"-Anlıyorum..." dedi Malfoy Dumble'a yavaşça.
"-Akıllıca bir plan" dedi Dumble ifadesis bir sesle hala Malfoy'un gözlerinin içine bakıyordu.
-"Çünkü eğer Harry" Malfoy abiciğime keskin bir bakış attı.-" Arkadaşı Ron ve tabiki Mary bu kitabı keşfetmese , bütün suç Ginny Weasley'nin üstüne kalabilirdi ve kimse onun kendi iradesiyle hareket etmediğini kanıtlayamazdı..."
Malfoy tek kelime etmedi. Yüzü aniden maske görünümü almıştı.
-"Düşünsene bir , işte o zaman neler olurdu... Weasleyler önde gelen safkan ailelerimizden biri. Kendi kızlarının Muggle'lara saldırdığı ve onları öldürdüğü ortaya çıksa, bunun Arthur Weasley ve onun Muggle Koruma Yasası üzerindeki etkisi ne olurdu düşün . Güncenin ele geçmesi ve Riddle'ın anılarının içinden silinmesi büyük şans . Yoksa sonuç ne olurdu kim bilir..."
Malfoy hazretleri zorla konuştu.
-" Büyük şans " dedi kaskatı bir edayla."
Sonunda Harry Dobby'nin ne demek istediğini anlamış kafasıyla onaylıyordu.
-"Güncenin nasıl Ginny'nin eline geçtiğini öğrenmek istemiyor musunuz Mr Malfoy?" dedi Harry.
Lüsyüs hızla ona döndü
-"Nereden biliyim ben küçük, aptal kızın onu nasıl ele geçirdiğini?" dedi.
Lusyüs'ün yanına gittim.
-'Yalnız Lüsyüs Malfoy , bilmek istiyor musun diye sordu. Biliyor musun diye sormadı. Bütün Malfoyların kulaklarında sorun var herhalde."
Ben böyle diyince Mr Lusyüs sinirden dişini sıkarak bana baktı. Ama ben sakin sakin gülümsedim.
-"Çünkü bunu ona siz verdiniz." dedi Harry benim söylediklerime gülerken.
"Flourish ve Blotts'ta . Onun eski Biçim Değiştirmi kitabını aldınız ve günceyi gizlice içine yerleştirdiniz değil mi?"
Lusyus ellerini yumruk yapıp açtı.
"-İspatla" diye tısladı.
"-Ah, işte bunu kimse başaramaz."dedi Dumbledore Harry'e gülümsiyerek.
-"Yooo ben başarırım. Unuttunuz mu ben Mary'im . Hiç bir şey imkansız değildir."
Cebimden telefonumu çıkarttım.
Ve salladım. Sallarkende piskopatça sırıttım.
-"Her şey bu Muggle aletinin içinde saklı. En küçük yanlışınızda siz gidersiniz azkabana. Ben gider lunapark'a."
Sinirle bana baktı . sinirden yüzü kızarmış. Elleride sıkmaktan neredeyse kanıyordu.
Harry ve Dumbledore'da sırıttı.
-"Öte yandan Lusyus aman Lucius , sana bundan böyle Lord Voldemort'un eski okul eşyalarını başkalarına vermemeni tavsiye ederim. Eğer bu bir daha tekrarlanırsa Mrs Potter'ın bunu sihir bakanlığına kanıtlıyacağına eminim."
Bana dönüp gülümsedi.
Lusyüs bir süre öylece durdu . Onun sağ elinin bir an asasına ulaşmak istermiş gibi kıpırdadığını görünce telefonumu ona sırıtarak salladım.
Bana sinirle baktı ve ev cinine döndü.
-"Gidiyoruz, Dobby!"
Kapıyı sertçe çekip açtı ve cin koşarak yanına geldiğinde onu kapıdan dışarı tekmeledi.Dobby'nin koridor boyunca ciyakladığını duyabiliyordu.
-"Profesör Dumbledore şu günceyi Mr Malfoy'a geri verebilir miyim,lütfen?"
"-Elbette Harry ," dedi Dumbledore sakince ."Ama elini çabuk tut. Şölen var , unutma."
Harry günceyi alıp kapıdan fırlayınca Dumble'a kısa bir selam verip arkasından fırladım.
Merdivenlerin başındalardı. Hemen yanlarına koşturdum.
-"Mr. Malfoy size bir şey getirdim. "
Kahkahamı tutamadım. Çünkü Mr Malfoy kokuşmuş çorabın kokusunu alınca yüzünü buruşturdu.
Lusyus çorabı yırtıp günlüğün üzerinden çıkarttı.kenara fırlattı ve öfkeyle bir günceye birde Harry'e baktı.
-"Bu gidişle senin sonunda layığını bulan ailen gibi olacak Potter," dedi usulca. " Onlar da her şey-"
Lucius Malfoy'un önüne geçip asamı ona doğrulttum.
-"Eğer tek kelime daha edersen Lusyus, asamla sana lanet göndermek yerine Sihir bakanlığına kanıtımı gönderiririm. Sende layığını bulacak ailen gibi askabanda bir ömür geçirirsin."
Dişlerini gıcırdatarak arkasına döndü.
"-Gel Dobby. Gel dedim.!"
Ama Dobby kımıldamadı. Elinde Harry'nin iğreç , yapış yapış çorabını tutuyor, ona sanki paha biçilemez bir hazineymiş gibi bakıyordu.
-"Sahip Dobby'e çorap verdi. ", dedi hayretle."sahip onu Dobby'ye verdi.
-"Ne? " dedi lusyus sinirle .
-"Dobby'nin bir çorabı var. Sakip attı. Dobby 'de tuttu. " inanamıyormuş gibiydi." Dobby özgür."
Lusyus Dobby'ye bakar halde dondu kaldı. Sonra Harry'nin üstüne atladı.
-"Bana bir hizmetkara mal oldum çocuk!"
Kahraman Dobby bir anda bağırdı.
"-Harry Potter'a zarar vermiyeceksin! "
Bir gümbürtü duyuldu ve Mr Malfoy arkaya doğru uçtu. Merdivenlerden üçer beşer düşerek slttaki zemine yığıldı. Ayağı kalktı yüzü mos mor kesilmişti. Asasını çıkardı. Ama Dobby uzun parmağını tehditkar bir şekilde salladı.
-"Şimdi gideceksin, Harry Potter'a dokunmıycaksın!" dedi tehditkar bir şekilde.
Lusyus'un başka seçeneyi yoktu. Üçümüze tepesi atmış, son bir bakış fırlattı. Pelerinini omzuna atarak hızla yürüyüp gözden kayboldu.
