Generation ❌

Special Chapter

***

2 years ago

"Gusto kita,"

Halos hindi na makahinga ng maayos si Moza matapos niyang sabihin ang nararamdaman niya.

"Kelan pa?,"

Napalunok siya sa tanong sakanya ng kaibigang si Yugen. Sa totoo lang ay hindi niya talaga alam kung ano ang dapat niyang asahan na magiging kalabasan sa sitwasyon na to.

"Matagal na. Simula nung unang pinakilala tayo sa isa't-isa--- hanggang ngayon,"

Her voice was shaky. Halatang kabado. Nangangatog din ang mga tuhod nya ngayon. Pero kailangan nyang sabihin ang nararamdaman nyang.

"Bakit mo to sinasabi sakin ngayon,"

Ramdam niya na sa tono ng boses ni Yugen  ang walang kasiguraduhan. Napahigpit ang kanyang kapit sa cellphone nya.

"Dahil ayokong umalis ka,"

Yun talaga ang kanyang rason kung bakit napagpasyahan niyang sabihin sa lalaki ang nararamdaman nya. Kung di talaga nakwento ng mga magulang nya ang tungkol sa pag-alis nila ay di nya yata ito malalaman. At kung oo man--ay huli na.

Kita niyang ngumisi si Yugen.

Sa ilalim ng buwan. Sa loob mismo ng hindi naandar na Carousel ay andoon silang dalawa.

"Why do you have to ruin this,"

Napakagat ng labi si Moza dahil sa tanong ni Yugen.

"Ang ano? Ang pagkakaibigan natin?,"

Ngayon ay nakakuha na siya ng sapat na lakas ng loob para sabihin kay Yugen ang mga salitang iyon.

"Satingin mo ba kapag ginawa mo to ay hindi ako aalis?,"

Umiling si Moza sa tanong na iyon.

"Hindi. Inaasahan kong hindi ka aalis dahil sakin,"

Nakita nya ang pagporma ng labi ni Yugen sa isang ngiti. Pero hindi niya masabi kung ano ba ang kahulugan ng ngiting yun o ayaw niya lang talagang aminin na alam naman niya.

Again. Her heart was beating so fast.

"I know you like me too,"

Now she can hear her heartbeats. Nakakabingi. Sobrang lakas ng kabog.

"Hindi. Hindi kita gusto,"

Umiiling na sinabi ni Yugen ang mga katagang yun. Direkta syang nakatingin sa mga mata ni Moza at ganun din sa Moza sakanya.

"You're lying. Alam ko kapag nagsisinungaling ka," napakuyom si Moza.

Muling umiling si Yugen.

"Kung totoo yan, bakit tayo narito? Bakit ka pa kumatok sa bintana ko sa ganitong oras at dinala ako dito? Bakit? Alam kong may dahilan ka kaya sabihin mo sakin,"

Malunay ang pagkakasabi ni Moza sa linyang yun. Ngunit may halong nagmamakaawa ang tono ng boses nya. Gusto nyang malaman kung tama ba o mali ang mga hinala niya.

"Dahil kaibigan kita,"

Napapikit sya dahil sa sagot na iyon.

"Yun lang?," halos pabulong nya ng naitanong iyon.

Hindi sumagot si Yugen. Nagkaroon ng katahimikan sa pagitan nila.

Pilit namang iniintidi ni Moza ang mga nangyayari.

"May iba akong gusto,"

Inilayo ni Moza ang tingin niya kay Yugen dahil alam niyang totoo yun pero hindi niya parin maamin sa sarili niya dahil nangingibabaw ang pagkalito nya sa mga pinapakita ni Yugen sakanya. Kagaya na lang ngayon, hindi naaalis kahit saglit ang tingin ni Yugen  sakanya.