Letters || H. S.

Part 56.

💎 p.o.v. Gwenn💎

Nu ik thuis ben kan ik eindelijk naar de brief kijken. Ik heb er de hele dag aan gedacht, ik wilde het alleen niet op school doen. Hier thuis heb ik alle privacy die ik nodig heb. Het feit dat ik nu alleen thuis ben, is ook nog een grote plus. Ik was een uur eerder thuis dan normaal, dus heb ik ook nog even voordat iemand thuis is. Normaal was ik namelijk wel eventjes alleen thuis, maar kwam mijn moeder daarna.

Ik pak eerst wat te drinken en ga dan op de bank zitten. Weer hetzelfde zoals we begonnen. Dat was ook wat we zeiden. Dit had ik alleen niet verwacht. Een brief, als dit niet van hem is dan wordt ik ten eerste heel erg bang van wie die wel is, maar ten tweede zou ik dan ook heel hard lachen omdat ik er al gewoon vanuit ging dat de brief van Harry was. Of misschien kan ik beter H. zeggen.

Ik open de brief langzaam en pak het papiertje eruit. Zijn handschrift is meteen te herkennen en ik kijk er met een glimlach naar. Echt helemaal overnieuw. Ik zucht even en ga dan goed zitten om de brief te kunnen lezen.

'Dear sweet Gwenn,
Helemaal overnieuw, zoals we elkaar hadden beloofd. Helemaal overnieuw betekend dus ook de brieven en het blijft niet alleen bij deze. Ik wil je namelijk laten zien hoeveel ik van je hou. Hoeveel momenten van ons ik koester en nog steeds aan terug denk met een grote glimlach. Dus het worden niet meer brieven voor jou om mij beter te leren kennen, of voor mij om in contact met jou te komen. Het worden brieven om je te laten zien hoeveel ik van je hou.

Brieven die je niet zomaar vind, deze was makkelijk maar zo blijft het niet. Ze kunnen zo verschijnen, soms misschien op plekken die een betekenis hebben. Plekken die een speciale herinnering delen. Soms ook gewoon op plekken die makkelijk te vinden zijn, als je maar goed kijkt.

Als je dan een brief hebt, lees het zo snel mogelijk. Het is namelijk soms met een boodschap onderaan waar ik zou zijn. Dan neem ik je daar mee op date. Dan vertel ik je daar hoe prachtig je eruit ziet, want dat doe je altijd. Dan kan ik je laten lachen, je gelukkig maken, want dat is alles wat ik wil.

Ik wil ons weer worden zoals we waren, gelukkig. Net alsof we al 50 jaar getrouwd waren. Ik wil je laten zien dat je me kan vertrouwen. Dat ik dom ben geweest, maar het nooit meer zou doen. Ik wil alles van de wereld laten zien, alles in de wereld ontdekken. Ik wil de man naast je zijde worden. Ik wil de vader van onze kinderen worden, maar dat is iets te ambitieus.

Ik wil je gewoon laten zien dat ik van je hou, dat ik je nooit meer zou laten gaan.

All the love ~H.'

Alles weer hetzelfde zoals het was. Alleen dit keer schrijf ik geen brieven terug. Ik weet al wie het is. Daar hoef ik niet achter te komen. Hij mag wel een beetje gaan zwoegen.

Zelfs zijn afsluiting is hetzelfde.' All the love ' Het is mooi. Het is niet standaard en daarom is het mooi. Het laat zijn karakter best goed zien. Altijd liefhebbend naar iedereen, heel beleefd en goed. Het is iets typisch voor Harry.

Ik loop richting de trap om mijn brief op mijn kamer te leggen als ik de voordeur open hoor gaan. Ik loop rustig de trap op, om niemand wat raars te laten denken, wie het ook is. Zoals ik altijd deed doe ik de brief weer in de doos. Ik kijk even door alle brieven die ik hiervoor van hem heb gehad.

Wat gaat de tijd dan snel. Ik heb zoveel met Harry beleefd, zoveel goeds, maar ook slechte dingen. Hier wist ik nog niet wat me te wachten stond. Dit was begin van dit schooljaar, nu ben ik alweer bijna klaar met dit schooljaar en dan hoef ik nog maar 1 jaar. Alles gaat zo snel, er komt zoveel op me af dat ik soms het gevoel heb dat ik de tijd moet stoppen. Dat gaat alleen niet.

Ik wil weer terug naar die tijd dat alles nog zo zorgeloos was. Geen verplichtingen, na school gewoon buiten kunnen spelen. De tijd dat je wist dat je terug naar huis moest als de lantarenpalen aangingen. Die zorgeloze tijd mis is soms wel. Zeker in zulke situaties als het allemaal even te snel voor me gaat.

Toch zou ik mijn leven van nu voor geen cent willen missen. Soms is het te veel, maar ik hou van mijn leven. Ondanks alle dingen die soms voor verdriet zorgen. Het hoort erbij, het maakt me sterk. Elke keer kom ik er namelijk beter bovenuit.

Ik heb de mensen om me heen lief en krijg die liefde ook terug. Als ik dan de keuze krijg om terug te gaan naar die zorgeloze tijd, zou ik dat niet doen. Want dan zou ik dit niet meer hebben. Tuurlijk heb je dan ook de liefde, alleen dan anders.

Ik zie mijn kamerdeur opengaan en mijn vader loopt naar binnen. "Heei pap, wat ben je vroeg thuis" Hij glimlacht en knikt waarna hij op mijn bed gaat zitten.

"Ik ben eerder naar huis gekomen, ik wilde even wat tijd met mijn meisje doorbrengen. Ik heb het gevoel dat ik de laatste tijd veelte weinig er ben voor jou en je broertje. Jullie verdienen ook wat tijd. Dus heb ik geregeld dat ik eens wat eerder thuis kon komen om gewoon tijd met het gezin door te brengen." Ik loop naar mijn vader toe en knuffel hem. Ook al werkt hij veel merk ik het niet echt, bijna elke ochtend zie ik hem en in de avond praten we ook nog wel eens. Alleen is hij gewoon lange dagen aan het werk. Hij gaat om half 8 weg en komt om 7 uur weer thuis. Dan is hij ook moe en kunnen we niet veel meer doen. Dan is familietijd ook wel eens fijn.