i'm adopt ✔

_9_

p.o.v Sofie

Niet veel later gaat de bel. Zo snel als ik kan ren ik naar beneden waar de jongens staan. 'heey Sofie' zegt Louis meteen. 'hooi, jongen met de blauwe ogen en leuk haar' zeg ik. Allemaal lachen ze. 'Louis' zegt hij tegen mij. 'nee je bent jongen met blauwe ogen en mooi haar' zeg ik terug. 'en ik dan' vraagt Niall jaloers. 'jou ogen zijn blauwer en ik houd meer van blond, dus Niall is schattiger' antwoord ik.

Met zijn alle lopen we naar binnen waar we op de bank gaan zitten. Ik ga dicht bij Niall zitten want nog steeds houd ik niet van vreemde mensen. Niall slaat zijn arm om me heen en zo proberen de jongens een gesprek te beginnen. Maar veel antwoorden geef ik niet. Als ze veel van mij weten kunnen ze dat tegen mij gebruiken. Dus ik wil ze eerst beter leren kennen en dan denk ik er over na, ook al doe ik dat nu ook.

'Sofie, reageer even op de jongens' zegt Niall na een tijdje. Snel schud ik mijn hoofd. 'ze praat niet graag met vreemde. Ze moet jullie eerst beter leren kennen' zegt Niall. Alle 3 knikken ze en dan praten ze nog even terwijl ik aan te veel dingen denk. Hoe zou mijn toekomst eruit zien? Er zou zo veel kunnen gebeuren. En zou ik hetzelfde zijn als hoe ik nu ben? Wanneer moet ik naar school? Ik denk echt aan te veel.

Rond half 6 gaan we met zijn alle eten. We eten iets van aardappels met groente en vlees. Ik ga naast Niall en de muur zitten en schep 3 aardappels op. Iedereen kijkt me raar aan als ik begin met het eten van de aardappels. Na de aardappels schuif ik mijn bord weg en gelijk kijkt iedereen me nog raarder aan. 'Sofie, je moet meer eten, je bent niet dik' zegt Niall. 'wel waar' antwoord ik terug. 'je moet meer eten, hoe deed Femke dat altijd' vraagt hij. 'ja, dat ga ik jou dus mooi niet vertellen sukkel' antwoord ik.

'ga maar even naar boven, wat aardig praten mag wel' zegt hij nog steeds rustig. Dat is echt een wonder. Hoe kan hij zo rustig blijven? Maar dat vind ik wel fijn. Ik word bang als mensen schreeuwen. Ik sta op en loop naar mijn kamer. Daar ga ik op mijn bed zitten. Wat moet ik nu gaan doen? Oo ja er ligt nog wat speelgoed in de kast boven. Het meeste ligt beneden maar mijn tekenspullen liggen boven. Ik pak de spullen en ga dan aan mijn bureau zitten waar ik begin met tekenen. Ik teken Niall. Eerst teken ik met blauw de ogen, dan met geel zijn haar, en met zwart de rest.

Ik vind dat die best wel goed is gelukt. Ik teken er een hartje bij en dan zet ik mezelf erbij. Ik teken met dezelfde kleuren mezelf. Ik lijk best wel veel op Niall. Ik heb namelijk ook blond haar en blauwe ogen. Mijn ogen is het enige wat ik mooi aan mezelf vind. Bij Niall vind ik dat ook het mooiste. Onder aan het blaadje schrijf ik met moeite 'voor Niall'.

Dan leg ik de tekening weg en begin aan een nieuwe. Nu teken ik een hondje. Die wil ik al heel lang een. Maar mijn ouders wouden er nooit een en in het weeshuis mocht het niet. Tijdens het tekenen komt Niall binnen. Ik kijk niet om en concentreer me gewoon op de hond. 'die heb je mooi gemaakt' zegt hij tegen mij wijzend naar de tekening van Niall en mij.

Ik knik en ga weer verder. Hij pakt de tekening en bekijkt hem goed. Hij wil weglopen met de tekening maar ik kijk hem boos aan. 'geef terug' zeg ik boos. Hij kijkt me raar aan en legt dan de tekening terug. 'je mag weer naar beneden komen hoor' zegt hij. Ik knik en loop samen met hem naar beneden waar de jongens nog steeds zijn.

We lopen naar de keuken waar een bord staat met een briefje met mijn naam erop. Hij ligt helemaal vol met eten. Oke niet helemaal, een kwart. Maar nog steeds, het is veel te veel. 'ik eet dat niet op hoor' zeg ik bot terug. Ook al ben ik 6, ik kan heel volwassen zijn. Maar ik kan ook echt ineens het brein van een baby hebben. Dat is gewoon soms dan word ik graag opgepakt en gedragen. Of gewoon bij iemand op schoot zitten. Niall zet me op de stoel en dan maakt hij iets vast waardoor ik niet weg kan.

'ik eet het niet op hoor' zeg ik nog een keer. 'dat moet jij weten, maar je gaat niet weg voordat je het hebt opgegeten' zegt hij rustig. Niall loopt de keuken uit en dan zit ik alleen met het bord eten in de keuken.

Hooi.deel 9
Sofie veranderd in gedrag😜
Xxx de schrijver van dit boek