นให้กับยุนจี
แต่ขณะเดียวกันยุนจีเองก็ไม่ได้รับรู้ถึงชะตากรรมของเพื่อนสนิทแม้แต่น้อย ถึงแม้เพื่อนสนิทจะคบกับคนที่ตนชอบ
ยุนจีเองก็ไม่ได้ผูกใจเจ็บแต่อย่างใด ซ้ำยังอวยพรให้คนทั้งคู่ที่ตนรักมีความสุข
จึงกลายเป็นว่า.. มีจองกุกเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ผูกใจเจ็บแค้นอยากจะเอาคืนกับเรื่องนี้
_ _
ห้องพักในคอนโดใจกลางกรุงโซล
_ _
ร่างสูงเดินเข้ามาในห้องนอนพร้อมกับก้มลงมองใบหน้าหวานของจีมินที่นอนหลับพริ้มอยู่บนเตียงกว้าง
"หลับสบายไปแล้วมั้ง ฮึๆ"
รอยยิ้มชั่วร้ายปรากฏขึ้นบนใบหน้าหล่อเหลาก่อนที่จะก้มลงซุกไซร้ซอกคอขาวอย่างเมามันส์
"อ๊ะ! อย่านะจองกุก" ร่างบางสะดุ้งตื่นด้วยความตกใจพร้อมกับใช้ฝ่ามือดันไหล่กว้างไว้
"ตื่นแล้วหรอ พอดีเลยฉันชอบมีอะไรกับนายตอนตื่นมากกว่านะ" พูดจบก็คร่อมร่างบางทันที
"ไม่นะ! อย่า..อย่านะ" เสียงเล็กร้องห้ามปรามแต่ก็ไม่เป็นผลเมื่อเสื้อผ้าของทั้งคู่ได้ลอยหลุดออกจากร่างไปเป็นที่เรียบร้อย
"อ๊ะ.. อ..อย่านะ" ใบหน้าหวานขึ้นสีระเรื่อเมื่อริมฝีปากร้อนขบเม้มทำรอยคิสมาร์คไว้ทั่วทั้งต้นคอและแผ่นอกขาวเนียน
"อะ อ๊าาาาาา.." ร่างบางแอ่นตัวขึ้นอย่างรู้สึกวาบหวามยามที่ลิ้นหนาละเลงลงบนตุ่มไตสีชมพูจนตั้งชัน ฟันคมขบลงบนยอดเม็ดทับทิมสีชมพูจนรู้สึกสยิวจนขนลุกไปทั่วร่าง
...ฮึ เหมือนโสเภณีไม่มีผิด
จองกุกคิดในใจอย่างเหยียดหยาม ใบหน้าหล่อเลื่อนขึ้นไปมอบจูบอันแสนร้อนแรงให้คนตัวเล็กกว่าอย่างดุดัน
"อึก..อื้มม จีมินหลับตาแน่นครางในลำคออย่างทรมานยามที่ลิ้นของตนถูกลิ้นหนาของอีกฝ่ายกวาดต้อนจนมุมโดนดูดดึงอย่างหิวกระหาย
ฝ่ามือหนาแหวกเรียวขาสวยออกกว้าง สอดนิ้วลงไปในช่องสีหวานค่อยๆชักเข้าออก
"อึ๊ก! อ..อ๊าาาาาาาา" จีมินครางลั่นออกมาอย่างอดไม่ได้
"ใจเย็นๆสิ ถ้าลูกชายของฉันเข้าไปล่ะก็ นายอาจจะร้องดังกว่านี้ก็ได้นะ" ร่างสูงยิ้มเยาะแล้วเพิ่มนิ้วเข้าไปจนครบสามนิ้ว
ไม่นานนักจีมินก็พร้อมที่จะรับของเขาแล้วจองกุกจับสะโพกบางไว้แล้วค่อยๆกระแทกกายแกร่งเข้าไปช้าๆจนมิดด้าม
ช่องทางรักของร่างบางตอดรัดแน่นจนเขารู้สึกปวดหนึบไปหมด สะโพกแกร่งขยับเข้าออกช้าๆตามจังหวะก่อนจะเร็วขึ้นเรื่อยๆจนได้ยินเสียงเตียงขยับดังแข่งกับเสียงครางของคนทั้งสอง
กึกๆ..กึกๆ
"อ๊าาาาา จ...จองกุก..อ๊ะๆ"
"อาา..จีมิน"
เอี๊ยดดด..อ๊าดดดดด
"อ๊ะๆๆ เจ็บ..อ๊าาาา"
"อืมม..รู้สึกดีมาก"
กึกๆ..กึกๆ...
"อ๊ะๆ อื้ออ.. จ..จองกุก" เสียงหวานครางพร้อมกับลำแขนเล็กๆยกขึ้นโอบรอบคอแกร่งของร่างสูง ใบหน้าสวยบิดเบี้ยวจากความหฤหรรษ์ที่อีกฝ่ายมอบให้ ริมฝีปากอวบอิ่มเผยอขึ้นเพราะบทรักเร่าร้อนจนแทบหายใจไม่ทัน
'...ยั่วเก่งเหมือนกันนะ ปาร์ค จีมิน'
จองกุกคิดพลางโหมกระแทกใส่อีกฝ่ายอย่างบ้าคลั่งและป่าเถื่อน คนตรงหน้านี้ช่างปลุกความดิบในกายของเขาให้ตื่นขึ้นมาได้ง่ายจริงๆ
"จ..จอง..กุก"
"เงียบซะ!"
"อึก..อื้มมมมม"
ริมฝีปากอวบอิ่มเรียกชื่ออีกฝ่ายได้ไม่นานก็ถูกริมฝีปากของร่างสูงปิดลงด้วยความรำคาญ
กิจกรรมร้อนรักดำเนินไปหลายชั่วโมงกว่าจะหยุดลง เนื่องจากว่าไม่ได้ทำกันแค่ครั้งเดียว
_______________________________
YOU ARE READING
Should I do ?
Fanfiction...น่าเสียดายนะ ทั้งที่บริสุทธิ์แต่กลับคิดจะแย่งของๆคนอื่น...
