Moon Prophecy

Κεφάλαιο 25

Τζάκσον POV

Είχα ξυπνήσει εδώ και λίγη ώρα και την χάζευα που κοιμόταν με ένα ηλίθιο χαμόγελο χαραγμένο στα χείλη μου. Το πόδι της είχε λυγίσει και τυλιχτεί γύρω από τα δικά μου και λόγω αυτής της την κίνηση το σεντόνι είχε ανέβει επικίνδυνα πολύ σε σημείο που ήταν εκτεθειμένος ο ένας της μηρός. Το χέρι της παρέμενε στους κοιλιακούς μου και το κεφάλι της ήταν στο στέρνο μου. Η πλάτη της ήταν επίσης ξεσκέπαστη. Έπαιζα με τις άκρες των μαλλιών της και άλλοτε της χάιδευα την πλάτη και το γυμνό της χέρι απαλά.

Άρχισε να κουνιέται και άνοιξε τα μάτια της. Σήκωσε το κεφάλι της και μου χαμογέλασε γλυκά. Ήρθε πιο κοντά μου χωρίς να φύγει από τη θέση της και με φίλησε απαλά στο χείλη, όμως εγώ μετέτρεψα το φιλί μας σε έντονο και παθιασμένο καθώς την κολλούσα τα κορμιά μας από τη βάση της μέση της σχεδόν ανεβάζοντας την πάνω μου. Άρχισε να ανεβάζει αργά και αισθησιακά το χέρι της από τους κοιλιακούς μου ως το λαιμό μου και σφίχτηκα. Τη γύρισα γρήγορα ανεβαίνοντας από πάνω της στηριζόμενος στον ένα μου αγκώνα, ενώ με το άλλο μου χέρι της χάιδευα το σώμα επανηλημένα. Πέρασα το χέρι μου από την κοιλιά της και χάιδεψα την ουλή της σε σχήμα χι που είχε κάνει για να ξεμαρκαριστεί.

Ακούστηκε η πόρτα του δωματίου να χτυπάει, όμως την αγνοήσαμε και οι δυο μας. Συνέχισε όμως να χτυπάει και διακόψαμε το φιλί μας ενοχλημένοι. Πήρα μια βαθιά ανάσα για να ηρεμήσω και γύρισα το κεφάλι μου προς την πόρτα.

«Όποιος κι αν είναι να φύγει!» είπα νευριασμένος και κοίταξα την Αντριάνα από κάτω μου που με κοιτούσε πονηρά δαγκώνοντας το κάτω της χείλος.

Γαμώτο, γιατί το κανει αυτό τώρα;! Τώρα θέλω απεγνωσμένα να της κάνω ότι και χθες... Γαμώτο!

«Ρε Τζάκσον, άντε κατέβα κάτω και παράτα τον ύπνο για λίγο! Έχουμε να πούμε για το σχέδιο που θα ακολουθήσουμε για να μη πεθάνει η Αντριάνα και να ξεγελάσουμε τους "Selenius"!» είπε αγανακτισμένος ο Τζον έξω από τη κλειδωμένη πόρτα.

«Αργότερα!» είπα και την φίλησα ξανά.

«Όχι, Τζάκσον τώρα! Πρεπει να μιλήσουμε τώρα!» είπε έντονα ο Ραμόν και τον αγνόησα.

Κοίταξα την Αντριάνα πονηρά και επιτέθηκα στο λαιμό της δίνοντας της φιλιά.

«Τζάκσον αν δε βγεις αυτήν τη στιγμή θα σπάσουμε την πόρτα και θα σε πάρουμε με το ζόρι!» είπε νευριασμένος ο Φρέντυ και η Αντριάνα μας γύρισε παίρνοντας εκείνη τώρα το πάνω χέρι.