Letters || H. S.

Part 32.

💎p.o.v. Gwenn💎

Rustig spelen onze lippen een spel. Het is niet eens de bedoeling dat het eindigt op meer dan dit, ja misschien dat hij daar anders over denkt dan ik op dit moment. Maar het hoeft niet dat altijd wanneer we echt zo zoenen dat het op meer uitloopt.

"Heei lieverds ik ben vroeg thuis. Ik heb vis meegenomen" Horen we ineens van de voordeur uitkomen. Harry en ik schrikken allebei op en kijken elkaar geschrokken aan waarna we lachen. Nooit gedacht dat als we misschien wel verder waren gegaan dat we grote kans betrapt waren.

We zien hoe zijn moeder met een vragende blik de woonkamer in loopt waardoor we allebei nog harder beginnen te lachen. "En wat is er zo grappig?" Ik zie hoe Harry haar opmerking weg wuift waardoor ik blijf lachen. Anne haalt haar schouders op en langzaam wordt ik weer wat rustiger. Ik weet dat ik nu niet richting Harry moet kijken omdat ik dan weer in de lach schiet dus ga ik maar even naar het toilet.

Als ik terug kom zie ik hoe Harry Anne helpt met de tafel te dekken. Het ziet er heel lief uit en ik blijf ook in de deuropening staan om te kijken. Van zulke dingetjes kan ik al genieten, omdat hij dan zonder dat hij het zelf door heeft laat zien hoe veel hij doet voor zijn familie, het is iets zo simpels iets wat de meeste mensen zouden doen. Toch maakt het het veel specialer als hij het doet, hoe dom dat ook klinkt.

Ik loop door naar Harry en knuffel hem van achteren. Ik druk een kusje tegen zijn rug en pak dan de borden van hem over als ik ze op tafel zet. Ik voel hoe Harry naar me kijkt maar probeer het te negeren.

Als alles op tafel staat loop ik nog snel naar de keuken om daar de zak waar de vis in zit te pakken. Harry en Anne zitten aan tafel en ik zet het in het midden neer. Ik ga naast Harry zitten en glimlach naar hem.

"Wanneer komt Gemma thuis?" Hoor ik Harry dan aan Anne vragen. Gemma? Wie is Gemma? Ik mis weer iets, ik probeer het uit het gesprek van Harry en Anne eruit te halen wie Gemma is, maar het lukt me niet. Ik krijg geen enkele hint in een richting wie Gemma kan zijn en het frustreert me een beetje.

"Gemma?" Vraag ik vragend aan Harry als ik over zijn arm vraagt. Harry kijkt me vragend aan. "Ja mijn zus, dat had ik je toch al verteld?" Ik schud mijn hoofd en zie Harry fronsend naar me kijken. "Niet?" Weer schud ik mijn hoofd en zie ik Harry nadenkend een stukje vis in zijn mond doen.

"Nou uhm.. Gemma is dus mijn zus, mijn oudere zus om precies te zijn. Ze is een soort rondreis aan het doen in Zuid Amerika, ze doet daar vrijwilligers werk voor mensen die het minder ruim hebben, volgens mij als ik het goed heb helpt ze hun met uitleg over hygiëne enzo zodat die mensen minder snel ziek kunnen worden, of zoiets ik weet het niet precies. Maar ze is nu al bijna 4 maanden weg, maar ze wist zelf toen ze weg ging ook nog niet wanneer ze ongeveer terug zou komen. Het enige wat ik weet is dat ze al Brazilië nu weer uit is en dat ze nu in Argentinië zit." Ik luister vol bewondering naar het verhaal van Harry. Het is mooi dat zijn zus zoiets doet, echt een hele mooie daad om te doen.

"Mis je haar?" Vraag ik zachtjes, ik wil hem niet verdrietig maken door hem te herinneren of zoiets aan het feit dat ze weg is, maar zou het ook wel fijn vinden om wat over hun band te horen. Ik zie hoe Harry knikt en knik begrijpend. "Gemma en ik kunnen best goed, ze is altijd een soort steun voor me geweest, een voorbeeld en nu mis ik dat een beetje. Ik wil haar jou laten ontmoeten, ze heeft me zelfs geholpen met hoe ik sommige dingen bij jou moest aanpakken. Ze weet redelijk veel van je, maar ze heeft je nog nooit gezien of zoiets en dat zou ik toch best graag willen." Ik glimlach lief naar hem, het is zo schattig hoe hij nu over haar praat. Je hoort een lichtelijke emotie, maar vooral trots is te horen en dat straalt hij ook uit.

"We kunnen haar misschien skypen zodat ze Gwenn ook kan zien?" Stelt Anne voor, ik kijk enthousiast naar Harry, het lijkt me echt leuk om met zijn zus te praten. Ze lijkt me namelijk echt een persoon met haar hart op de goeie plek. Als je zulke dingen doet voor mensen kan dat niet anders.

"Lijkt me echt heel leuk" Meld ik Harry en dan zie ik hem naar zijn moeder knikken. Hij pakt zijn telefoon erbij en stuurt haar een berichtje. Ik ben best benieuwd hoe laat het daar nu zou zijn. Als ik het goed heb zit er namelijk wel een aardig tijdsverschil net Argentinië. Ik pak mijn telefoon erbij en kijk op de klok app hoeveel verschil er zit in tijd met Argentinië, 4 uur eerder dat valt nog best mee. Hier is het nu 14:55 dus daar is het nu bijna 12 uur, dan zou ze vast wel wakker zijn.

Ik kijk mee op Harry's telefoon, ik zie hoe hij met Gemma praat en hoe hij glimlachend naar zijn scherm kijkt. Hij mist haar volgens mij echt heel erg. Ik druk een klein kusje tegen zijn wang en zie hem naar me kijken. "Kan ze?" Ik fluister onbewust, het hoeft helemaal niet maar omdat het al een aardige tijd stil is doe ik het automatisch. Ik zie hoe Harry knikt en ik glimlach naar hem die hij met een grote glimlach beantwoord.

Ik hou van het feit dat hij zo van zijn familie houd en ook niet bang is om dat te laten zien. Daardoor vind ik het wel zielig voor hem dat hij niet echt een vader figuur heeft, maar misschien daardoor is hij zo liefhebbend naar zijn familie, misschien was dat heel anders geweest als hij wel echt een vader figuur in zijn leven had gehad.