Stuck on an island (Dutch){Completed}

Hoofdstuk 1 : Bonus please!

'Amaryl?, Amaryl?!, AMARYL!!' riep mijn baas. 'Huh, wat?' vroeg ik enigszins verward. 'Je bent weeral aan het dagdromen! En kijk nu naar die rij wachtende klanten!' tikte ze me op de vingers. 'Amaryl, alsjeblieft, dit is je laatste werkdag als je die bonus nog wilt, dan moet je echt je best wel doen!' zei ze me op een enigszins strenge toon. 'Kom op, Alliana, ik doe men best echt wel!' smeekte ik haar op een bedroefde toon. 'Oke, oke, oke...' zei ze ontgoochelt. 'Maar dit is je laatste waarschuwing!' 'Ja, Alliana! Dankje!!' en ik gaf haar een dikke knuffel. 'Oke!, Hup hup hup begin er maar snel aan!' riep ze nog voor ze verder de keuken in liep. 'Pffft... Welkom bij STARBUCKS!' zuchtte ik tegen de eerste wachtende in de rij. 'Wat zal het zijn?' 'Eum... Een frappuccino met extra schuim!' 'Oke alstublieft, dat is dan $3,95. Bedankt en tot weerziens!'

Zo meer dan 5 uur verder...

'Bye Alliana! Nog bedankt voor de bonus!' riep ik haar na. 'Dat is graag gedaan en veel succes met je eerste schooldag morgen!' riep ze me nog na. 'Dankje!' riep ik nog snel uit beleefdheid. 'Pfft, nu nog 5 kilometer met men fiets naar huis rijden en dan men schoenen uit pyjama aan en men bed in het is per slot van rekening al 22:00 uur!' dacht ik bij mezelf. Ik fietste door zo snel ik kon. Ik fietste maar door en door en om sneller thuis te geraken reed ik via de straat van een van men beste vriendinnen. Ik reed voorbij Looma's huis en keek door het raam van de tweede verdieping waar haar kamer was. Ze zat aan haar bureau. Ik drukte op men remmen en sprong van men fiets. Ik pakte een kiezeltje van Looma's oprit en gooide het kiezeltje met brute kracht tegen haar slaapkamerraam. Ze trok haar gordijn opzij en keek naar buiten. Ze slaakte een kreetje zo te zien en peuterde het slot van haar raam open en opende het raam. 'Hey Amy! Wat doe jij zo laat nog op straat?' riep ze op een zachte toon. 'Ik had vandaag men laatste werkdag bij Starbucks voor het nieuwe schooljaar begon!' riep ik net zo zacht als zij terug. 'Oke leuk, maar rij maar snel terug naar huis voor men moeder ons betrapt!' riep ze op een kleine paniekerige toon 'Tot morgen!' zijden we tegelijk op monotoon. Ik stapte in sneltempo terug op men fiets en drukte op de pedalen. Er liep een man in zwarte kleren en een lange zwarte jas voorbij me. 'Mmm vreemd, voor zo'n kleren is het nu veel te warm!' dacht ik bij mezelf. Ik trapte door en toen reed de patrouillewagen van Lyndsey langs me heen. Ze zwaaide naar me en ik zwaaide terug. Toen trapte ik nog harder op de pedalen en fietste naar huis.

Na vijf minuten kwam Amaryl heelhuids thuis aan...

'Heey mam!' riep ik vanuit de hal. 'Ik heb eindelijk men bonus gekregen!' men moeder kwam over de overloop uit de living gewandeld en omhelsde me. 'Ooh lieve schat van me, ik ben blij dat je thuis bent ik vind het nog steeds niks dat je zo laat thuiskomt hoor!' zij ze op een ongeruste toon en ze drukte me nog steviger tegen zich aan. 'Ja mam!' kreunde ik. 'Maar kun je me nu alsjeblieft loslaten, want ik stik hier zo een beetje!' langzaam liet ze me los. En fluisterde ze me toe dat papa al lag te slapen en Toby men kleinere broertje ook. 'Oke.' fluisterde ik haar toe. En zachtjes rende ik de trap op. Opende de deur van men slaapkamer. Liep men badkamer in ging naar de wc, poetste men tanden trok men kleren uit en men pyjama aan en kroop in men bed. Men hoofd had het kussen nog niet geraakt of ik sliep al.