-"Mary, Mary. Kendine gel!" Yüzüme sağlam bir tokat geçiren Harry sayesinde yanağımı tutarak doğruldum.
-"Yavaş ol ayı!" Harry kolumdan tutarak beni yerden kaldırdı ve koltuğa oturdu.
-"Ne oldu bana?" Dedim başımı tutarak. Çok fena zonkluyordu.
-"Ayağa kalktın ve ruh emiciye çok fazla yaklaştın. Nerdeyse seni öpüyordu. Tabii Godric tam zaman'ında yetişip onu ısırarak öldürmeseydi. Bir yılan zehrinin onu öldürebileceğini hiç düşünmemiştim. Godric gerçekten çok ama çok zehirli olmalı."
Kucağımda dolanmış yatan Godric'i elime alıp kafasını öptüm.
-"teşekkürler Godric."
-"Görevimisssss" bir yılan ne kadar gülümsiyebilirse o kadar gülümseyip geri kucağıma yattı.
Bende etrafa baktım. Tren yine hareket ediyordu ve Harry hiç bayılmışa benzemiyordu, sanırım ruh emici benimle çok ilgilendi. Yer baktığımda ruh emici yerde yatıyordu.
-"Hey Remus, şu ruh emiciyi anahtarlık yapabilirmiyim?"
Ron ve Hermione büyü kelimesini sansürlemişim gibi baksalarda Harry ve Remus buna alışkındı.
-"Naparsan yap Mary! Ama şunu bil ki onu asla evime sokmam."
-"İyi bee" ruh emicinin yanına gidip onu bir büyüyle küçülttüm ve elime aldım. Çok kötü kokuyordu ve çok iyrenç bir his veriyordu. Yinede çantamdan anahtarlığımı çıkarıp ruh emicinin kafasına sapladım.
-"Bana bulaşmıycaktın!" Dedim ve Harry'e döndüm.
-"Hey Harry sen bana şu sarı sıçana ne olduğunu anlatmadın. Tekvandoya de-"
-"Tekvandoya mı gidiyorsunuz!?" Dedi Hermione. Sözümü kestiği için ona ters ters baksamda Harry sırıtıyordu.
-"Evet, ben gidiyorum. Ama Mary ilk günden bıraktı. Ve senin deyiminle sarı sıçan o gün sen dersten çıkınca öğretmenin yanına gidip garip konuşma tarzıyla şöyle dedi." Hocciiiiiğaaaam! O kız br cıdı bıkın bını ne yıptı!"
Hoca onun kafayı yediğini düşünüp ailesini aradı. Zaten birdahada gelmedi."
-"OMG! Ne kadar mutlu oldum bilemezsiniz! Pis sıçan layıkını buldu."
Remus inanamıyormuş gibi bana baktı.
-"Bir muggle'a büyü mü yaptın Mary!" Dedi kaşları çatılmıştı ve hayalkırıklığıyla bana bakıyordu.
-"Napsaydım? Gelip karnımın ortasına tekme attı. Kan kustum resmen!"
Hermione bir Remus'a bir bana bakıyordu.
-"Ne yani, okul dışında büyü yapabiliyor musun?"
Meraklı bakışlara göz devirerek elime telefonumu alarak hayla açık olan videoyu kapattım ve favorilere ekledim. Bu sırada Harry benim hakkımdaki şeyleri onlara anlatıyordu. Salak jojuk! Farede burda.
Kafamı kaldırıp peter'e baktım. Kulak kesilmiş dikkatle dinliyordu.
-"SUS !" Harry şaşkınca bana bakarak sustuğunda Ron'un yanındaki fareyi aldım.
-"Ron bu fareyi öldürsem, naparsın? Yada vazgeçtim öldürmiycem. İlk derisini yüzücem sonra ızgarada pişirip yarısını Godric'e yarısını Şu turuncu kediye yediricem sonra onları kusturup bunu toprağa gömücem ve üstüne tranbolin kurucam ardından onu Ordan alıcım ve denizdeki köpekbalıklarına yediricem."
Pisikopat bir katilsin sen diyordu Ron'un yüzü adeta.
Remus'a döndüm ve farenin kafesini kucağına koydum.
-"Şu fareye bu kompartmanda olan her şeyi unutturur musun? Remus? Lütfen soru sormayın ve birdahada benim hakkımda konuşacağınız zaman yada önemli bir mesele yarın sizi götüreceğim yerde konuşun tamam mı?"
Kafalarını salladılar. Remus'ta sorgulamadan Peter'in hafızasını sildi. Bende yine telefonuma gömülüp Wattpat'den Varry ship'inin hikayesini okumaya başladım. Hayatımda böyle saçma ship görmedim. Benim favorilerim Drapple ve Rhicken . Ama favorilerinin favorisi diye sorarsanız tabiki Mutella derim.
Çünkü Nutella benim ilk aşkım.
