NASIL OLACAK? (Tamamlandı.)

*NO 27/4*

Bölüm şarkısı; Bahadır Sağlam - Kördüğüm (Sözleri bölüm sonunda yazıyor.)

Keyifli Okumalar.^^

NEVA;

''Beni getirdiğin yer burası mı?'' Yağız gülümseyerek elindeki siyah boks eldivenleri kucağıma atıp arkasını döndü. ''Ellerine geçir onları.''

Derin nefes alarak dediğini yaptım. Yağız önündeki siyah kum torbasını tutup bana döndü. ''Tüm hırsını bundan çıkart.''

Karşısına geçip yüzünü incelemeye başladım. Üzgündü çünkü ben giderken onun hayatından tamamen çıkacağımı biliyordu. Ona bunu söylediğimde suskunluğu korumuştu ve bana sadece sarılmakla yetinmişti.

Onun suçu olmadığı halde ona bağırıp çağırmama hiçbir şey demeden bana sarılıp beni sakinleştirmeye çalışmıştı. Sonra da bana neyin daha iyi geleceğini bildiğini söyleyerek birini sabahın dördünde arayıp buraya geleceğini söylemiş ve beni tuttuğu gibi buraya getirmişti.

''Buna vurunca acılarım dinmeyecek.'' Gülümsemeye çalışarak kum torbasının yanına gittim ve ona bakmaya devem ettim. Gülümsedi evet içten ve sıcak gülümsemeydi ve bu gülüşü içimdeki umutlarımı kıpırdatmaya yetmişti.

''Bir dene bence.'' Torbayı tuttu ve başıyla vurmam için işaret etti dediğini yapıp var gücümle vurmaya başladım.

****

2 GÜN SONRA

''İzin vereyim sana, istifa etme.'' Vedat Bey'in ısrarına bu sefer gülümseye çalıştım. ''Buraya bir daha gelmeyi düşünmüyorum. Ailemin yanında olmam gerek.'' Vedat Bey yenilgiyi kabul eden sporcu gibi başını eğdi ve anlayışla gülümsedi.

''Ben de çok emeğiniz var, hakkınızı helal edin.''

''Böyle söyleme buradan gidiyor olman bizim iletişimimizi koparacağımız anlamına gelmiyor.'' Ayağa kalkıp kollarını iki yana açtı, gülümseyerek ona sarıldım. Vedat Bey bana burada babam gibi olmuştu ve her zor zamanımda yanımda olmuştu. O benim için patrondan çok daha öteydi emeği çok vardı üzerimde ve asla hakkını ödeyemezdim.

''Sibel'e hediye seçimlerinde yine senden yardım alacağım.'' Birbirimizden ayrılıp ikimizde gülümsedik. Vedat Bey elinin tersiyle gözlerini sildi. ''Annen iyi olacak ben buna eminim.'' Akan gözyaşımı sildim.

''Ne olursa olsun ben yardıma hazırım.'' Birbirimize tekrar sarıldık ve ona teşekkür ederek odasından çıktım.

***

''Hafta sonu geleceğiz.'' Sanem ve Duru ile sımsıkı sarıldık. Asular balayında oldukları için onlara söylememiştik. Geldiğinde kıyameti koparacaktı ama onun keyfini bozmaya hakkım yoktu.

''Odamı dilediğiniz gibi kullanın.'' Gülümsemeye çalıştım.

''Salak salak konuşma odan bıraktığın gibi kalacak ve biz seni burada bekleyeceğiz.'' Sanem gelmeyeceğimi bildiği halde bu dediğine kendi bile inanmayarak söylemişti.

Bavullarımı alarak hep birlikte aşağıya inmek için odadan çıktık. Kapımı kapatırken son kez odama baktım. Burada çok şey yaşamıştık. Benim doğum günümde bana sürpriz olsun diye odamı balonlarla kaplamışlardı, gök gürültüsünden korktuğum anlarda hep birlikte benim yanımda olurlardı, uzun zaman sonra ilk defa günlüğümü burada yazmaya başlamıştım, Yağız ile ilk defa burada yakınlaşmıştık...

Aşağıya indiğimizde annemler hazır bir şekilde kapıda beni bekliyorlardı. Arkamı dönüp son kez eve baktım ve kızlarla göz göze geldim. İkisi de ağlamaya başlamıştı.