Stuck on an island (Dutch){Completed}

Hoofdstuk 4: De ondervraging

Ik werd wakker onder een warm laken in de ziekenzaal van onze school. Ik herinnerde me waarom ik hier lag, ik slikte, ik lag hier omdat...mijn beste vriendin...Looma...vermoordt was... Bij die gedachte begon ik jammerend voor me uit te snikken. 'Waarom?! Waarom?!, snikte ik voor me uit. Opeens terwijl ik huilde werd er op de deur van de ziekenzaal geklopt. Het was zuster Morris, meneer Nicholson en onze conciërge, mevrouw Johnson. Mevrouw Morris kwam naar me toe en voelde aan men voorhoofd. 'Gaat het al wat beter lieverd?' vroeg mevrouw Morris op haar oude, hakkige maar toch geruststellende toon. 'Jha' snikte ik. 'Ooh, lieverdje toch zei ze en ze gaf me een knuffel. 'Uhum.' kuchte de directeur. Ik en mevrouw Morris keken te samen zijn richting uit. Hij keek ons met een betekenisvolle blik aan. 'OKE! OKE!' gooide mevrouw Morris haar handen in de lucht. 'Ik ben al weg, maar maak mijn kleine konijntje aan het huilen en ik krijg jullie nog wel.' dreigde ze de directeur en de conciërge met een wijzende vinger toe. 'Oh en lieverdje, voor als je dorst krijgt, er staat een glaasje water en een appel op het kastje naast je bed.' riep ze me nog toe voor ze door deur van de ziekenzaal verdween. 'Mevrouw Morris en in kennen elkaar al zo lang.' dacht ik. 'Ze was de beste vriendin van men oma vanaf ze klein waren. Zij was ook een van de weinige die me troostte toen men oma overleed. Sinds dien hebben mevrouw Morris en ik een nog sterkere band met elkaar. Ze was een oude mollige dame van rond de tachtig jaar en ze is zo lief!' ,ging ik in gedachten verder. 'Uhm, Amaryl. Gaat het?' vroeg de directeur. 'Eum, wat... euhm, jha, eigenlijk niet. Looma was men beste vriendin weet u.' en bij het zeggen van haar naam begon ik weer te huilen. 'Jha, dat weten we. En daarom wil de politie je ook ondervragen. Momenteel staat aan de andere kant van de deur een politieagente, ze heet Lyndsey ze zegt dat ze je persoonlijk kent.' vertelt de directeur me. 'Jha dat is waar ik ken haar, heel goed zelfs, maar waarom moet ik ondervraagt worden? stamelde ik. 'Wel, we weten niet waarom ze jou willen ondervragen, maar mevrouw klonk nog al zeker dat jij ondervraagt moest worden.' zei hij. 'Oke, is goed, laat haar maar binnenkomen.' Mevrouw Johnson liep naar de deur en opende hem. Ze deed teken naar iemand op de gang dat hij binnen mocht komen. Nog geen seconde later stond Lyndsey in de deuropening van de ziekenzaal. Haar blik stond op mij en was hard. Zonder haar harde blik van me af te wenden zei ze op een ijskoude toon: 'Meneer Nicholson, mevrouw Johnson. Zou u zo vriendelijk willen zijn om de ziekenzaal te willen verlaten? Ik kan mevrouw Lakerton wel alleen ondervragen.' Beide waren meneer Nicholson en mevrouw Johnson nogal van hun stuk gebracht door Lyndsey's ijskoude toon. Ze stamelden beide ja en waren zo snel als ze elk konden uit de ziekenzaal verdwenen. Lyndsey deed de deur achter hen dicht. Ze draaide zich terug om en keek me weer met de staalharde blik aan. Ze liep op me af en zette zichzelf op het bed tegenover me. Al gauw ging ze terug rechtstaan en begon ze te praten.

'Amaryl..., Amaryl..., Amaryl toch... Altijd dacht ik dat je zo een onschuldig meisje was..., tot gisteravond. Ik was zoals elke avond men patrouille ronde aan het doen met men patrouille wagen. En om ongeveer kwart na tien zag ik jou aan het huis van Looma, je was waarschijnlijk hallo en tot morgen aan het zeggen. Toen stapte je terug op je fiets en reed je naar huis. Dat vond ik normaal tot dat ik vanmorgen een telefoontje kreeg van Looma's ouders ze zeiden dat ze Looma om tien uur slaapwel hadden gezegd en dat ze haar vanmorgen om zes uur wilden wakker maken maar dat ze haar niet terug vonden. Raar vind je niet? Maar goed, vanaf dat moment hebben we de zoekactie naar Looma opgestart. En na een uur, om exact 7 uur 's morgens vonden we Looma's dode lichaam teug aan het strand bij de oude vuurtoren met een briefje waarop stond:

Hallo, geweldig dat jullie men bestie hebben gevonden, dood weliswaar...

-Getekend, Amy-

Dus na dit briefje, Amaryl, weet ik dat jij Looma hebt vermoordt...'