PARTNER IN BED
❤❤❤
TILA umaalingaw-ngaw sa pandinig ni Mia, ang salitang iyon. Bagama't parang nanlalamig ang kaniyang buong katawan, nang mga sandaling iyon naman ay nakaramdam siya ng kauntig kilig at kasiyahan. Hindi niya alam kung ano ba talaga ang tumatakbo sa isipan ng lalaking nasa kaniyang harapan.
"Halika na... Baka kanina ka pa nagugutom, kumain muna tayo." pag-iiba bigla ng binata.
Bahagya namang nakahinga ng maluwag si Mia. Nakakahiya mang isipin pero kinabahan talaga siya, lalo pa at halos lumapat na ang katawan ni Anthony sa dibdid niya. Tapos naramdaman pa niya ang mainit na hininga niyon. Akala pa nga niya ay hahalikan siya nito kaya bigla niyang naipikit ang mga mata.
"Ohh Ms Cute, wala ka pa ba balak umalis diyan. Ang sabi ko halika na, kumain na tayo. Sige ka, baka mamaya nyan magbago pa ang isip ko at ikaw ang kainin ko ."pabiro at pilyong sabi nito sa dalaga.
"Siraulo! Oo na, kakain na." ani Mia na umirap pa dito.
Bagama't natatawa naman ang huli pero hindi nito intensyon sadyain na sabihin iyon. Pero atleast epektibo naman.
Pagdating nila sa hapag kainan, nakahanda na nga ang dalawang set ng plato. May apat na putahing nakalatag sa mesa. Amoy palang ng mga ulam ay nakakatakam na.
Samantala, bago pa makaupo si Mia, ay mabilis siyang ipinaghila ni Anthony ng upuan para makaupo ng maayos.
"Salamat!" tipid niyang sagot. Kahit paano ay naapreciate naman niya ang pagka gentelman nito.
"Sana magutushan mo ang inihanda ni Manang Bebeng." wika ng binata. Iniabot nito sa dalaga ang kanin.
"Bakit pala ang dami naman ng pinaluto mo. Ano 'to, fiestahan?" pag-iiba niya.
"Hmm, hayaan mo na. Kung hindi maubos eh 'di ipamimigay sa iba. Tsaka si Manang na bahala diyan. Kumain ka na lang para naman tumaba ka." nakangiting tugon sa kaniya ng binata.
"Okay!"
At dahil kanina pa nga kumakalam ang sikmura, hindi na siya nahiya pang sumandok ng pagkain.
Pagkaraan ng ilan sandali pa ay tahimik na silang kumakain. Ni sulyap sa binata ay hindi na ginawa ni Mia. Mas itinuun niya ang atensyon sa kaniyang kinakain. Samantalang ang binata naman, kanina pa di mawari ang sarili. Kung nakakatunaw lang ang kaniyang mga titig, siguro ay kanina pa natunaw si Mia. Bahagya pa ito napapangiti sa tuwing makikita ang magandang anggulo ng dalaga. Talagang tinamaan nga siya dito.
Halos patapos na si Mia, kumain pero si Anthony, parang hindi manlang nagalaw ang pagkain sa kaniyang plato.
"Bakit ganyang ka makatitig sa akin?" anang dalaga ng 'di sinasadyang mapasulyap siya dito.
"Hahaha wala! Masaya lang ako." tugon nito.
"Masaya? Para saan?"
"Masaya dahil kasama kitang kumakain ngayon. Dati, palagi lang ako mag-isa. So ngayon, may makakasabay na ako parati---, ikaw." nakangiting sagot ng binata.
Muli ay pinamulahan nang mukha si Mia. Nahiya na hindi maintindihan ang sarili.
"Hindi ka naman kumakain ah. Tingnan mo yang pagkain mo, ni hindi mo nga yata nagalaw." pag-iiba nalang niya sa usapan.
"Makita lang kita na busog, parang busog narin ako." sagot pa niyon.
"Bolero! Paano kaya nangyari yun?" tanging sa isip nalang niya iyon nasabi. Pero halatang nagdidiwang naman ang kaniyang puso.
