Schaamteloos verleid

13.

Soepel tilde Ethan Lindy zijn armen. Met zijn mond bedekte hij de hare, en ze sloeg haar armen gewillig om zijn schouder om zijn diepe kussen te kunnen beantwoorden. Ze voelde hem prutsen aan het veerslot van het hek voor zijn huis. Even later liep hij verder. Voor de deur zette hij haar weer neer.

Zonder zijn mond van de hare te halen, grabbelde hij in zijn zak naar de huissleutel, maar toen hij die eindelijk gevonden had, rukte hij zijn mond los van de hare. "Sorry," zei hij. "Ik had een vrije hand nodig om die sleutel te vinden."

"Geeft niks. Waarschijnlijk brengt het ongeluk als je een vrouw over de drempel draagt die niet je bruid is." Zodra ze dat had gezegd, had ze er al spijt van. Dat klonk wel heel zielig.

Ethan leek het niet te horen. Hij opende de deur en deed de lamp aan. Een zachtgele gloed verspreidde zich door de hal.

Lindy liep achter hem aan en zag dat er niet veel was veranderd sinds het overlijden van zijn moeder, behalve dan dat het huis nu kil aanvoelde. Ze wist dat hij regelmatig iemand liet komen om schoon te maken, maar toch heerste er een trieste sfeer, alsof het huis stond te wachten op een nieuw gezin.

In de keuken haalde hij twee wijnglazen uit een kastje en uit de koelkast pakte hij een fles champagne. Daarna liep hij terug naar de hal. Ze volgde in zijn kielzog.

"Champagne?" vroeg ze. "Hebben we iets te vieren?"

"Zo zou je het kunnen zeggen." Voor de deur van zijn vroegere slaapkamer bleef hij staan. Ze wist dat zijn moeder die op een gegeven moment had veranderd in een logeerkamer, maar waarschijnlijk voelde hij zich daar nog steeds het meest op zijn gemak.

Toen opende Ethan de deur en liet haar voorgaan. Zodra hij het licht aandeed, snakte Lindy naar adem. De hele kamer stond vol bloemen.

Nadat hij de wijn had neergezet, liep hij het kleine vertrek door om alle kaarsen aan te steken voor hij weer op haar af kwam en de lamp uitdeed. Nu werd de kamer alleen nog verlicht door het warme, flikkerende licht van de kleine vlammetjes.

Achter haar oogleden prikten de tranen. Ineens begreep ze waarom ze zo lang had gewacht. Zo zou de eerste seksuele ervaring van ieder meisje moeten zijn. "O, Ethan," zei ze ademloos. "Dankjewel."

"Ik heb nog helemaal niks gedaan." Ze smolt bij het zien van zijn grijns. Hij trok aan haar hand, zodat ze in zijn armen belandde. "Je hebt veel te veel kleren aan."

"Jij ook," fluisterde ze.

Vandaag droeg ze een eenvoudig zomerjurkje met knopen aan de voorkant, die Ethan al snel had losgemaakt. Hij duwde de jurk van haar schouders, zodat ze slechts gekleed in haar beha en slipje voor hem stond. Daarna deed hij haar bril af en legde hem op het nachtkastje.

Met moeite onderdrukte ze de neiging zichzelf met haar armen te bedekken. In plaats daarvan strekte ze aarzelend haar handen uit naar zijn poloshirt en maakte de paar knoopjes open, voor ze het uit zijn broek trok. Toen de achterkant van haar hand over zijn blote buik streek, zoog hij zijn adem scherp in. "Zal ik je een beetje helpen?"