Chapter 58 - Walking Away

2.2K 67 12
                                    

Draft - Hun 08, 2017


Chapter 58 - Walking Away

Oli

"Oli?" Ramdam ko ang bilis ng tibok ng puso ko ng marinig ko ang boses niya. Pakiramdam ko ang tagal tagal na nung huli niya akong tinawag sa pangalan ko.

But still, ramdam ko pa din how she say my name in a very special way.

"I knew it is you." I heard her say and I couldn't deny how she can make my heart erratically.

I slowly look at her and I see her smile at me pero kita ko ang lungkot sa mga mata niya.

Is this my doing? Ako ba ang dahilan ng sakit sa mga mata niya?

"What are you doing here?" tanong ko kasabay ng pag alis ko ng tingin sa kanya. I can't stand staring at her eyes. I can't stand looking the outcome of my decision. I can't stand her brokenness.

"I gusto ko lang sanang mag pahangin." Ramdam ko ang bawag bigat sa mga salitang binitawan niya. it feels like it's too heavy for to say.

On my peripheral view I see her seat beside me habang naka tingin sa dagat.

" I wish na sana tulad na lang ng dati ang lahat. I wish we can go back in time and make things right."

Bigla akong napatingin sa kanya. Is she regretting meeting me?

She looks at my direction and smile. Saka muling inalis ito " Na alala mob a yung kinukulit ka namin ni Trina? Kung paanong tinignan mo lang kaming dalawa nung nag pakilala kami sayo? Kung paano ka namin sinusundan hanggang sa wala ka ng magawa kung hindi kausapin kami." I see genuine smile habang nag kwe-kwento siya

I couldn't help not to smile too as I remember those times. Kung paano ako na iirita sa kanilang dalawa dahil lagi nila akong sinusundan kahit ilang beses ko na silang hindi pinapansin. Until, I just get tired at kinausap ko sila.

" When you finally talked to us, it's one of the best days of my life. Yun din yung araw na unang beses kitang nakitang naka ngiti. At mula nung araw na iyon pinangako ko sa sarili ko na dapat lagi kitang mapa ngiti at mapasaya. Kasi nung ngumiti ka nung araw na iyon, yung pinaka magandang bagay na nakita ko."

Her smile shifted to another emotion.

"I'm sorry, Jillian." I said it sincerely. " I'm sorry that you are hurting."

Pero umiling ito "Wala kang kasalanan, Oli. We are all trap in this game we called love. One needs to win and other needs to face its defeat." She pause "At pag natalo ka, you move on."

Seeing her like this broke my heart. Seeing her like this makes me want to pick up the pieces of her but hearing her like this with finality in her voice stops me. She needs to move on from me because I am causing her too much pain.

Sa tuwing lalapit ako sa kanya nasasaktan siya. I couldn't bear seeing her hurt because of me. I always want to keep her around me pero sa tuwing nasa tabi ko siya, nasasaktan ko siya.

"She's lucky for having you and I hope one day..... I will find someone who will choose me too."

I am hurting hearing this from her. I couldn't accept the idea na meron siyang iba. I want to protest but who am I to do so.

I'm just hurting her.

"I wish you, you will see me for the last time." Sabi nito

"Are you leaving?"

"uhuh..Wala na rin naman rason para manatili ako dito."

Ako. Gusto kong sabihin yun pero hindi ko magawa.

Choosing YouWhere stories live. Discover now