Letters || H. S.

Part 34.

💎p.o.v. Gwenn💎

Langzaam gaat alles weer verder zoals het was. De weken gaan weer langzaam voorbij, de vakantie is net voorbij en de eerste dag na de vakantie is weer aangebroken. De dag waar iedereen chagrijnig is en waar niemand ergens zin in heeft, zelfs de docenten niet.

Ik loop door de gangen met mijn muziek nog aan. Ik voel een tikje op mijn schouder waardoor ik me omdraai en verbaasd mijn muziek uit mijn oren haal. Het is Liam, ik praat bijna nooit met hem.

"Heei Liam" Zeg ik een tikkeltje ongemakkelijk, ik vraag me af wat er is waardoor hij nu met me wilt praten, het is namelijk niet dat we elkaar niet mogen, alleen we zijn nou ook niet echt bevriend of zo. "heei Gwenn, hoe is het?" Ik wrijf een beetje ongemakkelijk met mijn handen over elkaar.

"uhm, ja wel goed. Met jou?" Ik snap nog steeds niet goed wat hij van me wilt, en ik word toch best nieuwsgierig. Hij praat nooit echt met me, laat staan ik met hem en dan ineens na een vakantie begint hij te praten met me.

Ik zie Niall de gang inlopen die me raar aankijkt ik probeer zo onopvallend mijn schouders op te halen en Liam lijkt het niet te merken. Hij is een heel verhaal aan het vertellen over zijn vakantie, maar ik volg het niet echt.

"Dus ja het was wel een beetje vervelend en heb ook eigenlijk nu iemand nodig die af en toe met mij op mijn zusje kan passen, omdat mijn ouders nu dus zoveel weg zijn en ik hoopte dat jij me daar misschien mee kon helpen." Ik zie hoe hij in zijn nek krabt, waarschijnlijk vind hij het dus ongemakkelijk. Ik vind het nu wel erg dat ik meer dan de helft van zijn verhaal niet heb gehoord, omdat hij me nu toch om een gunst vraagt.

"Ik zou je daar heel graag mee willen helpen" Zeg ik dan maar, ik wil niet dat hij merkt dat ik het niet heb gehoord en dat hij het misschien nog een keer moet vertellen dus laat ik dat maar achter wegen. Ik kan ook echt geen nee zeggen tegen mensen als ze hulp nodig, misschien is dat iets wat niet echt een goeie eigenschap is want af en toe moet ik ook wel nee zeggen, maar kan dat dan niet over mijn hart krijgen.

Ik zie hoe Niall naar me toe komt en kijk nog heel even snel naar Liam. "Dankjewel, zou ik woensdag op je wachten bij het fietsenhok??" Ik knik en dan staat Niall al naast me, ik zeg hem gedag en geef hem een knuffel terwijl ik Liam in mijn ooghoek weg z ie lopen.

"Wat wilde hij nou weer van je?" Grinnikt Niall een beetje. Ik leg hem uit dat ik hem ergens mee moest helpen, maar eigenlijk dus niet weet waarmee waardoor Niall begint te lachen. "Waarom vraagt hij dat ook ineens aan jou?" Ik haal mijn schouders op en loop ondertussen met Niall naar het klaslokaal waar we les hebben.

Ik pak mijn spullen uit mijn tas en zucht diep als ik er klaar mee ben. "Ik snap echt niet wat hij van me wil en ik weet ook eigenlijk niet of ik het wel moet doen. En wat als Harry het helemaal niet fijn vind dat ik dan dus met een jongen alleen in zijn huis ben, ik kan goed begrijpen dat hij zich daar misschien niet zo fijn bij voelt." Ik zucht diep, volgens mij heb ik de verkeerde keuze gemaakt, maar ik kan het niet maken om nu nog tegen hem te zeggen van 'sorry maar het lijkt me niet slim dat ik je help'.

Ik pak mijn telefoon erbij en zie dan een berichtje van Harry.

'Heei lieffie, veel succes/sterkte op school vandaag. Nog maar een paar maandjes en dan ben je helemaal klaar dus hou dat in je achterhoofd. Ik ben vanmiddag even naar de kapper dus ik ben iets later bij je. Remember I love u and you can do this.
Love U'

Ik kijk glimlachend naar mijn telefoon, misschien is het slim om aan hem te vragen wat ik moet doen want ik zou het echt niet weten. Harry moet natuurlijk er ook wel mee eens zijn dat ik dan ook alleen in een huis zit met een jongen die ik eigenlijk niet eens zo heel goed ken. Ik kijk naar mijn scherm en begin dan langzaam een bericht te typen.

'Hey boo, dankjewel voor je lieve berichtje, ik heb alleen even je hulp nodig. Vanmorgen kwam namelijk Liam naar me toe, en normaal praten we eigenlijk nooit met elkaar maar van dus morgen vroeg hij dus of ik hem met iets kon helpen, hij had wel gezegd wat maar omdat ik niet echt luisterde naar wat hij zei heb ik dat helemaal niet meegekregen maar heb ik wel ja gezegd. Maar nu ik er zo over nadenk weet ik helemaal niet of het wel slim is om hem te helpen. Ik ken hem niet zo goed en we praten dus bijna nooit, maar dan ben ik dus wel bij hem alleen thuis en ik weet niet goed of ik dat wel moet doen, want ergens vind ik ook dat ik het niet kan maken om nu te zeggen dat ik het toch niet wil doen. Weet jij wat ik kan doen??
Love U too'

Opgelucht haal ik adem. Op zulke momenten alleen mijn hart al luchten voelt al fijn, en dat Harry en ik zo eerlijk naar elkaar kunnen zijn vind ik ook heel fijn. Hij heeft altijd de beste oplossingen of het beste advies wat je maar kan bedenken en soms heb ik dat gewoon nodig. Soms moet ik gewoon horen dat ik iets anders beter kan doen dan dat ik in mijn hoofd had, of juist een hele andere richting even op moet kijken zodat er weer andere ideeën kunnen komen waardoor ik weer met een andere blik naar de situatie kan kijken.

Ik laat het bericht even aan Niall zien en zien hem naar me knikken dat het goed is wat me ook weer goed laat voelen. Ik zie dat hij online komt en na een tijdje begint te typen, en precies op dat moment komt de docent binnen en wil ze met de les beginnen waardoor ik nu niet zijn antwoord kan lezen.