5.

805 8 0
                                    


Met een ruk bleef hij staan, te geschokt om te reageren. Dacht ze dat hij geen belangstelling voor haar had gehad? Lieve hemel. Hoe blind kon een vrouw zijn? Hij wist zeker dat hij voldoende signalen had afgegeven. Maar zij had zich steeds dieper in haar boeken begraven en hem genegeerd.

"Dat neem ik jou niet kwalijk," zei ze wat zachter. Rusteloos plukten haar handen aan de truttige rok waarin ze zich had verkleed. "Ik ben niet opwindend, dat is nou precies het probleem." Moeizaam slikkend hief ze haar hoofd naar hem op. "Ik ben maagd. Ik ben achtentwintig, en mijn enige kans op een huwelijk was al verkeken voor we bij het altaar stonden. Ik wil me niet de rest van mijn leven afvragen hoe het is om de liefde te bedrijven."

Hij wist niet wat hij moest zeggen. Hij kon haar moeilijk vertellen dat ze hem altijd al had opgewonden. Dat hij alleen al bij de gedachte dat hij haar minnaar zou worden, net zo hitsig werd als toen hij nog een tiener was. Als hij dat zou zeggen, zou ze waarschijnlijk denken dat hij haar in de maling nam en hem wegsturen. Hij kon het nauwelijks geloven.

En toch... Uit de toon waarop ze het had gezegd, maakte hij op dat ze het echt meende. Lindy was zo slim als wat. Ze was ontegenzeggelijk knap, op een hele natuurlijke manier. Niet zoals mensen als Mandy Briggs, die konden niet aan haar tippen. Maar zij dacht dat ze lelijk was. Lelijk! Hij kon het gewoon niet geloven.

Voorzichtig vroeg hij: "Weet je het zeker, Lin? Je maagdelijkheid zou op een goede dag een waardevol geschenk kunnen zijn voor de juiste man. Ik geloof niet dat je hier goed over hebt nagedacht -"

"Je wilt me niet." Haar smaragdgroene ogen glinsterden door de tranen die erin opwelden en zachtjes over haar wangen naar beneden biggelden. "Het geeft niet, Ethan. Laten we maar vergeten dat ik het heb gevraagd. Het spijt me dat ik je in verlegenheid heb gebracht." Ze draaide haar hoofd van hem af, en hij zag dat haar kleine handen zich krampachtig om het ruwe hout van de balustrade klemden.

Het liefste had hij geroepen: Kom mee, vrouw. Op naar het dichtstbijzijnde matras! Maar hoe moeilijk hij het ook kon geloven, hij wist dat ze zich echt zorgen maakte over haar aantrekkingskracht.

Vlug liep hij naar de balustrade toe en legde zijn handen op haar schouders. Haar spieren voelden aan als touwen die grondig in de knoop zaten, zoals de touwen die hij meenam op zijn afdalingen in de diamantmijnen. Zachtjes begon hij ze te masseren. Ondertussen fluisterde hij in haar oor: "Als je helemaal zeker van je zaak bent, wil ik dolgraag je eerste minnaar zijn."

Alleen al het hardop uitspreken van die woorden, deed een rilling van verlangen over zijn rug gaan. Hoe zou het zijn om haar daadwerkelijk naakt en blozend in zijn armen te houden?

Lindy stond doodstil onder zijn handen. "Weet je het zeker? Want als je het niet wilt, zal ik het je heus niet kwalijk nemen -"

"Niet willen?" herhaalde hij ongelovig. Hij liet zijn grote, ruwe handen over haar armen naar haar veel kleinere handen glijden en maakte ze voorzichtig los van de balustrade.

Hij draaide haar om en trok haar dicht tegen zich aan, zodat zijn harder wordende lichaam tegen de zachte V-vorm van haar dijen drukte. Zijn stoutste dromen stonden op het punt tot leven te komen, en hij moest even zijn ogen sluiten en diep ademhalen voor hij verder kon gaan. "Voelt dit als een man die jou niet wil?" vroeg hij schor.

"Wat..." Haar ogen werden groot. "O!"

Wrang grinnikend probeerde Ethan zijn zelfbeheersing te bewaren. Wat was ze onschuldig. Hoe kon ze al die jaren zo onschuldig zijn gebleven? Langzaam hief hij zijn hand op. Hij nam de bril van haar kleine, rechte neusje en legde hem op de tafel naast hem. "Ik ga je kussen," vertelde hij, neerkijkend op haar gezicht dat zo verleidelijk dicht bij het zijne was.

"O-oké." Onmiddellijk sloot ze haar ogen en hief haar gezicht naar hem op.

Een verrassende golf tederheid overspoelde hem, en hij liet zijn mond naar de hare zakken. Voor hij die echter bereikte, werd hij afgeleid door haar lieve, kleine oorschelp, die erom vroeg geliefkoosd te worden. Hij drukte kleine kusjes op de tere huid en nam haar oorlelletje in zijn mond om er zachtjes op te zuigen. Tot haar handen omhoog gleden over zijn nek en zich in zijn haar begroeven.

Schaamteloos verleidWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu