Generation ❌

X-42

Generation X | 42

Vote. Comment. Be a fan.

Chapter Song: Close as Strangers by 5SOS

Moza's P.O.V

"Miss Ally... please?," I pleaded. Ang haba haba na ng sinabi ko sakanya para lang payagan nya kaming lumabas ngayon gabi and I said I will take responsibility sa lahat.

I'm just waiting for her respond na mukhang matagal-tagal ko pang matatanggap dahil alam kong nag-iisip sya.

"Sino nga ulit yung mga kasama mo?," tanong nya. Eh nasabi ko na yun kanina pero for the sake of her yes....

"The Supreme Studen----my friends," napahinga ako ng malalim matapos sabihin yun. Parang nanibago ako sa pakiramdam.

Isang ngiti naman ang binigay nya.

"I told you right? You belong here," nagets ko yung pahayag nyang yun dahil di naman nawala sa isipan ko ang mga sinabi nya sakin noon.

"Yeah...it took me this long to realized it," nahihiyang sabi ko. I'm still not used in expressing my thoughts like this. Nakalimutan ko na kasi.

"You are just like your parents, I guess kapag nagkatuluyan talaga ang opposite personalities---a miracle always happen," natawa lang ako sa sinabi ni Miss Ally.

"Yeah...kaya nga gusto kong bumawi sakanila. I want this reunion to be successful," sabi ko. Kita ko naman sa mukha ni Miss Ally na ganun din ang gusto nya.

"It's a yes then. Just know your limitations. Enjoy this night with your friends,"

Isang malapad na ngiti ang naisagot ko dun at agaran na lumabas sa office nya. I never felt so happy! I miss this feeling! Yung tipong mapupunit yung labi mo at ang lakas ng kabog ng puso mo.

So ayun, patakbo kong tinungo yung building F para sabihin sa tatlo ang mangyayari mamayang gabi. Yeah. Isasama ko yun para mas masaya.

Pero napatigil ako nang mahagip ng tingin ko ang naglalakad na si Yugen sa kabilang direksyon.

Sinundan ko sya ng tingin hanggang sa mapansin kong tumigil sya. Maya-maya pa ay lumingon sya na ikinabigla ko. Nagtama ang mga tingin namin. Bumalik yung kabog sa puso ko.

Humarap sya sa direksyon ko at kahit gusto kong tumakbo ay di ko nagawa. I am just standing like an idiot here. Looking at him.

Pero nang humakbang sya papunta sakin ay nabato na ako. Wait. I need to invite him too--so yun na lang ang sabihin mo kapag malapit na sya sayo. Tama. Yun na lang ang sasabihin ko.

Iniwas ko yung tingin dahil sa totoo lang nakatingin talaga sya with his usual expression. That cold expression.

"Ah...," bungad ko nang tumigil sya.

"Naamoy ko yung pabango mo kaya napalingon ako,"

Napakurap-kurap ako dahil sa sinabi nya.

"You still wear the same perfume,"

"You still smell like memories,"

Ang abnormal talaga ng kabog ng puso ko ngayon.

Katahimikan..

Sobra yata akong nagulat sa mga sinabi nya.

He used to say that before....kahit na di ko alam kung ano ba ang dating ng alaala.