Moon Prophecy

Κεφάλαιο 14

Αντριάνας POV

Άνοιξα τα μάτια μου και πήρα το κινητό μου από το κομοδίνο να δω την ώρα. 11:02. Το έκλεισα και χασμουρίθηκα. Σηκώθηκα από το κρεβάτι και πήγα στο προσωπικό μου μπάνιο. Άλλαξα τη γάζα από τον ώμο μου που είχα πυροβοληθεί με μια καθαρή και πέταξα τη βρώμικη στα σκουπίδια. Άλλαξα τη γάζα και στο πόδι μου που είχα τη βαθιά γρατζουνιά με μια καθαρή και πέταξα πάλι στα σκουπίδια τη βρώμικη. Έπλυνα το πρόσωπο μου με κρύο νερό για να ξυπνήσω και έπλυνα τα δόντια μου. Όταν τελείωσα πήγα στο δωμάτιο μου και άνοιξα τη ντουλάπα. Φόρεσα μια άσπρη κοντομάνικη μπλούζα με V για να μη φαίνονται οι πληγές μου και μια μαύρη φόρμα για να μη φαίνεται η γάζα στο πόδι μου και η άλλη γρατζουνιά. Χτένισα τα μαλλιά μου και αφού έβαλα κάλτσες κατέβηκα κάτω.

Είδα τη μαμά μου να μαγειρεύει και τη καλημέρησα. Πήγα στο ψυγείο και πήρα πορτοκάλια να κάνω χυμό. Όταν τελείωσα με το στίψημο του χυμού, τον έβαλα σε ένα γυάλινο ποτήρι και τον ήπια μονορούφι. Έβαλα αυτά που χρησιμοποίησα στο νεροχύτη και κάθισα στον καναπέ.

«Σου άρεσε το δώρο σου;» με ρώτησε η μαμά μου την ώρα που κάθισα και πάγωσα.

Ξέχασα να το ανοίξω! Τι θα της πω τώρα; Πάντα άνοιγα τα δώρα τους τη στιγμή που τα έπαιρνα!

«Ε, ναι! Πολύ ωραίο. Το λάτρεψα!» είπα γρήγορα χωρίς να τη κοιτάξω.

«Χαίρομαι. Είναι οικογενειακό κειμήλιο και ελπίζω να με αφήσεις να σε μάθω να το χρησιμοποιείς» είπε και με έπιασε η περιέργεια μου να μάθω τι είναι αυτό το κειμήλιο.

Μήπως έχει σχέση με το ότι είναι κυνηγός; Ίσως...

«Ναι, αμμ...» είπα και το κουδούνι που χτύπησε με σταμάτησε πριν συνεχίσω την πρόταση μου.

Σηκώθηκα και άνοιξα την πόρτα. Έμεινα στο κούφωμα της πόρτας να κοιτάω το άτομο μπροστά μου με γουρλωμένα μάτια έκπληκτη.

«Μπαμπά!» είπα δυνατά και έπεσα στην αγκαλιά του.

«Γεια σου Αντριάνα!» είπα και βγήκα από την αγκαλιά του.

«Νόμιζα ότι θα έρθεις τον επόμενο μήνα!» είπα βουρκωμένη και μου χαμογέλασε.

«Τα σχέδια άλλαξαν...» είπε και μπήκε μέσα.

Από πίσω του εμφανίστηκε ένα αγόρι της ηλικίας μου που με κοιτούσε με ένα χαμόγελο στα χείλη του. Τον κοίταξα περίεργα και εκείνος μπήκε άνετος μέσα.