Schaamteloos verleid

6.

Stevig drukte hij haar hoofd tegen zijn schouder aan en hij trok een spoor van kusjes van haar oor naar haar slaap. Met open mond bewoog hij langs de tere lijn van kaak. "Weet je wel," mompelde hij tegen haar huid, "hoeveel jaar ik me heb afgevraagd hoe je smaakt..." Zacht beet hij in de huid onder haar kaak en hij voelde haar huiveren, "...op dat plekje?"

Lindy maakte een zacht geluidje achter in haar keel. Haar vingers verstrakten in zijn haar, en hij stond toe dat ze zijn mond naar de hare trok. Op het moment dat zijn lippen de hare bedekten, volgde hij de zachte ronding van haar lippen met zijn tong. Hij dwong haar mond open, zodat zijn tong naar binnen kon glippen. Daarmee maakte hij een einde aan zijn voorzichtige liefkozingen. Hij stortte zich in de zoetheid die zij aanbood.

Onmiddellijk voelde hij haar lichaam slap tegen het zijne vallen, en hij wist dat ze zich helemaal aan hem had overgegeven. Die wetenschap gaf hem een bijzonder politiek incorrect, mannelijk superioriteitsgevoel.

Lindy zou de zijne worden.

Met een trage, zelfverzekerde beweging liet hij een grote handpalm van haar rug naar haar borstkas glijden om hem uiteindelijk over de zachte, warme ronding van een borst te leggen...

Toen Lindy zich met een verbaasde kreet losrukte, zag hij dat haar ogen zo groot waren als schoteltjes. Haar pupillen waren zo verwijd, dat haar ogen zowat zwart leken.

O, hemel. Hij was vergeten dat hij het kalm aan moest doen.

"Het spijt me. Ik wilde me niet lostrekken." Lindy struikelde bijna over haar woorden toen ze weer een stap naar hem toe deed. Met een hulpeloos gebaar vervolgde ze: "Je liet me alleen een beetje schrikken."

Ondanks zijn lichamelijke ongemak moest hij glimlachen. Hij was enorm groot en hard, zó opgewonden, dat het werkelijk pijn deed om haar los te laten. Toch dwong hij zichzelf om dat te doen. "We gaan niet meteen met elkaar naar bed." Zijn stem klonk vreemd, donker en ruw. Hij wist niet zeker wie hij probeerde te overtuigen: haar of zichzelf.

"Je bent... eh, nee?" vroeg ze teleurgesteld. Haar mond was rood en gezwollen, haar ogen stonden nog steeds zacht en donker.

Omdat hij precies wist hoe ze aanvoelde, moest hij zijn handen tot vuisten ballen om te voorkomen dat hij haar opnieuw naar zich toe zou trekken.

"Nee," zei hij kordaat. "Dat doen we niet. Ik ga je niet opjagen. De eerste keer van een vrouw moet bijzonder zijn. Gedenkwaardig. En dan bedoel ik niet dat je je later de achterbank van een auto herinnert," voegde hij er met een grijns aan toe.

Ook al speelde er een vage glimlach om haar mond, ze zag er nog steeds verbijsterd uit. Haar mond stond een stukje open, en haar borst ging zwaar op en neer toen ze met het puntje van haar tong over haar lip streek. Vermoedelijk wist ze niet eens dat ze een bijzonder verleidelijk gebaar maakte. "Wanneer gaan we dan, eh..."

Hoofdschuddend zei hij: "Dat is voor mij een weet en voor jou een vraag." Hij kon de verleiding niet weerstaan een kus op haar perfecte neusje te drukken. "Daar kom je wel achter als de tijd er rijp voor is."