i'm adopt ✔

_25_

p.o.v Louis.

ik vind het zo erg. Niall is echt depressief. en dan die foto. ze zag er zo slecht uit. ik geef veel om Sofie en dan is dit echt verschrikkelijk.

we zitten nu met zijn 3e in een politiewagen aan het zoeken. we weten alleen dat ze ergens in een loods is. maar meer weten we niet. we rijden door veel straten op zoek naar loodsen. we weten wel haar naam maar ze woont niet in een loods. 'we kunnen ook naar haar huis en dan zorgen dat ze zegt waar Sofie zit' zegt een van de politie agenten.

wow dat we daar nu pas aan denken. zijn we dan echt zo hersenloos? iedereen knikt en gelijk rijden we door naar haar huis. daar aangekomen ziet het er vrij verlaten uit. maar het is het proberen waard. alle 5 stappen we uit de auto en lopen naar de deur. ik vind dit toch nog vrij spannend.

een politieagent belt aan en niet veel later staat het meisje in de deuropening. ze schrikt zodra ze ons ziet. 'omg One Direction staat voor mijn deur' zegt ze hyper. we kijken haar boos aan. 'we willen u graag ondervragen, dus u komt mee naar het politiebureau' zegt de agent. gelijk kijkt het meisje wat minder blij. 'waar is Niall' vraagt het meisje. 'waarom zou je hem willen zien, je wou toch dat hij zou stikken, en je vond hem lelijk' antwoord ik bot.

en toen was ze stil. het meisje sluit de deur en loopt achter ons aan naar de auto. ik moet bij Harry op schoot omdat er ander te weinig plek is. 'Larry' roept het meisje gelijk. 'hou jij je mond maar' antwoord ik weer bot.

aangekomen bij het politiebureau mogen wij ook mee in de overhoorkamer. of hoe dat ook heet. ik heb niet veel met politie te maken. met zijn 6e lopen we naar binnen. 'oke, ik denk dat je wel weet waarom je hier bent' zegt de agent. het meisje schud haar hoofd. ontkennen heeft geen zin.

'geef Niall zijn dochter gewoon terug' roep ik hard. 'oo ja dat, ja dat ben ik ja' zegt ze met een enge glimlach. 'maar haar terugkrijgen, zit er niet in, ze heeft me voor schud gezet en daar mag ze voor boeten' antwoord het meisje. 'als je een echte directioner bent, geef je haar terug, Niall gaat kapot, en we geven geen shows of niks' zegt Liam rustig. 'ik ben een echte directioner, maar ik houd ook van mijn reputatie' zegt ze.

echt ik zou nu zo graag haar aanvallen en zorgen dat ze alles gelijkt opbiecht. 'we verzoeken u nu te zeggen waar het meisje zit' zegt een politieagent. hun zijn altijd wel echt heel beleefd. ik zou dat niet kunnen. 'ik vertel jullie helemaal niks' zegt het meisje koppig. 'dan bellen we je ouders' zeg ik gemeen. gelijk kijkt het meisje onze kant op. 'nee, bel niet mijn ouders, ze vinden dat ik een geweldig kind ben, laat mijn ouders erbuiten' zegt ze smekend.

'als jij ons naar Sofie lijd, vertellen we je ouders niks' zeg ik. ze knikt en met zijn alle lopen we weer naar de auto. dit keer kiezen we voor een bus. 'ik ben vergeten haar vandaag middageten te geven' zegt ze heel gemeen. ik zucht een keer en probeer me er niet aan te irriteren. 'eerst halen we Niall, hij zal er wel bij willen zijn' zeg ik. de agenten knikken en dan rijden we naar ons huis.

p.o.v Niall.

na veel te lang wachten komen de jongens eindelijk terug. 'Niall, kom snel, we gaan naar Sofie' zegt Louis blij. naar Sofie. gelijk spring ik van mijn bed en ren ik naar het busje. en dan stopt mijn adem voor een paar seconden. daar staat het gemene meisje.

ik wil me omdraaien maar denk dan weer aan Sofie. alles voor Sofie. ik kijk naar het meisje en geef haar een boze blik. met zijn alle stappen we in de bus en rijden we lang. echt te lang. na 2 uur rijden ze we er. ik spring uit de auto en wil gelijk de deur van de loods openmaken als ik word tegen gehouden door de politieagenten.

'we gaan eerst' zegt hij. ik knik en laat de politieagenten naar binnen lopen. daarna ga ik er gelijk achter aan. 'veel succes' zegt het meisje nog. echt, ik haat haar nu al. en zichzelf een directioner noemen is een schande voor de rest van onze fans. we gaan een hoop gangen door. 'Sofie' roep ik hard. alleen er word niks terug geroepen. dadelijk heeft ze ons erin geluisd. is Sofie hier niet.

weer lopen we veel deuren door. en dan hoor ik iets. zonder het te vragen ren ik op het geluid af. 'Niall, je moet bij ons blijven' hoor ik een van de politieagenten nog roepen. ik ren gewoon door. ik kom voor een deur te staan waar groot op staat 'niet betreden'. maar van hier binnen komt het geluid. voor Sofie moet ik het toch doen.

het is niet echt een duidelijk geluid. alleen ik ben niet echt een durfal. dadelijk zijn daar gevaarlijke mensen. ik heb niet echt keus he. ik leg mijn oor tegen de deur om te luisteren naar het geluid. ik hoor iemand zingen. een wel heel bekende zangstem. ze zingt Little Things. zo snel ik kan stamp ik de deur in.

daar ligt ze. op een vies matras. de tranen in haar ogen. haar hele gezicht verwoest. dunner als dat ze al was. met tranen in mijn ogen ren ik op haar af. 'Sofie' zeg ik zacht. 'N-Niall' zegt ze zacht. ik glimlach zwak en til haar op. het boeit me echt niks meer wat mensen nu zeggen.

Deel 25
Ze is weer terug
Xxx de schrijver van dit boek