i'm adopt ✔

_20_

p.o.v Sofie

 Na 2 minuten komt hij de keuken uitgelopen met zijn hele mond onder het eten. 'oo ja Sofie, we gaan over 2 dagen op tour, na de tour ga je naar school' zegt Niall met volle mond. 'hoe lang duurt die tour' vraag ik net wat minder vrolijk. Ik wil niet weg van dit huis. dan moet ik zeker in zo'n bus gaan wonen. Ja ik heb wel wat verstand van touren. 'we gaan 3 maanden op tour, en dan mag je naar school' zegt hij sarcastisch blij. 'ja, joepie' zeg ik met een verveeld gezicht. 'dus we gaan dadelijk jou spullen inpakken' zegt Niall. Ik knik en loop dan naar de keuken. Oo wacht, ik heb geen honger. Snel loop ik weer uit de keuken.

 'jij kan snel eten' zegt Liam gericht op mij. 'hou je kop' zeg ik. 'Sofie, praat wel even normaal tegen Liam' zegt Niall. 'ik mag hem niet' zeg ik. ik lach kwaadaardig en loop dan naar boven gevolgd door Niall. 'je eet dadelijk' zegt hij tegen mij. 'dat zien we dan wel' antwoord ik. samen lopen we naar boven waar we mijn spullen inpakken. 'weet je dat jij niet zo erg bent als dat ik dacht' zeg ik tijdens het inpakken van mijn spullen. 'dat vind ik aardig om te horen, ik vind dat je echt heel veel aardiger bent geworden tegen mij' antwoord hij.

Na een half uur rondkijken is alles wat ik nodig heb ingepakt. Ook heb ik een rugzak met mijn telefoon, oplader, oortjes, en mijn knuffelbeer. Ja ik ben brutaal. Maar als mijn knuffel niet bij me is dan voel ik me niet veilig. Het is een beertje die een hartje in zijn hand heeft. de beer is wel helemaal vies na al die jaren. Maar hij blijft de beste.

Niall draagt de koffer en ik de rugzak. We hebben nog wel wat dingen boven laten liggen voor vanavond. Beneden aangekomen is alles weer schoon. 'goed gedaan' zeg ik. 'bedankt' antwoorden ze in koor. Moe plof ik op de bank neer. 'en waarom moest ik er zo vroeg uit' vraag ik doelend op Niall. 'omdat ik je miste' zegt hij. 'rotkind' floept eruit. 'oo jaa' vraagt hij met een lach. Ik weet niet waarom.

 Hij loopt op me af en tilt me op waarna hij naar buiten loopt. 'nee Niall' roep ik. het enige wat hij doet ik lachen. En nu hang ik boven het water. Het lijkt net een vrije val. Je weet niet wanneer je nat zal worden. Een paar seconden later laat hij me los waardoor ik in het ijskoude water lig. En bedankt.

 'Niall dat was niet aardig' zeg ik wanneer ik boven kom. Maar het enige wat hij doet is lachen. 'nu ben je al helemaal een rotkind' zeg ik. hij loopt naar me toe en helpt me uit het water. Gelijk ren ik naar binnen waar ik andere kleren aandoe. Zodra ik beneden aankom zit Niall daar nog steeds lachend. 'ik heb het nog steeds koud' zeg ik. maar hij begint alleen maar harder te lachen. Ik loop naar hem toe en plof hard neer op zijn schoot. 'je bent echt gemeen' zeg ik kinderachtig. Hij knuffelt me stevig waardoor ik het al weer wat warmer krijg. 'nu goed' vraagt hij. Ik knik en ga dan van zijn schoot af.