Kendime yatacak bir yer bulmam gerekiyordu. Sonunda boş çimenlik bir alan bulduğumda yıllar önce çöpten aldığım yastığı yere fırlatıp uzandım. Onu düşünüyordum. Uyuyamayacaktım. Biliyordum. Yastığı daha sonra almak üzere bir yere koydum ve yürümeye başladım. Gezecektim. Düşünerek. Biraz yürüdüm. Sonra gözüme derme çatma bir kulübe takıldı. Yaklaştım. Kapı olmadığından içeri girdim. Burada battaniyeler ve bir yastık vardı. Alçak tavanda küçük bir ampul etrafı aydınlatıyordu. Ve su... Su vardı. İki gündür susuzdum ve burada şişelerce su vardı. Terkedilmediği belliydi ama belki sahibi gelene kadar burada durabilirdim. Bir şişe suyu içtim ve iki şişe de yanıma aldım. Battaniyelerin üzerine oturdum ve birini üstüme çektim. Burası düşünmek ve kendi moralimi bozmak için fazla güzeldi ama yapacak başka bir şey yoktu. Ne olmuştu bugün? Tanımadığım bir kızın intihar etmesini engellemiş, intihardan vazgeçmiş, kızın peşinde tüm gün dolaşmış ve sonra bana sinirlenince nedenini merak etmiştim. Ne kadar tuhaftım. Ben bunları düşünürken içeri biri girdi.
